Kennarinn - 01.04.1904, Blaðsíða 8

32
KENNARINN.
,,Ijú heila}»ur ert, herra guð, þú heilagur ert, góði guð,
þú heilagur ert, mikli guð, þú guðallsherjar, drottinn guð“.—Sb.2,3.
Fjóröa sd. e. páska—1. Maí.
Hvaða sd. er í dag? Hvert er guðspjallið? Kyrirheit Jesú um sendiúg
heilagsaada. Hvar steudur það? Jóh. 16, 5-15.
Hvert er guðs orðið, sem segir, hvað fyrirheitið sé og veitt með skírrunniV
Sá, sem trúir og verður skírður, mun hólpinu verða, en sá, sem ekki trúir, nuin
fordæmast. Hvar standa þau orð? Mark. 16, 16.
Hver voru efni og minnist. aðal-lex. fjóra uæstl. sd.? Iívar er aðal-lex.
seinastasd.? 1. Hvaö átti Títus að ségja ungum konum og ungum karlmönn-
um? 2. Hvað þrælum? j. Hvað á hann að kenna okkur?— Hver var biblíu-
sögu-lex. síðasta sd.? Hver minnist. þar? Hverlex., sem læra átti? — Hver
biblíus.-lex. í dag? Jmis blfxxar iitlu hörnin. Hvar stendur hún? Matt. 19,
13—15. [Lex. 19 í B. St. ] Minnist.: Lci/Jlð hiiniuiiwn lil iiiín nr) komn.
Lex., sem læra á: Ilrclicitt ,/cfuln rhknr hórnin, mj hvc heilt /nln a'.tti u<) clnkii
hann í staðinn —1-Iver er aðal-lex. i dag? Hvar stendur hún? Lesunt hana á
víxl. Les upp minnistextann.
ERPINGJAK EILÍFS LÍFS.
Títus 3,1—8. Minnist. 7. v.
T. hefir nú verið hvattur til að áminna safnaðarlimina um að hegða sér
kristilega, láta hegðanina sýna kristindóm 'sinn og „prýða" með henni ,,lær-
dóm guðs“, náðarboðskapinn. Nú nefnir P. tvent sérstaklega, sem sýna á
kristil. hegðun, það að safnaðarlim. sýni heiðnu yfirboðurunum sínum engan
mótþróa, heldur sé þeim undirgefnir og lilýðnir 11]; og í sambúð sinni við
heiðna landa sína og aðra sýni kærleiksríkt hugarfar [2]. Peir eiga að minn-
ast þess, hvernig þeir sjálfir voru og lífernið þeirra, áður en þeir urðti kristnir
[j|. Tað á að gera ]>á auðmýkri og mildari í breytni sinni við heiðna landa
sína. En fyrir öllu er, að þeir liafi stöðuglega huglast, hvernig guð hali breytt
við þá sjálla [4-8]. Skilji jieir það og muni, þá hljóti það ítð vera þeim ljósl,
hveruig þeir sjálfir eigi að hegða sér við aðra, líka ]>á, sem vondir eru. Guð
hefir auðsýnt þeirn óverðskuldaða náð. Teir hafa ekki að neinu leyti unnið til
kærleika hans. Og það getur errginn maður gert. Skírnin sýnir það ljósast.
Tví ekki erum við starfaudi í henni, heldur guð einn. Með henni hefir hann
írelsað okkur lrá syndinni, með því að gera okkur að börnum sínum með lyrir-
gefn. synd. og með því að gefa okkur heil. anda til nýs lífs og von um arf eilífa
lífsins hjá sér síðar. En alt þetta einungis fyrir J. Krist. Hugsum líka nú tim
alla guðs miklu náð í J. Kr., sem okkur hefir verið veitt- -já, veitt í heil. skírn.
KÆKU BÖRN! Hafið þið hugsað um, hvað guð gaf ykkur í skírninni
ykkar? Tað var mikið, sem hann gaf yltkur. Og ef þið lærið að skilja það,
þá.gleymið þið því aldrei. H vað var það þá? Hanngaf ykkur einmitt kær-
leika sinn, mikla eilífa föðurkærleika sinn í Jesú Kristi. Og fyrir þennan kær-
leika, sem guð gaf ykkur, getið þið verið guðs börn og lifað eins og guðs börn
bæði hérna í heiminum og líka seinna á himnum. Finst ykkur ekki þið vera
rík, börnin mín?
,,Um jörð og himin hátign þín Við hástól lambsins himnum á
í hæstri dýrð um aldir skín. þér helgir spámenn lofgerð tjá—Sb. 2, 4.