Kennarinn - 01.09.1903, Blaðsíða 5

KKNNARINN
69
smjörstréö svaraði: Á eg aö yfiirgefa fitu inína, sem höfð er
til að heiðra með guð og menn, og fara aö sveima uppi yíir
trjánum? 10. IJá sögöu trén til fíkjutrésins: Kom þú og
verlti konungur vor! 1 1. En fíkjutréö- svaraöi þeim: Á eg
að ylirgefa sætleik minn og minn hinn góöa ávöxt, og fara aö
sveima uppi yfir trjánum? 12. Síöan sögðu trén til víntrés-
ins: Kom þú og vertu konungur vor! 13. En víntréö sagöi
til þeirra: /lítti cg aö yfirgefa vökva minn, sern gleður liæöi
guö og menn, og fara aö sveima uppi yfir trjánum. 14. Loks-
ins sögöu öll trén til þyrnirunnsins: Koin þú og vertu kon-
ungur vor! 15. En þyrnirnnnurinn svaraSi trjánum: Ef þaff
cr alvara ySar aff yilja taka mig til konungs yfir yffnr, j'á
koiniff og ský/iff yffur nnt/ir skugga mínum. En cf þcr viljiff
þaff ckki, ])á skal cldur koma út af þyrnirunninum og cyffa
scdrustrjánum á Libanon. 16. Nú ef þér hafiö sýnt trú-
mensku og hreinskilni í því ;tö gera Abímelek aö konungi, og
ef þér hafið (meö því) gert vel við Jerúb-Baal og hans hús, og
breytt við hann eins og hann haföi af yður til unniö,—17. þar
eð faöir minn átti í ófriði yöar vegna og stofnaði lííi sínu í
liættu til að frelsa yöur úr höndum Midíansmanna, 18. en
þér hafið (þó) í dag risið upp gegn húsi fööur míns, og drepið
sonu lians, sjötfu að tölu, á einum steini, og hafið gert Ábí-
melck, hans ambáttarson, að konungi ylir fólkinu f Sikkem,
af því hann er bróöir (skyldmenni) yöar,— 19. ef þér hafiö
(segi eg, með jiessn) breytt meö trúmensku og hréinskilni við
Jerúb-Baal og við hans hús á jressum degi, jiá látið yður
þykja vænt um Abímelek og honum jiyki vænt um yöur.
Sakir verclleika Gídeons höfðu ísraelsm. viljaö Rera liann að konunp'i, cn
hann neitaöi og sa.p;?5i: ,,Dr., hann skal drotna yftr yður" (8, 22—23). I.öngun
hans vai að gera gagn, en ekki að komast til valda. — Hann átti 70 syni; því
eins or siður var þá átti hann margar konnr (8, 30). — Menn voru ekki komnir
lengra. Guð leyfði það ekki. llann beið að cins eftir því, að mennirnir þrosk-
uðust siðferðislega. — Abímelek sonnr hans, sem hann átti með hjákonu í Sikk-
em (8, 31 \ þráði að verða konungur, og komst til valda með því að drepa br/eð-
ur sína og fyrir tilstyrk fr.-enda sinna í Sikkem (g, 1 - ö). En yngsti bróðirinn,
Jótam, hafði komist undan. Þegar hann fróttir, hvað Sikkenisbúar hafa gert,
fer hann þangað, gengur upp á klett á fjallinu Grísfm (Gerisím) og talar til
þeirra.—Sikkem (=Sikkar, bærinn, sem samverska konan var frá, sem Jesús
talaði við hjá Jakobs-brunni—Jóh. 4.) lá undir fjallinu. Fyrir norðan bæinn
var fjallið Ebal. —Mcð dæmisögunni og því, sem liann bætti við liana, kveður
.Tótam upp dóm drottins ylir Abímelek og Sikkemsbúum.—-,,Hver,sem upp hef-
ur sjálfan sig, mun lítillækkast" cr lögmál, sem róð og ræður. Og það líka, að
sá, sem fremur ranglæti, hittir sjálfan sig fyrir. l>að borgar sig aldrei að vera
ódrengur. — Dæmisagan kennir það, að liver á að liugsa um að gegna sinni