Mánaðartíðindi kristilegs unglingafélags - 01.03.1900, Síða 7
II. ÁRG.
MÁNAÐARTÍÐINDI.
23
iðrun oss vekur og tár“. — Eittafbrot,
ein synd, ein svikin skylda, og afleið-
ingarnar láta ekki bíða eptir sjer. —
Eitt háðsyrði, ein kærleikslaus aðfinn-
ing, eitt ósæmiiegt eða óhreint verk
saurgar sálina svo, að heimshaf er ei
nóg til að afmá þann blett. Hugsið
um það að á freistingastund getið þér
á augabragði misst yðar góða mannorð,
Jeitt yfir yður æfilanga samvizkunögun
-og rekið fyrir tíma fram nagla í kistu
foreldra yðar. — En með því svo illt
má aðhafast á fimm mínútum, skyldi
þá ekki meiga gera mikið gott á sama
tíma. — Gætið að mínútunum, þá verð-
ur stundin dýrmæt. — Munið eptirfimm
mínútunum.
Litlir vatnsdropar,
Lítil sandkorn
mynda haf og hauður,
mínútur eru
eins að skoða,
aldir mynda og eilífð. -
Seneka hefur sagt, að tíminn væri sá
•einasti fjársjóður, sem dyggð væri að
vera ágjarn á. Hefði jeg getað notað
allar þær fimm mínútur, sem farið liafa
í iðjuleysi, til nytsamrar ástundunar,
vissi jeg meira en jeg veit. Mínir ungu
vinir, eyðið aldrei til ónýtis fimm mín-
útum af tíma yðar og stelið þeim held-
ur elcki af öðrum með ónauðsynlegum
töfum, eða með því að koma of seint
á fundi eða þangað, sem beðið er ept-
ir yður. Með þvf að nota fimm mín-
útur að morgni ogaðiarað kveldi, geta
menn á nokkrum árum lært útlent
tungumál.
Töpuð heilsa, misstir fjármunir geta
opt aptur fengizt, en liðin tíð fæst aldrei
aptur. Mínúturnar eru dýrmætari en
gimsteinar, allt lífið er samansett af
þeim. Lítilsvirðið því ekki fimm mín-
úturnar, gjöra má gott verk á skemmri
tíma. -—
Náðartíminn er stuttur, og „hver veit
nema sé nú í nótt náðin í burtu tekin".
(Lauslega þýtt eptir Stockhólmsblaðinu).
——•-----------
Hvar eru hinir 9?
Jesús lítur yfir söfnuð sinn: »Voru
þeir ekki 10 sem læknuðust í skírn-
inni, og hvar eru hinir níu?« »Herra
þeir eru úti að skemmta sjer, á skaut-
um, á skemmtigöngu, í leikhúsum, á
myndasýningum, allstaðar nema þar
sem þitt orð er boðað. Drottinn, fyr-
irgefðtt þeim, þeir vita ekki, hvað þeir
gjöra!«
Því voru svo fáir í kirkju í dag?
Það var svo vont veður. Hvern-
ig er liægt að ætiast til að þeir fari að
fara út í slíku veðri, nema ef vera kynni
að þeir gætu skroppið svo sem eina
eða tvær mílur á grímuball, eða á
myndasýning eða eitthvað þess háttar I
Já, það er nú annað mál. —
Þvi voru svo fáir í kirkju í dag?
Það var svo gott veður. Fólk getur
þó ekki verið að loka sig inni í slíku
veðri og gangfæri. Það væri of mik-
ið á sig lagt fyrir sína ódauðlegu sál.
Jú meir én !
Um sakramentisathöfnia var
lofað í sfðasta blaði að tala, en
með blaðinu: „Verði ijós“ kom út
smárit einkar fagurt um altarisgöngu,
og geta allir fermdir fjelagsmenn úr
báðum deildum fengið það ókeyþis
hjámjer. Ættu einkum þeir ungling-
ar, piltar og stúlkur, sem ætla að taka
þátt í altarisgöngunjii d skírdag, að
fá sér þetta smárit og lesa það vand-
lega. 1 þetta sinn verður því ekki
rætt um altarisgönguna í blaðinu. - -
Efnilegir ungligar eru auðþekt-
ir, því þeir eru strax orðnir miklir
menn. Þeir geta tuggið »skraa«, spýtt
á gólfið, reykt og drukkið, blótað og
klæmst, ert fulla menn o. s. frv. Þeir
eru svo Ijónhugadir, að þeir þora að
gjöra ærsl og hávaða á »Hernum«,