Muninn - 01.11.1982, Blaðsíða 12

Af lAmsWUHDI.
Einhverjir og ef til vill flestir vita
fyrir hvað skammstöfunin L.M.F. stendur. Hinum
má segja að nafnið er Landsamband Mennta- og
Fjölbrautarskólanema. Þetta eru hagsmunasamtök
nemenda á þessu stigi náms og vettvangur sam-
einaðrar baráttu þeirra gegn menntamálayfirvöld-
um þegar þörf krefur. Þessi samtök eru fram-
hald af LÍM, Landsambandi íslenskra Menntaskóla-
nema en í þau samtök gékk Huginn árið 1977,
þá í annað sinn. LÍM sinnti að vísu nokkuð meira
menningartengslum og var enn þyngra í vöfum
en LMF.
Nýlega fóru þrír fulltrúar héða á lands-
þing LMF: Lilja gjaldkeri, Begga, hérlendur
fulltrúi LMF og ég. Svo sem kannski einhverjir
vita hefur starfsemi sambandsins ekki verið
björguleg upp á siðkastið.
Helst má kenna því um að menn sem áttu
sæti í framkvæmdastjórn samtakana reyndust
annaðhvort latir eða liðhlaupar, þó ekki allir.
Einnig má kenna um hve lítið aðildarfélögin
hafa gert til kynningar á LMF innan skólanna
og aukinnar umræðu um samtökin og stefnu þeirra.
Satt að segja er óvíst hvað verður úr
LMF. Að mínu mati ræðst það í vetur, Ef
áfram verður haldið að hjakka í sama farinu
er sambandið dautt. En á annan veg kann að fara
ef ris þeirra hækkar og þau sanna tilverurétt
sinn fyrir hinum almenna félagsmanni.
LMF er talið vera málsvari skólafólks
gagnvart menntamálayfirvöldum. Vissulega er
mikið öryggi því samfara að slík samtök séu
til ef á þarf að halda. En það er ekki nógu
gott þegar gömul baráttumál eru því sem næst
lögð til hliðar án þess að nokkuð hafi í raun
áunnist. Og þótt sum málin snerti ekki nema
hluta félagsmanna hljóta og verða svona samtök