Ungi hermaðurinn - 15.07.1910, Blaðsíða 7
Ungi hermaðurlnn.
55
Fallegur hópur! Ekki?
Þó er nú enn rúm fyrir fleiri!
Þið börn, sem ekki gangið í nein
sunnudagaskóla, œttuð að koma til okkar
— hvern sunnudag kl. 2. Viljið þið
það?
Við höfum hugsað okkur að fara
skemtiferð í sumar til — — já, eg má
ekki segja meira núna. En, börn, verið
þið á gægjum.
* *
*
Það var gleði fyrir mig að sjá tvo
barnahermenn á Akureyri. Mætti guð
varðveita þær svo þær yrðu dugleg-
ar stríðskonur.
Hór í Reykjavík vonum við innan-
skamms að geta vígt nokkra barnaher-
menn.
Alt fyrir Jesúm og honum ölldýrðin.
•*
* *
Haltu fast!
Við hvað á eg að halda fast? Við Jes
ú orð! Sjá eg er með yður alla daga,
alt til veraldarinnar enda. Ó, en það
er svo erfitt þegar eg freistast og þeg
ar börnin spotta mig vegna þess að eg
hefi byrjað að biðja Jesúra, þá finst mér
eg vera svo einn.
En þú ert ekki einn.
Drottinn er nálægur þeim sem ákalla
hans nafn.
Gjörir þú það?
Þú veizt að Guð sór þig, þú finnur
augnatillit hans þegar þú gerir það sem
er rangt. En guð sór ekki einungis
ranglæti, hans auga hvílir á þór, þegar
þú ert í neyð og þessa hugsun skaltu
halda þór fast við.
Misskilningur Lottu.
Lotta, ert þú góð stúlka?
Já, mamma!
Eg spurði af þv.í eg hefi talsvert gott
í vasanum, en það er einungis handa
góðum börnum.
Eg er viss um að eg hefi verið góð,
mamma, hvað hefir þú í vasauum handa
mér?
Aður en eg segi þór það, verð eg
að vera viss um að þú hafir verið gott
barn í allan morgunu.
Jæja, mamma; eg liefi gert altsemþú
hefir sagt mór og er það ekki að vera
gott barn?
Hvað sagði eg þór að gera?
Þú sagðir mér að læra eina blaðsíðu í
laudafræðinni og það hefi eg gert.
Fullkomlega?
Já, mamma, alveg rótt.
Eg ska! hlyða þór yfir bráðum —
hefirðu annars gert nokkuð?
Já, eg hefi faldað aðra hliðina á hand-
klæðinu og það var iangur saumur.
Mamma, gefðu mér nú gott úr vasa þín-
um!
Mór heyrðist áðau, þegar eg var burtu,
að litla stúlkan mín gerði eitfhvert
hræðilegt uppistand.
Heyrðist þór það, mamma? eg held
það hafi ekki verið eg. Hvaða hávaði
var það, mamma?
Það var eins og litla stúlkan stappaði
í gólfið og kallaði með frekju: Eg vil,
eg vil. Heldurðu að það hafi verið hún
Lotta litla?
Lotta varð niðurlút og hún roðuaði í
því hún sagði: Já, mamma mín, það
var eg.
Og heldur þú að þú getir þá heitið
gott barn?
Nei, mamma mín.