Kirkjublað - 15.01.1934, Qupperneq 9

KIRKJUBLAÐ 21
skreið upp úr kösinni, bar nokkuð við hið innra með hon-
um, því að honum skildist allt í einu, að hann var tengd-
ur sérhverjum öðrum lifandi manni, og átti hlut i sam-
eiginlegu böli þeirra. Hann kom út úr þeim ógöngum sem
bróðir sérhvers manns, og hefir lifað þannig síðan. Yfir-
stéttarmaður fórst þann dag, og bróðir var borinn. »En«,
sagði hann brosandi, »það kostaði slys að umskapa mig«.
Ský óhamingjunnar kom yfir þau öll, og út úr þvi skýi
talaði rödd. Jafnan síðan hefir Jesús fyllt sjónhring hans.
Á LAUSUM BLÖÐUM.
Sameiginlegur fundur iækna og presta. Manfred Björkvist
skólastjóri í Sigtuna í Sviþjóð gekkst fyrir þvi í vetur, að haldinn
væri sameiginlegur fundur lækna og presta, til þess að efla sam-
vinnu milli þessara tveggja stétta, og ræða þau mál, er óhjákvæmi-
lega eru þeim sameiginleg. Fundarmenn voru 150, og voru 40 læku-
ar, en hitt allt prestar, nokkrir frá Noregi. Arne Fjellbu flutti þar
tvo fyrirlestra um Sálfræði og sálgæzlu. Og gáfu þessi erindi tilefni
til fjörugrar umræðu um samstarf presta og lækna. Þar var einnig
staddur Dr. Schou yfirlæknir frá Danmörku og lagði góðdn skerf
til þess að gera fundinn ánægjulegan og fræðandi.
Voru allir sammála um það, sem fundinn sóttu, að fundurinn hefði
tekizt ágætlega, og vænta rnenn þess, að þetta verði upphaf að meira
samstarfi lækna og presta. Var ákveðið, að slikur fundur yrði aftur
haldinn að tveinnir árum liðnuni. Norsk Kirkeblad og Kirke og Kultur
benda á, að norska kirkjan muni geta lært af þessu dæmi Svia.
Myndi það óhugsandi, að íslenzkir læknar og prestar gætu
haldið slikan fund? Hin svonefnda »sálusorg« eða sálgæzla er frá
öndverðu eitt af störfum prestanna. — A nútimamáli er það hlut-
verk í jiví fólgið, að vera trúnaðarmaður safnaðarfólksins, vera sá
ffiaður, er menn leita ráða hjá í raunum og innri baráttu, og leita
huggunar hjá, þegar veikindi og vanda ber að höndum. — Ofýer
•átið í veðri vaka, að þetta hlutverk sé nú ekki lengur rækt af
Prestunum; fólkið sé hætt að leita til þeirra o. s. frv. En sannleikur-
inn er nú sá, að enginn prestur kemst hjá því að inna slíkt hlut-
verk af hendi að einhverju leyti. Vitanlega er það með öðrum hætti
«ú á dögurn en áður fyrr. Og þetta eru mál, sem fremur öllu öðru
gerast í kyrrþey. En islenzkir söfnuðir kunna að meta þetta starf,