Heimilisblaðið - 01.04.1929, Qupperneq 3

Ég kýs mér apríl.
Kftir Björnstjerne Björnson.
Kfl kýs mér april,
hann er mér kœr,
sem alt hid feyskna
a<) velli slær,
en lœtur ungriðiú
vexti nrí —
alt verður nýtt,
ftegar hitt er frrí;
ftað haggár fr'iði,
en hvað um Jtað, —
Jteim heill, setn emhverjn
keppa að.
Hg kýs mér april,
hann er mér kær,
Jtví öllum drunga
hann burtu slœr,
ftví hann rí krafta
se}n hugnast mér,
að hrista römmustu
fjötra af sér,
ftt'i ef hann brosir,
Þrí brríðnar hjarn,
°(l blessað sumarið
er hans barn.
(B. .1.).
Það, sem heldur oss uppi.
IJað er svo margt, sem á dagana drífur
fyrir oss. Sá, sem verður gamall, safnar sér
heilutn forða af lífsreynslu með ýmsum hætti.
Ungur maður ’fér snemma að safna í pann
sjóð; hann reynir æ íleira og fleira með
hverju árinu sem líður. Mörg sú lífsreynla er
dýrkeypt, en aldrei er hún svo ódýr, að hún
gefi ekki eitthvað í aðra hönd sem komið
geti að haldi seinna í lífinu, pví aö sérhver
re^nsla er til viðvörunar, til fræðslu eða til
a# auka sálarprekið.
En pað tekur tima, að atla sér víðtækrar
og margvíslegrar lífsreynslu; en áður en hún
er fengin, pá getur orðið ærið erfitt að læra
listina pá að lifa lífinu á réttan liátt og líta
réttum augum á lífskjörin og bera pað, sem
á oss er lagt.
Pað er pví afar áríðandi fyrir oss alla að
pekkja pað og eiga, sem orðið geti lyftiafl í
lífi voru, styrkt oss á raunastund og hjálpað
oss til að taka framförum í pví, sem er gott
og rétt og orðið oss sá klettur, par sem vér
getum staðið föstum fótum. Vér getum pví
ekki komist hjá eklraunum, sem prófa oss og
herða; en í sálu vorri höfum vér styrk, sem
veitir oss aðstoð, hve nær sem vér purfum á
að halda.
Pað er margt í lífinu, sem má kalla lyfti-
öfl mannkynsins. Hvorki fjöldinn né einstak-
lingarnir geta lifað nokkru lífi án peirra; lífið
verður pá svo kalt og einstæðingslegt.
Kærleikurinn er sterkasta lyftiaflið. Nem
pú hann burt úr mannlífinu og pá hrynur
pað alt í rústir. I pjóðfélagslífmu, í heimilis-
lífinu í 'Skilningnum og samúðinni mannn á