Heimilisblaðið - 01.06.1912, Blaðsíða 1

X órgangur.
XIyrar6aI?I?a, júní 1912.
6. íöluölað.
Kærleikurinn.
Eftir K i c h a r (11.
Kœrleikslög alt lögniál fyUa,
lögin Guðs. er blóinreit liann.
Eins og þrmnan ei þau skelfa,
en sem vorblœr liressa mahn.
Kœrleiksrós er rósa fegurst
rik af ilman fagnaðar.
T’ar er skyldan blóms hvers bikar.
Blóms er krónan sæla þar.
Kœrleiksdjúp er dýpra’ en hafið.
Dilla lœtur söng við störf.
Nœsta þungar ber oft byrðar.
Burðaraft sarnt nœgir þörf,
Kœrleikssól Ijœr sólbros vori,
sumri hlónidýrð, liausti frið,
vetri kyrra kraftasöf'nun. —
Kœrleikslif helst eilift við.
Br. J.
Um dýraverndun.
—o----
Fyrir 15—20 árum var mikiÖ rætt um
dyraverndun og íélög stofnuð víða um land,
með það markmið, að kenna mönnum að
fara vel með dýrin. Tryggvi Gunnarsson var
lifið og sálin í þeirri starfsemi. Fað hefir
alt af munað um hann, þar sem hann fyrir
alvöru hefir snúið sér að. Og mikið hefir ó-
neiianlega áunnist, skoðun manna breytst til
batnaðar. Menn muna nú orðið fremur eftir
því, að blessaðar skepnurnar „finna til“ eins
og við mennirniiy og eru lika farnir að sann-
færast um það, að borgar sig hagfra’ðislega að
fara vel með skepnurnar.
En stórmiklu er enn ábótavant í þessu efni.
Er það næsta kynlegt, að svo virðist, sem
öll dýravcrndunarféiög séu dauð og allur á-
hugi dofnaður í þessu mikla menningar- og
maunúðaistarfi. í blöðuri) vorum og tíma-
ritum er ekkert á málið rninst, nema í Dýra-
vininum og Fjóðvinafélagsalmanakinu, en þær
ágætu bækur lesa of fáir.
Fess er full þörf, að senr flest blöð taki
málstað „málleysingjanna". Yér sjáum dag-
lega hálfhoraða hunda rölta á eftir húsbænd-
urn sinum. Trygðin ein virðist bera fætur
þeirra áfram. Vér sjáum mögrum hestum,
úfnum og skitnum beitt fyrir drápsldyfjuur og
þungum ækjum, t. d. farið með þá magra i
langferðir yfir vonda fjallvegi á vorin, og þvi
miður mun víða vera faríð harðýðgislega með
sauðfé á haustin, rekið vægðarlaust yfir stór-
vötn, látið standa svangt í róttum og sýnd
ónærgætni á ýrnsan annan liátt.
Nauðsynlegt er þvi, að dýraverndunarstarf-
inu sé haldið áíram i landinu. Væri það fagurt
og mjög vel við eigandi að öll ungmennafélög
í landinu hefðu dýraverndunarmálið framar-
lega á stefnuskrá sinni, — ekki á þann hátt,.
að eins að „punta" með því, eins og t. d.
„kristilega grundvellinum", sem of víða er
nafnið tómt, — nei, starfa fyrir það!
Vér sáum nýlega auglýsingu í dönsku blaði
frá dýraverndunarfélagi, gat blaðið þess, aö>