Ungi hermaðurinn - 01.10.1915, Blaðsíða 5

Ungl hermaðurinn.
77
Ekki of lítill —
ekki of stor.
í yfirheyrslu hjá skólastjórannm.
burt, og hinn nýi vinur hans hjálpaöi
honum til að vera þolinmóður og fórn-
fús, þar sem hann áður hafði verið
bver og sjálfselskufullur.
>Eg veit ekki hvað það er sem Jens
hefir Verið kent í Hjálpræðishernum«,
8agÖi faðir hans hálfuni mánuði seinna,
»en hvað sem það nú er, þá hefir það
gjörbreytt honum. Eg ætla að fara
Götuprédikari í
Lundúuum talaði
einu sinni um hversu
gott það væri að
vera á meðal hinna
friðsömu, því þeir
myndu Guðs bnrn
kallast, og bauð öll-
um, sem vildu með-
taka frelsarann, að
koma fram. Dálítiil
götudrengur tötrum
búinn kom fram
með móður sína á
eftir sór og sagði:
»Herra, eg vil svo
gjarnan verða Guðs barn ef eg er ekki
of lítill, og mamma líka, ef hún er
ekki of stór«.
Hversu dýrðlegt að frelsarinn er
fyrir alla, bæði stóra og smáa, ríka
og fátæka, og einmitt fyrir þig — já,
einmitt fyrir þig!
hann mörg högg. En samt sem áður
kom hann aftur næsta sunnudag og
sneri sér til Guðs. Einnig þá var
hann barinn og harðlega bannað að
stíga nokkru sinni fæti sínum í sunnu-
dagaskólann. En Jens hafði meðtekið
nokkuð sem ekki var hægt að berja
þangað og sjá sjálfur«. Og svo fór
hann á samkomu sama kvöldið- og
endurfæddist ! Svo fekk Jens auð-
vitað að fara á svo margar samkomur
sem hann vildi, og hamingjusamari
lítill drengur hefir aldrei sóst. Og
b'ezt af öllu var, að áður en leið á
löngu sneri móðir
hans og systkini
sór líka til Drott-
ins !