Ungi hermaðurinn - 01.02.1916, Qupperneq 4

J2
Ungl hormaCurlnn.
Iliálprœðisherfólk fyrir utan kastalann í Reykjavlk.
skifti fyrír þessa litlu námfúsu stúlku
ef hún hefði mátt fara þangað og lœra
eitthvað. Nei, það var í öðrum erinda
starf í París — og þar ól litla stúlk-
an uldur sinu að undantekinni atuttri
dvöl í Meanz, þar til hún var hálfs
sjöunda árs.
Einu sinni, þegar hún var hór um
bil tyeggja ára, kom erkibiskupinn frá
Canterbury til að sjá Miss de Broens-
trúboðið í Purís. Hann vitjaðí deyj-
andi manns og kraup við hið fátœk-
legá hvílurúm hans til þess að fela
sálu hans í Drottius hönd. Því nœst
kom hann til trúboðshússins. Litla
Kathleen var þar, nú ljósbærð, bros-
andi smámey, sem var nýfarin að tala.
Gamli erkibiskupinn tók hana upp á
knó sór og faðmaði hana blítt og inni-
lega. Það var eins og hann gæti ekki
slept honni. Hann sagði, að hún væri
syo lík hans elskuðu dóttur Katty,
sem dó þegar hún var tíu ára, og ein-
gjörðum að hún fór út. Lika þennau
dag varð hún að hefja göngu sína frá
húsi til húss, með körfuna s/na á hand-
mitt um þær muudir voru liðin 24
ár síðan.
Það var onginn efi á því, að þessi
þögulu auguabiik, sem hann hólt barn-
inu í örmum s/num, stigu frá hjarta
hans bænir og blessunaróskir — brenir,
sem ríkulega var svarað og óskir, sem
koniu fram, því þegar frá byrjun virt
ist þessi litla sál / samræmi við alt
það, sem er fagurt og elskulegt / líf
inu, og umfram alt átti hún barnsleg
an anda, sem skynjar þá hluti, sem
heyra guðs ríki til.
Þegar Iíathleen litla var á fjórða
árinu fókk hún / fyrsta sinn að fara
og sjá jólatró. Húti hafði aldrei áður
verið úti / myrkri, og það var auðséð,
að það hafði mikil áhrif á hana að sjá
himininn stirndan. Hún hafði strax
svar á reiðum houdum, er pabbi henn-
— 5 —