Ljósvakinn - 01.03.1924, Blaðsíða 4
20
L J ÓSVAKINN
skap og áhyggju fyrir lífinu og komi
svo þessi dagur yfir yður skyndilega
eins og snara; þvf að koma mun hann
yfir alla þá, sem búa á öllu yfirborði
jarðarinnar«. Lúk. 21, 34—35.
A. V.
Hygginn byggingameistari.
Frá alda öðli hefir það þólt mjög
mikilsvert að vera kominn af góðu fólki.
Að þekkja ætt sina í marga liðu, hefir
þótt næstum ómissandi. En læknar fé-
lags þess í New York, er tekur að sér
spilt börn, hafa komist að þeirri niður-
stöðu að það er annað, sem heflr ekki
minni þýðingu en ætternið, og það er
heilnæmt uppeldi og hollir lifnaðar-
hættir. Menn mega nefnil. ekki gleyma
því, að maðurinn, þessi undrasmíði,
kemur ekki fullger í heiminn. Maður-
inn er lifandi bygging, sem þarf stöð-
ugrar endurnýjunar við, og það í svo
stórum stíl, að á vissu tímabili manns-
æfinnar er það í raun og veru satt sem
gamalt skotskl máltæki segir, að »sér-
hver maður hafi legið á sínum eiginn
diski«, auðvitað að eins i smáskömt-
um. Það er alveg það sama og stendur
í þýsku setningunni: »Maðurinn er, þ.
a. s, samanstendur af því sem hann
etur«.
Fæstum mun vera það ljóst, að á
16 — 18 dögum tekur mannslíkaminn á
móti eins miklu nýju efni og þyngd hans
er, og haldi hann á þessum tíma þyngd-
inni, gefur hann frá sér jafnmikið af
ónýtum efnum. Auðvitað endurnýjasl
ekki allur iikaminn á svo stuttum tíma,
en á tímabili, sem sjálfsagt er styttra
en flestir halda, fer nýtt efni inn og hið
gamla út af öllum vorum llffærum. Oss
er því í sjálfsvald selt, að vera byegnir
byggingameistarar og uppbyggja líffærin
stöðugt með þeim vönduðustu efnum
sem vér getum fengið.
Hygginn byggingameistari, sem reisir
hús handa sjálfum sér, velur ekki hálf-
fúið eða vont efni i búsið. Hann mun
leggja mikið kapp á að vanda alt bygg-
ingarefnið, svo vel sem auöið er. En
hvers vegna ættum vér að breyta óvit-
urlegar, þegar um er að ræða það, sem
er þúsund sinnum meira virði, og þó
sjáum vér fjölda manna, byggja upp
likama sinn með skemdum og óvönd-
uðum efnum.
það ætti ekki að þurfa að minnast á
vondan ost, úldið eða á annan hátt
slæmt kjöt, lifur og þess háttar fæðu-
tegundir, sem frá heilsufræðislegu sjón-
armiði eru með öllu óhæfar, og þeir
sem vit hafa á, auðvitað ekki nota. En
enda þótt lökustu fæðutegundirnar séu
teknar undan, er munurinn svo mikill,
að sá breytir hyggilega, sem velur hið
rélta.
Þegar jarðskjálfti og eldsvoði átti sér
stað í San Franciseo, kom það í Ijós,
að fáein hús stóðu eftir, þótt flest
brynnu. Þessi hús voru bygð úr eld-
traustu efni og voru að mestu leyti ó-
skemd, þrátt fyrir eldinn.
Þetta er hlutfallslega það sama og
komið hefir í ljós í hinum verstu land-
farsóttum. Sum hinna lifandi húsa hafa
staðið eftir, án þess að smitast, þau
hafa staðist skæðustu áhlaup illkynjaðra
sótta, og þetta sýnir mjög greinilega að
það stendur ekki á sama með hverju
vér uppbyggjum hús eða tjaldbúð lik-
ama vors; það hefir ekki einungis áhrif
á lengd lífsins, heldur og á lífið sjálft.
Ef vér litum 200 ár aftur í tímann