Heimilisblaðið - 01.08.1926, Blaðsíða 11

HEIMILISBAÐIÐ
91
frá. Enn var oss óljóst, hvað hann af náð sinni hafð-i
í huga, og systir mín hafði á móti pessu, pví að hún
var lirædd nm, að nálykt væri komin af honum. En
Jesús svaraði henni blíölega og minti hana á, hvað
hann heíði sagt, er hún kom til hans fyrst: »Sagði
eg pér ekki. Ef ]»ú trúir, muntu sjá dýrð Guðs«. Pá
glæddist aftur vonin í hjörtum okkar, við héld-
um niðri í okkur andanum af von og kvíða fyrir pví,
sem gerast mundi. Pegar búið var að velta burtu
steininum punga, ]*á lá líkaminn vafmn líkblæjunum
á fótum og höndum og sveitadúkur bundinn fyrir
audliti hans. Jesús hóf upp augu sín eg mælti: »Faðir,
eg pakka pér, að pú hefir bænheyrt mig«. Síðan
kallaði hann hárri raustu: »Lazarus, kom pú út!«
Þá fór hrollur um oss alla, er við sáum hinn fram-
liðna koma út. Að boði Jesú leystum við af honum
líkböndin sem skjótast og við sáum aftur ásjónu
bróður okkar, horfðum í ástúðlegu augun hans,
pau augu, sem við húfðum haldið, að aldrei mundu
opnast framar í pessum heimi.
Eg ætla nú ekki að reyna að lýsa peirri gleði og
pví pakklæti, sem pá fylti hjörtu okkar, eða undrun
peirri, sem sló á alla pá, sem viðstaddir voru. Margir
peirra trúðu á Jesúm, svo að pessi dagur varð peim
upphaf að nýju lífi og inngangur að eilífu lijálpræði.
En peir voru líka margir, sem ekki vildu einusinni
af pessu sannfærast að Jesús væri Messías, og fóru
til svarinna óvina hans, Faríseanna, og sögðu peim
frá pví, sem ]*eir höfðu heyrt og séð. — Farísearnir
fyltust afbrýði sakir kraftaverka hans, pví að peir
voru hræddir viö, að ]*jóðin mundi trúa á Jesúm eftir
petta«.
Þá hrópaði Naómí upp: Ö, hvernig getur ]*að átt
sér stað, að nokkur gæti horft sjálfs síns augum á
slíkar sannanir fyrir mætti hans og náð, lieldur fara
og svíkja hann í hendur óvina sinna! Hjarta mitt er
fult af undrun og ókyrleik af pví sem pú hefir nú
sagt mér; eg. gæti næstum freistast til að trúa pví,
að Jesús hafi verið hinn sanni Messías. En hvers
vegna var hann pá fátækur og fyrirlitinn, yfirgefinn
af öllum og krossfestur? Hversvegna sundurmolaði
Wann ekki óvini sína. sýndi mátt sinn og dýrð og
tók sér vald yfir Júdaríki?«
»Dóttir mín, eg gæti að sönnu svarað öllum pínum
spurningum, en okkur vinst ekki tími til pess nú.
parna kemur fylgdarkona pín, og sjálf er eg orðin
preytt, Mér verður altaf svo mikið um, að minnast á
Hægt er að hamra gull svo punt,
að pað verði gagnsætt; bregður pá
grænleitu Jjósi gegn um pað.
Sé flösku tappaðri fleygt í Golf-
strauminn, pá fer hún yfir Atlants-
hafið á 180 dögum.
Á pessari öld verða 25 hlaupár og
geta pau aldrei fleiri orðið á öld.
I Japan geta menn lifað hefðarh'fi,
lialdið hest og tvo pjóna fyrir 75 kr.
á mánuði.
I Suður-Ameríka vex tré næsta ein-
kennilegt. Sé skorið í börkinn, pá
stendur út af pví bogi af mjólkur-
ksndum vökva, jafn bragðgóðum og
rjóma, Pegar vökvinn liefir staðið um
hríð, verður hann ostkendur og pá
pykir parlendum mönnum hann herra-
mannsmatur.
Hvergi kernur vorið jafnskyndilega
og í heimskautslöndunum. Annar dag-
urinn getur verið vetrardagur, en sá
næsti vor í algleymingi. Jafnskjótt
sem hitamælirinn er kominn yfir frost-
markið, pá fer snjórinn að bráðna og
lækir að renna, blómknappar að
svella og fám döguin síðar eru flugur
og skorkvikindi komin á kreik, Eftir
fáa daga koma farfuglar og grundir
pekjast grænni grasábreiðu og fögr-
um blómum.
Á Madagaskar er silki ódýrara en
léreft.
Eitt maghogni-tré sundurskorið get-
ur verið 3000 króna virði.
Síldartorfur eru stundum mílu á
lengd og hálf míla á breidd.
Á einu appelsínutré geta verið