Nemo - 02.12.1926, Qupperneq 8

8
N-E-M-O
Birti’ af stjörnu’; um jörðu lagði
Ljómann hennar, scm af sól.
Pegar stjarna’ á himni hátt
Hauður lýsir miðja’ um. náll,
Sögðu fornar sagnir víða.
Sá mun fæðast meðal lýða
:,: Konunga sem æðstur er. :,:
Vitringar úr austurátt
Ei því dvöldu’, en fóru brátt
f’éss hins kofnna kongs að leita,
Kongi lotning þeim að veita,
:.: Mestur sem að alinn er. :,:
Stjarnan skær þeim lýsti leið;
Leiðin þannig var þeim greið,
Unz þeir svéininn fundu fríða;
Fátæk móðir vafði’ hinn blíða
:,: Helgri’ í sælu’ að hjarta sjer. :,:
Stjarna veit oss einnig er
Og ef henni fylgjum vjer,
Hennar leiðarljósið bjarta
Leiða’ um jarðar húmið svarta
:,: Oss mun loks til Iausnarans.
Villustig sú aldrei á
Undrastjarnan leiðir há;
’ Orðið Guðs hún er hið skæra,
Oss er Drottinn virtist færa,
:,: Svo hún væri’ oss leiðarljós. :,:
4.
O, fögur er vor fósturjörð
Um fríða sumardaga,
Er laufin grænu litka börð,
Og leikur hjörð í haga;
En dalur lyftiv blárri brún
Mót blíðum sólarloga,
Og glitrar flötur, glóir tún,
Og gyllir sunna voga.
Og vegleg jörð vor áa er
Með ísi þakta tinda,
Urn heiðrík kvöld að höfði sjer
Nær hnýtir gullna linda,
Og logagneistum stjörnur strá
Um strindi hulið svellum,
En hoppa álfar hjarni á,
Svo heyrist duna’ í fellum.
Eú fósturjörðin fríð og kær,
Sern feðra hlúir beinum,
Og lífið ungu frjóvi fær
Hjá fornum bautasteinum.
Ó, blessuð vertu fagra fold
Og fjöldinn þinn barna,
Á meðan gróa grös í mold
Og glóir nokkur stjarna.
B a r n n b æ n. Eitt kvöld þegar Filip
Meljmkton var mjöjJ þreyttur og örmagna,
gekk liann með einum vini sínum út
á þióðveginn. í hú»i einu scm þeir gengu
framhjí heyrðu þeir að nokkur börn voru
að gcra kvöldbænir n'nar. Þá sagði Filip
Melankto.n: „Bróðir minn, við þnríúm ekki
að vera áhyggjufullur því þessi litlu börn
liiðja fyrir okkur“.
Útgefandi og ábyrgðarmaður
B o y e H o I m .
Siglufjarðarprentsmiðja 1926,