Páskaliljan - 08.04.1939, Side 2

P Á S K ALILJAN 1 9 3 9
9
Ólafur Ólafsson, kristniboði:
(-dtórkosiíegasta fagn-
aðarefní ííkverunnar.
Svo stórkostleg tíðindi hafa
lieiminum borizt frá Guði, að
hann fól englum að flvtja þau
en ekki ófullkomnum mönnum.
Á jólunum tilkynna englar
komu Jesú í heiminn og segja:
„Sjá, ég boða yður mikinn
fögnuð, sem veitast mun öllum
lýðnum; þvi að yður er í dag
frelsari fæddur, sem er Kristur
Drottinn.“
Og þeir birtust aftur á pásk-
unum, er Jesús hafði fullkomn-
að á Golgata það verk, sem Guð
hafði fengið honum að vinna.
Nú flytja þeir lians trúuðu ó-
trúleg en fagnaðarrík tiðindi:
„Hví leitið þér hins Iifanda
meðal hinna dauðu! Hann er
ekki hér (o: í gröfinni), því að
hann er upprisinn frá dauðum“.
Þessi óumræðilegi fagnaðar-
hoðskapur jóla og páska, hefir
æ síðan endurómað i hjörtum
kristinna trúmanna um víða
veröld.
Þeir hafa sungið á jólunum:
degi hjá þeim, sem eiga þá trú.
Leyfum páskunum að vekja
oss. Líkjumst þeim, sem voru
árla dags á ferð og hlustuðu
á þá morgvmmessu, sem enn
í dag sýnir sinn undramátt.
Páskafregnin er oss nú send.
Þar verður hátið, þar sem
þeirri fregn er svarað með
páskabæninni: „Lát daga í
minni sál.“ Sú hæn er lieyrð,
því að Kristur mun lýsa þér.
Þá lýsir sannarlega af degi.
Guð gefi oss slíka páska.
Bj. J.
„Upp, gleðjizt allir, gleðjizt þér,
i Guði vorum fagna ber,
vort hjálpráð nú er nærri.“
Og á páskunum:
„Sigurhátið sæl og lilið
Ijómar nú og gleði gefur;
Guðsson dauðann sigrað hefur;
nú er blessuð náðartið.“
Og' enn er það svo, að því
fylgir sami fögnuður og æfin-
lega áður, sé ]iví trúað með
hjartanu að liann, sem fæddist
jólanótt, hafi frelsað okkur frá
svnd og dómi og liegningu, og
að hann hafi á þriðja degi risið
upp frá dauðum og lifi.
„Gjörið iðrun og trúið fagn-
aðarhoðskapnum,“ sagði Jesús
í sinni prédikun. Og þessi er
fagnaðarhoðskapurinn, að
„hann var vegna misgjörða
vorra framseldur og vegna rétt-
lælingar vorrar uppvakinn.“
„Burl, hiyggð, úr allra hjörtum
nú,
kom heilög gleði, svo í trú
vér Jesúm faðmað fáum.“
Þetta á að prédika á jólum og
liáskum, samkvæmt kenningu
postulanna. Og hver getur sagt
hvað eigi að prédika, ef ekki
Pdskascílniur.
Nú hljúmi lofsöngslag
frá lífsins hörpii’ í dag,
þvi rösin lífsins raiiða
rr risin upp af dauðu.
Vor lofgjörð linni eigi
á lifsins siguírdegi.
Þann dýrðardag að sjá,
minn Drottinn, er mín þrá,
því með þér, rösin rauða,
ég rísa vil af dauöa
og lifa þínu lífi. —
Þín líkn mér hreyzkum hlífi.
Eg þakka, Jesú, þér,
að þi'i hefir gefið mér
þá von, er vetri breytir
í vor, er sælu heitir.
Því linnir lof mitt eigi
á lífsins sigurdegi.
Burt synd og hjartasorg!
Eg sé Guðs friðarborg
og lífsins lindir streyma,
þar lífið sjálft á lieima.
Því linnir tof mitt eigi
á lifsins sigurdegi.
fí. J.