Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.09.1934, Qupperneq 8

54
MANAÐARBLAÐ K. F. U. M.
sem samansafnast allt veldi og vegsemd þjóð-
anna, í þeirri borg (hinni nýju Jerúsalem)
skal kirkja allra sanntrúaðra um eilífð mikla
og tilbiðja Guð og hafa í honum alla sælu
sína um eilífð.
Látum oss minnast fyrir augliti Guðs:
Fjelagsstarfsins í hinum öðrum föndum
Evrópu (sem ekki voru upptalin í gær).
ítalir biðja um sambæn, að Guðs kraptur
megi endurvekja andlega lífið í fjelögum vor-
um. —
Vjer biðjum ásamt fjelögunum í Jugóslavíu
að Guð vilji vekja upp leiðtoga í starfinu þar.
Þess sama þurfum vjer að biðja um oss til
handa.
-----»><£>-<•.-
Foriugi vor.
Þjóð vor er þjóð í nauðum stödd og hún
þarfnast foringja, er geti leitt hana út úr
nauðum hennar. Vjer sjáum aðrar þjóðir
gjöra tilraunir til að framkvæma foringja-
hugtakið. Þam hafa gefið sig á vald foringj-
ans, í trausti til manngildis hans og yfir-
burða, og þær hafa gefið sig hugsjónum hans
á vald í von um að sterk handleiðsla hans
muni færa landi og þjóð gæsilega framtíö.
Þjóð vor hefur einnig þörf fyrir styrka bönd,
sem sje fær um að sameina allt það, sem
sundrað er — og sannarlega erum vjer sundr-
aðir. Vjer þurfum styrka hönd. en hún þarf
að stjórnast af einlægu hjarta, sem ber í sjer
sama kærleikann til allrar þjóðarinnar, án
tillits til þjóðmálaflokka eða manngrein-
arálits.
En hvar er slíkan foringja að finna? Það
er enginn hörgull á þeim mönnum, sem þykj-
ast sjá lausnina á neyð og erfiðleikum þjóð-
ar vorrar. En hafa þeir efni og ráð til að
feta þá leið er-þeir þykjast sjá út úr ógöng-
unum? Eru hugsjónir þeirra færar um að
gjöra þjóð vora heilbrigða? Eru orð þeirra
nokkuð annað en stjórnmálaskrum, og eru
þeir boðnir og búnir til að fórna lífi sínu fyr-
ir hugsjónir sínar? Eða kæmi það að nokkru
gagni þó þeir gjörðu það? Þetta veit enginn
og enginn getur í öruggu trausti gefið sig
undir einveldi þessara foringja.
Það er aðeins um einn foringja að ræða,
sem vjer getum öruggir fylgt. Nafn hans er
■Jesús Kristur. Hann þekkir, ekki aðeins veg-
inn, sem vjer, hver einstakur, eigum að
ganga, heldur og veginn, sem þjóð \or á að
ganga; og hann bæði vill og getur leitt oss
yfir alla vora örðugleika, því að hann hefúr
allt-vald, ekki aðeins á himni heldur og á
jörðunni. Hann gæti, ef hann vildi það, knúð
þjóð vora á knje með einræðisvaldi, en hann
vill aðeins vera foringi þeirra manna, sem
hafa kjörið hann til þess af frjálsum og fús-
um vilja. Ef vjer gjörum það, þá hjálpar
hann oss, því hann hefur sjálfur sagt: »Jeg
er Ijós heimsins, hver sem fylgir mjer, mun
ekki ganga í myrkri, heldur hafa ljós lífsins«.
(Jóh. 8, 12). Orðum hans er óhætt að trúa,
því að þau eru ekki glamuryrði eins og þeir
lialda fram, sem ekki hafa þorað að stíga
hið stóra spor að treysta orðum Guðs algjör-
lega. Sá sem hefur reynt það, veit að Guðs orð
stendur enn i dag stöðugt við það, sem það
lofar. Það segir, að Jesús Kristur vilji taka
hvern einstakan af oss undir leiðsögn sína
og verða, á þann hátt, leiðtogi þjóðar vorrar.
En hvernig getur hann orðið það? Með því
móti að hann verði einvaldurinn í þínu og
mínu lífi! Meðal þjóðar vorrar eru margir,
sem þekkja Jesúm Krist, og flestir þekkja
hann að nafni til, en það nægir ekki einu
sinni að þekkja hann. Það verður að velja
hann til foringja, sem hefur ótakmarkað vald
yfir einstaklingnum. Það eru þá fyrst og
fremst þeir, meðal þjóðar vorrar, sem telja
sig Guðs börn, sem verða að koma þessari
foringjahugsjón í framkvæmd.
Vjer verðum að líta á Guð eins og i'aun-
veruleika í öllum kringumstæðum lífs vors, og
f.ylgja orði hans bókstaflega. Hlýða fyrirmæl-
um hans í blindni og vera reiðubúnir til að
fórna sjálfum oss. Þá fyrst, er vjer erum
fúsir til að sleppa öllu voru eigin — þar á