Ungi hermaðurinn - 01.11.1918, Blaðsíða 5
Ungl hermaSurlnn.
85
fyrir GuS, þá er hann reiðubúinn til
að draga hann upp úr saurnum og
reisa hann við.
Síðustu orð föðursins
við son sinn.
Seitján ára gamall drengur var að
fara út í heim-
inn frá góðu,
kristilegu heim-
ili. Faðir hans
og móðir óttuð-
ust þær freist-
ingar sem
myndu mæta
honum óieynd-
um og óþrosk-
uðum. Kvöldið
áður en hann
fór að heiman
sagði faðir hans
við hann þegar
þeir vóru einir
á skrifstofunni.
»Það er margt
sem eg ætti að
segja við þig,
en þú hefir nóg
að hugsa um,
en eitt vll eg
þó minnast á
eg veit að þú ert ekki fallinn fyrir
neinum lesti og að þú hefir óbeit á
öllu illu, en það er eitt sem er hættu-
legt> gættu þín við góðu fólög unum,
þeir geta hæglega orðið slæmir fólagar,
ef þú ert ekki varkár«?
Ef til vill geiði þetta ráð unga
•nanninn fáskiftinn. Ef ti vill eign-
aðist hann fyrlr það færri fólaga, en
aldrei hefir hann iðrast þess að haun
fylgdi því. Það var gott ráð, sam
hefir veltt honum góða vini.
Hvernig get eg vitað?
Lítill drengur hafðl verið á bind-
indissamkomu. Þegar hann kom helm
sagði faðir hans
við hann: ))Nú
nú, drengur
minn, hefir þú
lært nokkuð í
kvöld« ?
))Já pabbi«.
»Hvað hefir
þú lært«?
»Eg hefi lært
að eg á aldrei
aðdrekka áfengi
Það var sagt að
drykkjuskapur-
inn dræpi hálfa
miljón á ári
hverju, og
hvernig get eg
vitað nema hann
drepi mig. Þess-
vegna ásetti eg
mór að drekka
aldrei áfengi.
Þetta er góð-
ur lærdómur sem allir drengir og
stúlkur ættu að læra. Þó vór höfum
ekki vald til að loka vínsölubúðunum,
þá höfnm vór vald til að loka munni
vorum fyrir áfengi, og ef alllr gerðu
það, þá yrðu vínsalarnir brátt að loka.