Heimilisblaðið - 01.10.1914, Side 7
HEIMIL ISBLAÐIÐ
77
vefja um vísifingurinn mjúkri léreftsræmu og
hreinsa eins mjúklega eins og maður getur, gæta
þess að hafa altaf við hendina niður rifna rýju
í skál og hafa vatnið ekki sárkalt, svo er bezt
að bera glyserin með litlum hárpensli innan í
munninn og á varirnar.
Ráð við rauðum höndum. Áburður sem
hægt er að fá tilbúinn í lyfjabúðum:
Lanoiin . . . gr. 100
Parafin ... — 25
Vanilin ... — 10
Þetta berist á nýþvegnar hendurnar kvelds
og morgra, og nuggist vel inn í, halda svo hönd-
unum 10 minútur yfir höfuð sér.
ildhúsráð.
„Götusnjór11.
lx/2 pd. epli eru bökuð í vel heiturn ofni,
þar til þau eru meyr, því næst skal nudda þeim
gegnum gatasigti, þar til ekkert er eftir nema
kjarnarnir og hýðið, þá skal hræra eplamaukið
vel með 35 kv. af sykri; 4 eggjahvítur eru vel
þeyttar, og síðast hrærðar saman við mjög var-
lega, kökumót með föstum botni er smurt með
smjöri, og maukið látið i þau, bakað vel í heit-
um ofni í */4 klt. — Borðist með þeyttum rjóma;
hér um bil 1 peli er mátulegur. Þegar mótið
er borið inn, skal binda pentudúk utan um það,
en rjóminn er borinn í gler-skál með.
Jjoekur.
Jón Jónasson: „Leiðréttingar
nokkurra mállýta.“ — Útget'andi
Valg. Jensdóttir. — Reykjavík 1914.
Margir finna sárt til þess, hve mjög útlend
mállýti og ýmsar málleysur óprýða og brjála
mál vort. Það var eitt af aðal - áhugamálum
ungmennafélaganna, er þau risu upp í landinu
»að hreinsa móðurmálið.11 Margir hafa kvartað
yfir þvi, sérstaklega menn út um sveitir lands-
ins, að einstaklingar og félög vildu gjarnan
útrýma mállýtum, en þá vantaði góð íslensk orð
í staðinn, því mörg af máilýtunum eru orðin
laudlæg. Ur þessu er mjög mikið bætt með’
þessu kveri, sem Jón heitinn Jónasson kennari
hefir samið og kona hans nú gefið út. Jón
heitinn var góður islenskumaður, og unni af
alhug móðurmáli sínu. Hanr, var ungmennafélagi
meðlífiogsál og starfaði mikið fyrir ungmenna-
félagið í Hafnarfirði, þar sem hann dvaldi og
var skólastjóri. Þetta litla kver er því samið
mikið með hliðsjón til ungmennafélaganna og
starfsemi þeirra að hreinsun móðurmálsins.-
Hann varði síðustu augnablikum æfi sinnar til
þess að búa það undir prentun, meðan hann
lá á hæiinu á Vífilsslöðum. Og það var innileg
ósk hans, aðþað mætti verðaþeim til leiðbeiningar,
sem vanda vildu mál sitt í ræðu og riti. Og
kverið nær áreiðanlega þeim tilgangi höfundarins,
ef landsmenn vilja nú afla sér þess, og færa
sér það í nýt. Það er alveg ómissandi eign
ungmennafélaga. Og ættu formenn ungmenna-
félaga út um land að panta nokkur eint. fyrir
félög sín beint frá úlgefendanum, frú Valgerði
Jensdóttur í Hafnarfirði. Lika mun hægt að fá
kverið hjá Hallgrími kennara Jónssyni, í Reykja-
vík, sem annast hefir um útgáfuna.
Auk þess sem Jón sál. Jónasson hafði sjálfur,
eins og áður er sagt, næman smekk fyrir
islenskri tungu, þá er það og trygging fyrir því
að vandað sé til kversins, að islenzkukennarinn
við Mentaskólann, hr. Pálmi Pálsson hefir lesið
yfir handritið, og prófarkirnar hafa þeir lesið-
Hallgrímur kennari Jónsson og meistari Sig-
urður Guðmundsson.
Kverið er í litlu broti, 46 blaðsíður að stærfr
er því engum ofvaxið að eignast það sem hug
hefir á þvi. En það er íslenskum alþýðumönnum
ómissandi vasakver, — þeim, sem hreinsa vilja
móðurmál sitt. Búast má við að kverið seljist
fljótt og ættu menn því að panta það í tíma.
A. : Þekkið þér síra Madsen nokkuð?
B. : Já eg held nú það, eg hefi þekt hann
síðan faðir hans var smábarn.