Kirkjublað - 15.01.1934, Blaðsíða 6

18
KIRKJUBLAÐ
að gera samanburð á þeim þjóðflokki, er einna m'lnnst hefir
orðið fyrir kristnum áhrifum, og einhverri hinni kristnustu
þjóð. Og ég er viss um að enginn dómbær maður dæmir
kristnu þjóðina að baki hinni. Og enn mætti taka bezt
kristna þjóð, og þá þjóð annarar trúar, er talin væri að
standa fremst í þeim flokki, og enn er ég sannfærður um,
að hinir hlutlausustu og óháðustu myndu vilja telja kristnu
þjóðina standa framar hinni. En hér er ég raunar kominn
að nýju atriði.
III
Sumir leitast við að verða eins frægir af fjarstæðum
og hirðfífl af öllum sínum skrípalátum. Og sumir vilja ekki
annað sjá né heyra, en eitthvað, sem þeir halda, að sé
alveg nýtt af náfinni, en það gleypa þeir lika eins og fisk-
ur flugu.
En spakmælið segir, að ekkert sé nýtt undir sólunni.
Og venjulega eru hinar »nýju kenningar« ekki annað, en
gamalt vín á nýjum belgjum.
Þeir, sem nú skrifa háðulegast um kirkjuna og áhrifa-
leysi hennar, hafa sannarlega ekki fundið upp púðrið. Það
hafa alltaf einhverjir látið svona um allan aldur.
Og allir þessir menn hafa átt kirkjunni ómetanlega
mikið að þakka. Hún hefir framar öllu,gert þá að mönnum.
Og venjulega, ef ekki alltaf, hafa þeir flogið hæst á henn-
ar fjöðrum.
Satt að segja held ég, að þeir séu líka ákaflega fáir,
sem í fullri meining og af fullu viti vilja öll áhrif kristn-
innar úr sögunni, enda þykjast þeir flestir vilja halda siða-
lærdómi hennar. En mér er spurn í því máli: Hvernig á
að halda uppi húsinu með því að grafa undan því grunn-
inn.
Nú, sannast að segja hefir mér alltaf skilizt, að flestir
þeirra, er harðast hafa hamast gegn kirkjunni, hafi i raun-
inni þótzt harma, hve áhrifa Krists gætti lítið þrátt fyrir
allt starf kirkjunnar á liðnum öldum. En hvert barnið ætti
að sjá, að það er óneitanlega dálítið kátlegt, að vilja ein-