Fríkirkjan - 01.04.1899, Blaðsíða 2

50
oss fögnuð veitir hin gróna grund
og gil og brekkur með sumars rósum.
Það ’er gömul saga, að græna haga :,:
og glaða daga
:,: þín hjörð kýs helzt. :,:
Ó, þú vor drottinn og hirðir hár,
í högum grænum nú enn oss ieiddu;
gef fósturjörðinni farsælt ár,
að friðar lindum oss veginn greiddu.
Ef þarft vór iðjum, :,: ef þig vér biðjurn :,:
við þig oss styðjum,
:,: oss vegnar vel. :,:
Á fjöllum ísraels eitt sinn vér
um eilífð sumars að njóta fáum.
Ef jafnan göngum sem hjörð þín hér,
þar haga græna í trú vér sjáum ;
því Zíons vörðinn :,: þar sjá mun hjörðin :,:
þá signist jörðin
:,: um eilíf ár. :,:
------=®=—:—
Eiga kirkjugjöldin að vera frjáls?
[Niðurlagj.
ísraelsþjóðin þekkti blessun frelsisins. Hún þekkti þá
gleði, sem fylgir því að gefa. Það heyrum vér af frásögunni
urn musterisbygginguna, sem nær fimm hundruð árum eptii'
byggingu tjaldbúðarinnar. Eg þekki ekkert drottins boð um
það, að musterið skyldi byggt af frjálsum framlögum eða
skattálögum. Heldur leyfði liann þjóð sinni í því efni, að
ganga frarn eptir eigin hjarta. Hvað skeður? Davíð konung-
ur saman safnaði „ö.llum höfðingjum ísraelsmanna, og öilum
beztu mönnum" og mælti til þeirra: „Eg hefi af öilu megni
aflað fanga til míns guðs húss, (gull, silfur, eir, járn, tré og
ýmsa dýrmæta steina). — Og þar eg hef vélþóknan á húsi
míns guðs, vil eg enn fremur yefa mrna ciyu % yulli oy silfri
til míns guðs húss, auk þess, sem eg hefi aíiað til þess heil-