Ungi hermaðurinn - 01.03.1927, Side 3

Ungi hermaðurinn
19
W Prestsins brosandi. »Jú víst er
hann oft skýjaður. Hvaðan ætti
náðarinnar blessaða regn annars
að koma?«
Hún spenti greipar, leit til him-
lns og bætti við: »Frelsari vor
^Hkomnaðist við þjáningar og
föstur. Yfir höfði hans svifu oft
biksvört ský. Ber oss þá betri
kjör en honum? Nei, vissulega
ekki! Við verðum öll aðþolaskýj-
anna skuggatjöld við og við. Þann-
'8 á það að vera. En oss ber að
'ninnast þess«, hjelt hún áfram,
°g lyfti annari hönd sinni aðvar-
andi, »að það fellur ekki svalandi
náðarregn úr öllum skýjum. Nei,
a|ts ekki!
Vjer búum stundum sjálf til
ský
úr syndum vorum og ávirð-
*ngum; og oss ber að varast, að
^sskonar ský hangi yfir höfðum
vorum. Aðeins þau skýin, sem
Hnð sendir oss, færa oss náðar-
‘nnar endurnærandi regn, svo að
sálir vorar, að lokinni hverri regn-
skúr, líkjast vökvuðum blómgarði.«
»Sœlir eru þeir menn, sem
ffona styrkleik hjá þjer, er þeir
^afa helgifarir i huga. Þótt þeir
fQri gegn um táradalinn, breytir
Þá honum í vatnslindir, og haust-
'egnið hulur hann blessun“. (Sálm.
H 6-7).
----—----------------
Prjedikun blökkumanns.
Hjer fer á eftir brot úr ræðu
eftir svertingja einn, sem vjer þvi
miður kunnum eigi að nafngreina,
en í ræðunni eru svo skarpvitur-
legar athuganir og sannindi, að
lengi inunu geymast.
».......Guð býr ekkert til á
sama hátt og húsasmiðurinn eða
steinsmiðurinn. Hann skapar alt
af guðlegum krafti.
Hvert sem þú lítur, sjerð þú
alls staðar duft og ryk, í öllu og
á öllu. Getur þú tilbúið úr því
nokkurt verðmæti? Af þesskonar
dufti skapaði Guð mann, sem
lifði meir en 900 ár. Manninn til-
bjó hann af dufti jarðar með guð-
dómskrafti sínum.
Guð blandaði duftið anda sín-
um og krafti og úr því upp spratt
hluti af honum sjálfum, og hann
gaf því öllu ákveðna lögun og
útlit, sem af duftinu upp spratt.
Vjer getum ekki fyrirfram sagt
hvað vaxa muni. En hafi Guð
sjálfur niðursáð, þá getum vjer
fulltreyst því, að uppskeran bregst
ekki.
Það er ekki duftið sjálft, held-
ur lífsmagnið sem í því felst, sem
er orsök þess, að upp af því vaxa
lífræn efni. Guðdómurinn er oss
torskilinn, en vjer getum sjeð, að
hann er lífgjafi, sem tilbýr alt af
engu. Guð er í trjánum og jurt-