Ungi hermaðurinn - 01.02.1916, Síða 3
Ungl hermaSurlnn.
11
hræddarl og hræddari. Hvaðmeguuðu
okkar mjóu haud'.eggir a móti strsumu-
um! Við grótum og hrópuðum a hjálp,
en enginn heyrði til okkur.
Það var uudarleg stund ; eg liólt að
hver bylgja, sem kom, mundi hvolfa
bátnum. Eg kunni margar bænir utan
að, en nú fanst mór engin jjeirra duga.
Eg hrópaði til Guðs: »Himneski
faðir, ef þú hjálpar okkur til þess að
komart heim, þá skal eg altaf vera
þín og aldrei vora óhlyðin við þig<í.
Systir mín bað líka á sinn vanalega
hátt, og Guð bjargaði okkur úr liætt
unni. Bátinn rak að landi og fyrir
Guðs dásamlegu handleiðslu sakaði okk-
ur ekkert. Nú kom bróðir okkar, sem
hafði verið sendur til þess að leita
okkar, og hjálpaði okkur heiir. Gleðin
varð stór yfir þvi að við komum heilu
og höldnu.
Kathleen litla
Eftir Annie R. Buttler
Sólríkar endurminningur uin barna-
starfsmnnn í víngarði Drottins.
„Þá hefir veitt hjarta
minu gleðiu. Salm. 4,8.
Reykj avík
Forlagsbókaverzlnn Hjálpræðishersins
1916
En greiddi eg Guði heitt ruitt?
Nei, því miður var eg oft óhlýðin,
en þí leið mór altaf illa, Hvílík stór
blessun ef eg hefði haldið heit mitt!
Gnð hefði getað gefið mér kraft til
þess; en nú leið langur títni þanguð
til eg lærði það.
Beiniiigastúlkan,
Umhyggja frelsarans fyrlr
börnunum.
Aumingja litla Margrót! Snemraa
á morguana varð hún að yfirgefa heinv
ili sitt, en ekki eins og önnur börn
til þess að hlaupa f skólann, með bros-
andi andlit. Það mundi dýrlegt hlut-
1. k a p í t u 1 i.
Hamingjusamir barndðmsdagar i París.
Sólin reis upp í allri dýrð siuni yfir
Luudútiaborg þriðjadaginn þ. 3. sept.
1878, — en sama kvöld gekk hún til
viðar yfir syrgjandi borg, því þann
dag fórst skipið »Princess Alice« á
Themsárfljótinu og með þvf farþegar
svo huudruðum skifti.
En til Harley House Bow kom lífs
ins engill með gleði þann hinn sama
dag í mynd svolftillar dóttur. Hún
var framburður foveldranna og frá
þeim degi þeirra augasteinn.
Þegar litla Xathleen Amy Webber
var 13 mánaða, yfirgáfu foreldrar her.n-
ar trúboðsstarf það, er þau höfðu með
höndum í Lundúuum og hófu hið sama
— 3 —