Brúin - 18.05.1929, Blaðsíða 1

1. árg.
og fyrverandi bæjargjaldkeri
ljetst að heimili sínu, Merkurgötu
3 hjer í bænum, laugardaginn 4.
þ. m. —
Er með honum í val fallinn
einn af bestu og merkustu borg-
urum þessa bæjar.
Hann var fæddur í Móakoti í
Garðahreppi hinn 26. marz 1873,
og ólst upp hjá foreldrum sínum
fram undir fermingaraldur, fyrst
í Móakoti og svo í Reykjavík
um tveggja ára tíma, eða alt
þangað til hann fluttist til Hafnar-
fjarðar.
Guðmundur var af ágætu bergi
brotinn. Faðir hans, Helgi, var
GuðmUndsson bónda og smiös
í Lambhúsum á Álftanesi, Jakobs-
sonar bónda að Húsafelli í Hálsa-
sveit, Snorrasonar prests Björns-
sonar á Húsafelli. Móðir Guðmund-
ar .var Rannveig Magnúsdóttir
Thorberg frá ísafirði. Magnús
faðir Rannveigar var Hjaltason;
sá Hjalti var bróðir síra Ólafs
föður Bergs landshöfðingja Thor-
berg. —
Hingað til bæjarins fluttist Guð-
mundur árið 1886, þá 13 ára
garnall, og dvaldi hjer æ síðan.
Á Flensborgarskólann gekk
hann þegar eftir að hann kom
hingað og útskrifaðist þaðan með
ágætum vitnisburði. Annarar
slcólamentunar naut hann ekki.
Snemma kom það í ljós, að
Guðmundur var óvenjulega rnikl-
um og góðum hæfileikum gæddur.
Bar þegar í æsku mjög á þeim
kostum, er einkendu hann alla
æfi: skapfestu, samvitskusemi,
skyldurækni og framúrskarandi
starfhæfni. Enda var honum
snemma trúað fyrir vandasöm-
um og ábyrgðarmiklum störfum.
Þegar á námsárum sínum í
Flensborg gerðist hann aðstoðar-
maður og sýsluslcrifari hjá Franz
Siemsen sýslumanni, og mun hann
hafa gengt því starfi, að meiru
eða minna leyti, um 16 ára skeið.
Jafnhliða þessu starfi, svo og
síðar, stundaði hann skrifstofu-
störf, aðallega hjá Aug. Flygen-
ring kaupmanni. —
Þegar Hafnarfjörður fekk bæjar-
rjetlindi, árið 1908, var Guð-
mundur kosinn bæjarfulltrúi, og
átti hann sæti í bæjarstjórn upp
frá því í 18 ár samfleytt, eða
þangað til 1926. Bæjargjaldkeri
varð hann árið 1908 og gengdi
þvi starfi til ársins 1925, en gjald-
keri hafnarsjóðs var hann til
æfiloka. Gjaldkeri Sparisjóðs
Laugardaginn 18. maí 1929
25. tbl.
Hafnarfjarðar var hann frá árinu
1909 til hinstu stundar og átti
jafnframt sæti í stjórn sjóðsins.
í yfirkjörstjórn Gullbringu- og
Kjósarsýslu átti hann sæti frá
1912. Þá er Brunabótafjelag ís-
lands var stofnað, árið 1917, varð
Guðmundur umboðsmaður þess
hjer í bænum og gengdi hann
því starfi upp frá því. —
Auk hinna opinberu starfa, sem
þegar hafa verið talin, voru Guð-
mundi falin mörg önuur ábyrgð-
armikil störf við ýms fyrirtæki
í bænum. Þannig var hann for-
stjóri h.f. „Dvergur" í nokkur
undanfarin ár og forstjóri h.f.
»Höfrungur« 1924—1927. í stjórn
»Kaupfjelags Hafnarfjarðar« var
hann frá 1922 til dauðadags og
jafnframt gjaldkeri fjelagsins.
Öllum þessum mörgu og vanda-
sömu störfum gengdi Guðmundur
með sjerstakri alúð, trúmensku
og samviskusemi, og munu allir,
sem til þektu á einu máli um
það, að hyggnari, vandaðri og
heiðvirðari mann til hverskonar
trúnaðarstarfa hafi tæplega getað.
Sem dæmi um traust það, er
Guðmundur naut, má geta þess,
að þótt hann hefði miklar og
margvíslegar fjárreiður á hendi,
bæði fyrir hið opinbera, fjelög og
einstaklinga, var aldrei krafist
eyris ábyrgðar eða tryggingar af
honum, og mun það fátítt — ef
ekki einsdæmi — að menn njóti
slíks trausts nú á tímum. Voru
þó sjóðir þeir, er hann hafði
undir höndum, mjög stórir, svo
sem bæjarsjóður og Sparisjóður-
inn, auk margra annara sjóða er
hann hafði umsjón með og varð-
veitti.
í öll þau ár, sem Guðmundur
átti sæti í bæjarstjórn Hafnar-
fjarðar, var hann jafnan í tveimur
ábyrgðarmestu nefndum bæjar-
stjórnarinnar, fátækranefnd og
fjárhagsnefnd, — og orkar það
eigi tvímælis, að áhrif hans á mál
þaú, er nefndirnar höfðu til með-
ferðar, hafi jafnan miðað til hags
og heilla, bæði íyrir bæjarfjelagið
og einstaklingana, sem mál sín
áttu undir nefndum þessum. Mun
svo hafa verið um öll þau mál,
er Guömundur ljet sig skifta, því
að hann var afburða glöggur á
alt það, er verða mátti hverju
máli til hins betra. —
Mikill áhugamaður var Guð-
mundur um stjórnmál og ýms
almenn mál, ei vörðuðu hag al-
mennings og ættjarðarinnar.
í sjálfstæðisbaráttunni tók hann
drjúgan og góðan þátt og stóð
ávalt framarlega í llokki j)eirra,
er lengst vildu ganga i kröfunum
um að heimta aftur hið forna
frelsi þjóðarinnar.
Eftir að sjálfstæðisbaráttan var
til lykta leidd með sambandslög-
unum 1918, snerist áhugi hans
að innanlandsmálum. Var hann
mjög á móti lausung þeirri og
stefnuleysi, er honum þótti all-
mikið bera á í hugum og fari
sumra hinna yngri manna, sem
ginkeyptir gerðust við nýjum út-
lendum stjórnmálastefnum, þótt
sýnt væri, að ekki gætu þær átt
við okkar háttu.
1 framkomu var Guðmundur
prúður og hógvær. Raungóður
var hann og trúr vinum sínum,
en ekki mun örgrant að andstæð-
ingum hans í opinberum málum
hafi þótt kenna kulda nokkurs
hjá honum og fastrar fyrirstöðu,
þvi að við hann mun hafa átt,
mörgum fremur, að hann væri
„þjettur á velli og þjettur í lund“.
Hann var ómyrkur í máli, opin-,
skár og einarður við hvern, sem
í hlut átti, og lítið gefinn fyrir að
láta þokast um skoðanir sínar.
En jafnan gætti hánn hófs, hvort
sem var í meðhaldi eða mótstöðu,
enda hvorug afstaðan tekin nema
að óvenjulega vel athuguðu ráði.
Bindindismaður var Guðmund-
ur alla æfi, og um margra ára
skeið einn af helstu forvígismönn-
um Goodtemplarareglunnar hjer
í bænum. Vann hann að Reglu-
málum meö þeirri ósjerplægni og
skyldurækni, sem honum var
eiginleg við öll þau störf, er hann
rækti, enda naut hann þar, sem
annarsstaðar, óskoraðs trausts
og virðingar samstarfsmanna
sinna. —
Hinn 28. nóvember 1896 kvænt-
ist Guðmundur eftirlifandi konu
sinni, Vjgdísi Þorgilsdóttur frá
Þórukoti í Njarðvíkum. Ekki varð
þeim barna auðið, en eina stúllui,
Matthildi að nafni, kjöru þau sjer
í dóttur stað og fóstruðu upp.
Er hún nú fullvaxta og gift Garð-
ari S. Gíslasyni bifreiðarstjóra í
Reykjavík. —
Að Guðmundi Helgasýni er
mikil eftirsjá fyrir þetta bæjar-
fjelag, og mun sæti hans vand-
fylt. ____________________
Orðsending
til
Flcnsborgara, cldri og yngri.
Á fjölmennum fundi, sem hald-
inn var í Flensborgarskólanum
28. apr. s. 1., var samþykt að
stofna „Nemendasamband Flens-
borgarskólans“. Tilgangur þessa
sambands er, samkv. 2. gr. sam-
bandslaganna:
1. að efla gengi Flensborgarskól-
ans í hvívetna,
2. að stofna sjóð til styrktar efni-
legum en efnalitlum nemend-
um við skólqnn, og ennfremur
til að prýða væntanlegt skóla-
setur,
3. að sameina eldri og yngri nem-
endur og kennara um þessi
og önnur áhugamál.
Ástæðurnar til þessarar sam-
bandsstofnunar voru margar, og
skal hjer aðeins nefnd ein þeirra.
Flensborgarskólinn verður að
þrem árum liðnum 50 ára, og
væri ekki óviðeigandi, að nem-
endur hans mintust þess atburðar
á einhvern hátt. Áuk þess er
komin sú hreyfing á öll málefni
skólans, að búast má við að ein-
hver breyting verði á högum
hans í náinni framtíð, og ættu
nemendur skólans allir, þeir er
til hans bera hlýjan hug, að vera
samtaka um að efla alla þá við-
leitni, er miðar skólanum til þrifa.
Á stofnfundi sambandsins, er
fyr getur, voru saman komnir
um 100 Flensborgarar, alt frá
hinum fyrsta árgangi, útskrifaðfr
1884, til hins síðasta, og voru
allir einhuga um stofnun sam-
bandsins.
Við undirritaðir, er kosnir vor-
um í stjórn sambandsins, leyfum
okkur því hjermeð að skora á
alla Flensborgara, eldri sem yngri,
er þetta sjá eða heyra, að gerast
meðlimir í sambandinu, og til-
kynna þátttöku sína hið fyrsta.
Ritari sambandsins gefur fús-
lega allar upplýsingar, og tekur
á móti áskriftum.
Hafnarfirði, 10 maí 1929.
Einar Porgilsson,
(formaður).
Gunnlaugur Krisimundsson,
(gjaldkeri).
Emil Jónsson,
(ritari).
Lokunartími lyfjabúðarinnar.
Alla virka daga kl. 8 síðd.
Sunnudaga og helgidaga kl. 7
síðdegis.