Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.01.1929, Blaðsíða 10

8
MÁNAÐARBLAÐ K. P. U. M.
raun og veru hafði fengið, varð drengurinn
órólegur.
„Já14, sagði hann við sjálfan sig. „Það er
satt. Þetta má ekki lengur svo til ganga.
Þessi blekking verður að hætta. Það er nauð-
synlegt!“
En við miðdegisverðinn, um kvöldið sagði
faðir hans mjög glaður. „Hugsið ykkur, á
þessum mánuði hef jeg unnið mjer inn 32
krónum meira, en síðastliðinn mánuð með
því að skrifa þessar utanáskriptir“. Að svo
mæltu dró hann upp undan borðinu brjef-
poka með sætindum til þess að gæða börn-
unum á í tilefni af þessum óvanalegu tekj-
um. Þau fögnuou því öll með lófaklappi.
Giulio herti aptur upp hugaun og sagði í
hjarta sínu: „Nei, elsku pabbi, jeg ætla ekki
að hætta að blekkja þig þannig. Jeg skal
.herða mig ennþá meira á daginn við lær-
dóm minn, en jeg skal halda áfram að vinna
á nóttunni fyrir þig og ykkur öll“.
Og faðir hans bætti við: „Þrjátíu og tvær
krónur meira; jeg er ánægður. En drengur
þarna — hann benti á Giulio — er það eina,
sem skerðir ánægju mína“. Og Giulio tók á
móti þessum ávítum þegjandi; með vilja-
krapti hjelt ^hann aftur tveim tárum, sem
reyndu að læðast fram í augun, en samtímis
fann hann til mikillar gleði í hjarta sínu,
Hann hjelt áfram að vinna með atorku;
en þreyta á þreytu ofan gjörðu honum erf-
iðara og erfiðara fyrir. Þannig liðu nú tveir
mánuðir. Eaðir hans hjelt áfram að ávíta
hann, og augnaráð hans varð æ strangara
og strangara. Einn dag fór hann til kennara
drengsins til þess að fá upplýsingar. Kenn-
arinn sagði: „Hann kemst áfram af því að
hann er gáfaður, en hann er ekki eins vilj-
ugur eins og hann var í fyrstu. Hann er
syfjaður og hann geispar; og stundum er
hann utan við sig. Hann skrifar stuttar rit-
gjörðir og hraðar þeim af í hasti. Hann gæti
gjört miklu, miklu meira“.
Það kvöld tók faðirinn drenginn á einmæli
og ávítaði hann harðlegar, en hann hafði
nokkru sinni gjört áður. „Giulio, þú sjer
hvernig jeg vinn og geng fram af mjer fyrir
hetmilið. Þú hjálpar mjer ekki. Þú hefur
ekki hjarta til að kæra þig um mig eða syst-
kini þín eða móður þína“.
„Æ, pabbi, segðu ekki þetta!“ sagði dreng-
urinn hálf grátandi, og hann opnaði múnn-
inn til þess að játa allt. En faðir hans groip
framm í fyrir honum. „Þú þekkir efnahag-
inn. Þú veizt að nauðsyn ber til að við öll
sjeum viljug að hjálpast að, og leggja hart
að okkur. Jeg sjálfur verð að tvöfalda vinnu
mína. Jeg hafði vonast eptir í þessum mán-
uði að fá 100 króna launauppbót hjá járn-
brautarfjelaginu, en sú von brágst, það fjekk
jeg að vita í morgun“.
Þegar Giulio heyrði þetta, hætti hann allt
í einu við játninguna, sem komin var fram
á varir hans, og sagði við sjálfan sig; „Nei,
pabbi minn; jeg segi þjer ekki neitt. Jeg
geymi leyndarmálið til þess að geta unnið
fyrir þig. Þá sorg, sem það bakar þjer, bæti
jeg þjer upp á annan veg. I skólanum get
jeg allt af lesið nægilega mikið til þess að
komast upp; höfuðatriðið nú er það að hjálpa
þjer til þess að vinna þjer inn peninga, og
ljetta af þjer nokkru af því erfiði, sem ætlar
að gjöra út af við þig“.
Hann hjelt svo áfram, og enn liðu tveir
mánuðir með vinnu á nóttum og þreytu á
daginn; drengur lagði að sjer það sem hann
orkaði við lærdóminn og beiskar átölur fjekk
hann hjá föður sínum. En verra var það að
faðir hans fór smám saman að sýna honum
meiri og meiri kulda, og talaði aðeins örsjald-
an við hann, eins og hann væri einhver
óræktarkind, sem einskis góðs væri framar
að vænta af. Það var eins og liann vildi
ekki einu sinni líta framan í hann lengur.
Mánaðarblað K. F. U. M. kemur út einu sinni í mán uði. Kostar kr. 2,50 árg. Afgr.stofa í húsi K. F. U. M.,
Amtmannsstíg, opin virka daga kl. 5—7. Sími 437. Pósth. 366. Útgefandi: K. F. U. M. — Prentsm. Acta.