Gamanblaðið - 01.04.1917, Síða 2

GAM ANBLAÐIÐ
Draugurmn í Tungu
og
drengirnir úr Reykjavík.
---- Frb.
Næsta kvöld þegar draugarnir
vöknuðu, og héldu niður af Ioft'
inu til þess að sækja matinn sem
Tungu-Móra hafði verið skamt-
aður, varð þeim í meira lagi
hverft við. Út við dyr stóð aft-
úrganga svo ægileg, að líklegast
hefði sjálfumjjandanum ekki orð-
ið um sel, hefði slík vofa kom-
ið honum að óvörum. Aftur-
ganga þessi stóð grafkyr; hand-
leggina rétti hún út til hliðanna,
en fingurnir sem voru 15 til 20
á hverri hendi, en ekki Iengri
en hrífutindar, stóðu beint fram.
Handleggir og búkur var hulinn
brúnum klæðum, og við fætur
draugsins var stórt hvítt spjald
og þar á letraö langt mál með
rauðkrít. Út úr nefopi draugs-
ins og augnatóttum, lagði ljós-
skímu, en hið lang agalegasta var
þó tunga draugsins. Hún var
blóðrauð og meira en alin á lengd
og eftir þvi breið, og lafði út um
kjaftinn niður á maga draugsins.
Tungu-Móri varð skelkaður af
því hann sá hvað írafells nafna
sínum brá, en honum varð svona
hverft við aö sjá þessa vofu af
því hann þekti hana ekki, þó
hann væri málkunnugur hverri
einustu afturgöngu á öllu land-
inu, hverjum Lalla, hverjum Móra,
og hverri Skottu. Hélt hann þvi
að þetta væri nýr draugur sem
drengirnir hefðu vakið upp og
sent á móti þeim nöfnunum.
Hann áttaði sig samt fljótt og
talaði til draugsins, en hann svar-
aði honum ekki. Varð honum
þá litið á spjaldið við fætur vof-
unnar og fór að lesa hvað þar
stóð letrað. það stóð:
„Hinn eini ekta Tungu-Mðri.
Varið yður á eftirlíkingum.
Hinn eini ekta Tungu-Móri er
sá sem búinn er til í draugaverk-
smiðju Luthers & Barbarossa, og
því aðeins ekta að fingurnir séu
eins og hrífutindar, og að hárauð
tunga lafi út úr stútnum. Varist
stælingar“.
Írafells-Móri gat ekki að sér
gert að reka ekki upp hlátur.
Hann gekk að draugnum, en
þegar hann kom við hann datt
af honum höfuðið, sem var hvít-
ur pappakassi sem stungin höfðu
verið göt á og kerti látið loga í.
Móra varð nú litið á tunguna
ægilegu, sem hafði dottið á gólfið
um leið og pappakassinn, og þeg-
ar hann sá hvað tungan var, sló
hann kjúkunum á lærbeinið og
hló, því það var rauða svuntan
hennar Tóbaks-Gunnu gömiu.
Og sjálfur draugurinn var ekki
annað en tvær hrífur bundnar í
kross á orf, og hengdar á þetta
mórauðar ábreiður. Írafells-Móri
hló nú aftur því honum fanst
þetta ekki móðgandi fyrir sig.
Tungu-Móri aftur á móti stein-
þagði, en hann var svo reiður
að pll hauskúpan á honum varð
sótrauð.
Gamall piparsveinn: Migdreymdi
nokkuö skrítiö í nótt; mig dreyrndi
að við værum gift og værum að
ríða heim úr veizlunni okkar. Þaö
var alveg eins og það væri í vöku.
Dreymir yður aldrei neitt þesshátiar?
Ungfrúin: Nei, nei, — það er
lángt síðan aö það hefir sótt að
mér í svefni.
Faðirinn: Geturðu ekki verið
kyr ofurlitla stand?
Drengurinn: Eg hef aldrei reynt
það.
Brúkuð harmonlum og plono
eru keypt eða tekin í skiftum fyrir tiý
hljóðfæri.
Hljóðfærahús Reykjavíktir
Templarasundi 3.
Tveir hermenn la'gu saman i
skotgröf. Hvað kotn þér til James
að ganga í herinn*, segir annar.
Hinn: Eg var ókvæntur og hafði
gaman af svaöilförum. En hvað
kom þér til?
Sá fyrri: Eg var kvæntur og
vildi hafa frið, þess vegna gekk eg
í herþjónustu.
Prestur nokkur messaöi fyrir ná-
grannaprest sinn. Að lokinni guðs-
þjónusfu spurði itann meðhjálpar-
ann að hvort ræðan heföi ekki ver-
ið stutt. »Hún var nógu löng en
ekki of löng« sagði meðhjálparinn.
Það þykir mér vænt um« segir
presíur, »eg var hræddur um að
hún hefði verið of stutt, því hund-
urinn minn náði í hana og át aft-
an af henni 4—5 blöð«. Þá segir
meöhjálparinn: »Getið þér ekki
útvegað prestinum okkar hvolp af
sama hundakyni?*
Hann: Eg gifti mig ekki nema
eg nái í stúlku sem er mér alveg
ólík.
Úún: Það ætti nú ekki að vera
svo ervitt. Það er víst nóg hér í
nágrenninu af fríðum góðum og
gáfuöum stúlkum.
Maður nokkur sem boðið hafði
verið upp á hænsnasteik, segir
meðan hann er að eta: »Sá sem
hefir drepið þennan kjúkling hefir
haft gott hjarta«.
Húsmóðirinti: Því þá það?
Gesturinn: Jú, hann hefir dreg-
iö aö drepa hann í minst 4—5 ár.
Þura: Kallaðirðu ekki á hjálp
þegar hann Jón kysti þig.
Ella: Hann þurfti jenga hjálp.