Heimilisblaðið - 01.04.1929, Síða 14
48
HEIMILISBLAÐIÐ
Greinarnar eru vættar vel í kring úr blöruln
af glycerini og vatni, jafnt af hvoru, og látn-
ar porna. Pví næst er lákkað fyrir endann á
greinunum, til þess að vökvinn renni ekki úr.
Pessar gagndreyptu grenigreinar sóina sér
vel í háum skrautkerum, sérstaklega á peim
tíma árs, sem lítið er um blóm og garðjurtir.
lvönglar af allskonar barrrlrjám er hægt að
fara með á sama hátt og lialda peir sér [>á
lengi.
Blettir, sem enskt inerkiblek' heflr orsakað,
er hægt að ná burtu með joðkalíun, sem lior-
ið er á blettinn, er bletturinn pó vættur áð-
ur með vatni. Pegar bletturinn er horfinn, er
staðurinn, par sen hann var, pveginn vel úr
vatni.
Mjög pægilegan greniilm er hægt að fram-
leiða í herbergjum, ef einum líter af sjóðandi
vatni er helt i skál, rúm teskeið af terpen-
tínu látin saman við og skálin svo látin inn
í herbergið.
Til pess að gluggar og speglar verði vel
skygðir, er gott að láta ofurlítið af edeki
saman við vatnið, sem pvegið er úr. Ein mat-
skeið af ediki sainan við hvern líter af vatni
er nægilegt til að gera gluggana afbragðs vel
skygða.
Húsgögn klæddplussi er gott að hreinsa með
pví að blanda saman a/i hlutum steinolíu og
v4 af spiritus. Léreftsklút er dyflð í pessa
blöndu og plussið nuddað með honum og á
eftir með purrum klút.
Ad hreinsa marmara. 100 gr. salt er leyst
upp í sjóðandi vatni. Saman við pað er hrært
50 gr. af kalkdufti og 50 gr. af muldum vik-
urkolum. Er petta lirært par til pað er orðið
að pykkuin graut. Nudda svo pessum graut
vel á marmarann með mjúkum ullarklút. Eft-
ir nokkrar klukkustundir er petta pvegið af
aftur úr volgu sódavatni og skolað um leið
og marmarinn svo nuddaður með hreinu
pvottaskinni. Fitublettum af marmara er náð
af með pví að nudda hann vel með muldiiin
pípuleir og bensíni.
Medal vid maurum. í sveitahúsmn og slík-
um stöðum gefa maurar verið til mikilla ó-
pæginda. Án mikillar fyrirhafnar er liægt að
útrýma peim rnjög mikið með sírópi og pott-
ösku. 125 gr. pottaska leysist uppíca. 500 gr.
af sírópi og þessi blanda látin í flatar skálar
eða undirbolla, par sem mauranna verður
vart. Síropslyktin ginnir pá, en pottöskuna
pola peir ekki og deyja mjög fljótlega. Með-
al petta er ósaknæmt.
Skrítlur.
Prestur nokkur hitti smaladreng, sem gætt-i
svínahjarðar, og gaf sig á tal við hann.
Prestur: Iívað hefir pú í kaup á dag lit-li
vinur minn.
Drengurinn: 50 aura og frítt fæði.
Prestur: Pað er lítið. Eg er líka hirðir, en
ég hefi miklu meiri laun.
Drengurinn: En pá hlítur líka svínahjörðin
yðar að vera stærri en mín.
Frúin: Munið pér pað Lína, að pér megið
aldrei gera neitt án pess að spyrja mig un»
leyíi.
Lína: Pað skal ég muna.
Lína kemur inn nokkru seinna og spyi':
Má ég, frú, reka köttinn í burtu; hann er að
lepja rjóma í búrinu.
Hann: Að pú skulir bjóða upp á slíka súp11
sem pessa, ég hefi aldrei bragðað jafn viðbjóðs-
legan mat.
Ilún: Petta er hreinasti misskilnigur hjá pér,
í matreiðslubókinni stendur einmitt að hún sc
einstaklega lostæt.
Útgefandi: Jón Helgason.
PrentsmiOja Jóns Helgasonar.