Nýja Ísland - 01.11.1904, Blaðsíða 7

45
Svar
til jórafrú Bjömínu Oddrúnusardóttur.
Yirðulega jómfrú!
Eg titla yður jómfrú meðan þér ennþá
eigið heima í sveit, en effir að þér eruð
komin hingað, dettur mér ekki í hug að
titla yður svo. Þá kalla eg yður fiöken.
Eftir innihaldi hréfs yðar hefðuð þér þurft
að fá svar upp á fyrirspurn yðar fyrir
löngu síðan, en herra Plausor hefir verið
svo upptekinn í haust, bæði af trumbu-
slætti til að birta mönnum uppboð í kett-
inum og sölu á braki á Austurvelli o. s. frv.
og af að safna manntalsskýrslum, að hann
hefir eigi komist til þess að svara yður.
En af því að vel nefndur herra Plausor,
sem er útsmoginn alstaðar, heflr fullyrt,
að þór, jómfrú Björnína, væruð eigi enn
komin til bæjarins, væntanlega af því þér
eigi enn haflð fengið svar upp á yðar
mjög áríðandi fyrirspurnir, ætla eg að ieit-
ast við að svara þeim með nokkrum orð-
um og kenna yður nokkur heilræði.
Eg ráðlegg yður að koma sem allra
fyrst hingað; það er engan veginn orðið
of seint, því skemþanirnar eru nú fyrst að
byrja, og varla það, t. a. m. eru skóla-
piltar ekki enn þá farnir að kveikja í púð-
urkerlingunum eða gera neitt „sprell“ að
að marki; á leikhúsinu er að eins búið
að leika tvö smástykki, sem ekki hafa
gert neina lukku; þó hefðuð þér getað
iæi t dálitið af öðru þeirra, því þar er sýnt
hvernig tvær stúlkur fara um kvöldtíma,
þegar dimt er orðið, út á veiðar eftir ung-
um manni, sem þær eru skotnar í, en eg
efast ekki um að þér lærið þetta fljótt, þótt
þór sæuð það ekki á leikhúsinu, svo skað-
inn er engan veginn stór.
Þór segist vera tnilofuð efnuðnm pilti;
úr því svo er, þá skuluð þér láta hann
útbúa yður vel með peninga; ef hann hefir
þá ekki handbæra, getur hann hæglega
fengið þá í nýja bankanum með góðum
kjörum. Þór skuluð ekki, þó þór séuð
búin að fá peningana, segja piltinum strax
upp. Það er gott að hafa hann í bak-
höndinni, ef eitthvað kann að bjáta á fyrir
yður, en þér skuluð varast að láta nokk-
urn hér vita, að þér sóuð trúlofuð sveita-
strák. Undir eins og þór eruð komin
hingað, skuluð þér fá yður danskan bún-
ing og munið eftir því, að fá yður reglu-
lega barðastóran hatt. Fyrstu dagana,
meðan þér eruð á íslenzkum búning, megið
þér ekki búast við, að það verði tekið
ofan fyrir yður, nema þér séuð því lag-
legri; en undir eins og þór eruð komin á
danskan búning, verða allir hattar á lofti;
en nú kemur nokkuð, sem eg bið yður að
taka vel eftir og hugfesta. Þér haldið, að
þór eigið að heilsa aftur, nei óekkí! Að
þér megið ekki segja „komið þér sælir“,
segir sig sjálft, það er blátt áfram dóna-
legt nú. Þegar tekið er ofan fyrir yður,
eigið þér að keyra höfuðið aftur á bak,
líta beint fram og að eins depla augtia-
lokunum ofurlítið. Eg býst við, að yður
þyki þetta vandasamt, en af því að það er
svo einkar-áríðandi, þá ræð eg yður til að
æfa yður vel og iðuglega í þessu fyrir
spegli, þangað til þér eruð fullkomin i þessu.
En slík kveðja gildir einungis á daginn,
meðan bjart er. Ef þór gangið út i rökkr-