Ungi hermaðurinn - 15.05.1913, Blaðsíða 8

40
tJng) hermaSurlnn.
henni aftur, gengur ekki œtíð svo greið-
lega, og þess vegna hefi eg nú hugsað
mór, með Guðs hjálp að reyna að láta
það vera að leggja peninga eða aðra fé-
mæta muni í hana oftar.
Söng-var.
Lag : Eldgamla ísafold.
Eitt hef eg örugt skjól,
Ein vermir kærleikssól
Við krossinn Krists;
Þar sál mín óhult er,
Ekkert fær grandað mór,
Hvað sem að höndum ber
Hjálpin er viss.
Þar fæ eg hvíld og frið,
Þar hrópa eg og bið
Og fögnuð finn;
Þar helgast hjarta’ og sál
Þar hljómar sannleiksmál,
Þar tendrast trúarbál
Til hjartans inn.
Þar er Guðs hús á jörð
Heilög Guðs barna hjörð
Friðkeypt og frí;
Syngjandi aigurljóð
Sonar Guðs fyrir blóð
Að hljóti hver ein þjóð
Hjálpræði’ á ny.
Ó, Jesú, ástvin minn,
Ávalt við krossinn þinn
Eg vera vil.
Blessaða blóðið þitt
Blæði um hjarta mitt
Unz kem eg hrein og kvitt
Himinsins til.
Lag: Jeg vil synge om min Ven, den bedste.
Eg vil syngja um minn vininn bezta,
Er mig leiðir lífs um hála braut,
Hann mitt athvarf er og sælan mesta
Og örugg hlíf í hverju stríði og þraut.
Kór:
Lofgjörð hljómi há mór hjarta og munni af
Houum, sem að hlutdeild mór í himin-
sælu gaf
Studdur hans við hönd eg hræðist ekki
grand,
Þv/ hann leiðir mig á lífsins land.
Það er sælt þar athvarf víst að eiga,
Er allar vonir bregðast huga manns.
Það er sælt sitt höfuð hneigja mega
Til hvíldar þreytt að brjósti frelsarans.
Suunudagaskólalexiur.
Sunnud. 11. Mai Post. 2, 36—47.
— 18. — Lúk.6, 46—49.
— 25. — — 7, 1-10.
— 1. Júní — 7, 11—17.
— 8. — — 7, 36-50.
Útg. og ábyrgðarm. N. Edelbo.
Isafoldarprentsmiöja.