Ungi hermaðurinn - 01.06.1924, Blaðsíða 2
42
Ungi hermaðurinn.
„Guð á engan hamar.“
Frá svensku blaði hefir „Ungi
iiermaðurinn11 (æskulýðsblað vort
í Svíþjóð) fengið eftirfarandi sögu,
sem vér birtum liér:
„Britta litla er að eins 6 ára göm-i
ul; hún er lífleg og fjörug í ölíum
hreyfingum. Faðir liennar, sem er
mjög strangur, hefir stranglega
bannað henni aS ólmast í rúminu á
kveldin, þegar liún á að fara að sofa.
Rúmið er gamalt og veikt, En kvöld
eitt, er pabbi hennar var eklci lieima,
gat Britta litla ekki neitað sér umj
að lireifa sig og ólmast dálitla stund,
í rúminu, liilaði þá i’úmbot.ninn og
Britta lá á gólfinu ásami öllum
rúmfötunum.
0, ó, þetta var óttalegt, hvað mun
pabbi bennar, segja! Britta reis á
fætur og flýtti sér fram til mömmu
sinnar, er sal í næsta herbérgi við
sauma sína, og bað hana með tárin
í, augunum, að hjálpa sér. Eu
mamma hennar sýndi henni enga
meðaumkun og sagði, að nú hefði
hún fengið að reyna afleiðingarnar
af óhilýðni sinni, hún gat alls ekki
hjálpað lienni.
Britta var vandræðaleg á svipinn
og jningt hugsandi, leit hún í kring
um sig, en hún sá engan, sem gæti
hjálpað henni. Jú, það var einn til,
sem gat það!
Britta kraup niður, spenti greip-
ar, leit til himins, og bað með blíð-
nm barnsrómi: „Kæri Guö, þú verð'
ur að hjálpa mér að gera við rúmi'Ó,
áður en pabbi kemur heim!“
Síðan reis hún á fætur, gekk a
tánum til dyrauna á svefnherbevg'
inu, opnaði liurðina lítið eitt 08
gekk að rúminu, en botninn úr þVJ
lá óhreifður á gólfinu. Britta varð
stúrinn á svipinn, er hún sá að rúW'
ið var óviðgert enn þá, en svo kraup
liún niöur á ný, spenti greipar
leit til himins biðjandi:
„Elskulegi, trúfasti, góði Guð, ??
hefi verið óldýðin gagnvart pabba.
og rúmið er brotið, nú treysti c-
]iví, að þú viljir hjálpa, mér að g-‘ra
við það!“ Að þessu búnu athugai
liún rúmið, en alt sat. enn vjjJ
sama.
Brit.tn varð undrandi, hún gÍJ<
naumast átt.að sig á þessu. En sv°
vaknaði hjá henni ný hugsun :
• v
á engan hamar lil ]iess að gera VJ(
rúmið með! Guð á. engan hamar-
kallaði híin og hljóp til möinm11
sinnar.
„Þú verður að hjálpá Guði tii ^
gera við rúniið mamma, því hann 'J
engan hamar! Ef þú kemur V'11
strax þá ertu góð !‘ ‘
Og mamma hennar fylgdist m 1
henni inn í svefnherbergið, gekk ÍJ(S
rúminu og fór aS gera við það mc
liamrinum hans pabba hennar.
gekk Ijómandi vel, og brátt var þ'J
lokið. Gieði Brittu litlu verður