Alþýðublaðið - 11.06.1923, Blaðsíða 2

2
Á L £> ¥ Ð O B LA ÐI ö:
Fyrsta flokks dilkakjöt, spaðsaltab og stórhöggvið,
í tunnum á 112 og 130 kg., norðlenzkt smjör
af beztu tegund, í ca. 11 kg. pökkum, og tólg í
tunnum fæst hjá
Sambandi íslenzkra samvinnufélaga.
Slml 1020o
Aibýbnbranbflerbin
selur hin óvið jaí'nanlegu
hveitibranð,
bökuð úr beztu hveititegundinni (Kanada-korni) frá
stærstu og fullkomnustu hveitimylnu í Skotlandi,
sem þekt er um alt Bretland fyrir vörugæði.
* Hbsaieignokriö
o g
húsnæðisvandræhin
Við erum seinlátir, Reykvík-
ingar, og svo er að sjá, sem við
ekki finnum, hvort við erum
bornir eða dregnir, ef marka
mætti okkar langlundargeð í
húsnæðismálinu. Við höíum víst
alt at verið að bíða eftir, að
bæjarstjórnin gerði eitthvað af
viti, þótt ekki væri nema að
setja skyldumat á allar íbúðir,
en sú von hefir brugðist. Þá var
búist við, að þingið tæki í taum-
ana, en það brást líka. En hús-
eigendur hafa verið vakandi, því
að einn af íerkólfum þeirra hefir
segt mér, að það hafi ver-
ið verk fasteigoaíélagsins, að
bseði frumvörpin, bæjarstjórnar-
innar og þingsins voru drepin,
og trúi ég því vel, ef dæma
skal eftir framkomu eins bæjar-
fulitiúans í málinu.
Það er því greinilegt, að ieigj-
eddur verða að hefjast handa
og gera það, sem oft hefir verið
bent á, að stofna leigjendafélag,
því að þótt við, leigjendur, séum
fátækari en þeir, fasteignafélagar,
þá erum við fleiri og ættuin því
að geta haft dálítið taumhald á
bæjarstjórninni, þótt hún hafi
fengið fasteignafélagið á hæla
sér.
E»að var nýlega í grein í
>Vísi< minst á, hve óheiibrigt
væri, að leiga lækkaði ekki, og
var þar vikið að þessu sáma,
að stofna félag. Þar var bent á
með réttu þá lækkun, er orðið
hefir á byggingum og ýmsu þeim
viðvfkjandi.
Nú í vor hefir verið auglýst
töluvert af hús»p!ássi<, en þegar
maður hefir sputt um lsiguna,
þá hefir kveðið við sáma tón,
sama okrið. Og ef þessu álengi
fram að fara, er ekki snnað
sjáanlegt en að fjöldi fólks fari
á vonarvöl, því að það getur
ekki góðri lukku stýrt að gjalda
helming af ölium tekjum sínum
í húsaleigu, en þáð verða býsna-
margir að gera, — að ógloyœd-
um þeim fjölda af fátæku fóiki,
sera verður að hýrast í fúlum
kjallaraholum, þótt annað sé til,
at því að leigan er svo há, að
ekkert viðlit er að taka þótt
,ekki væri nema eina litla stofu,
sem er mannahýbýli.
Það getur vel verið, að full-
komin lækniug fá'st ekki á þessu
neroa með mikið auknum bygg-
ingum, en mikið má laga á með-
an með skynsamlegum ráðstöf-
unum. Og væri ekki einmitt
leigjendafélag spor í ~ áttina til
að hrindá af stað meiri bygging-
um ? Ég hygg, að svo gæti orðið.
Félagið veiður að sto'na, og í
það verða allir leigjendur að
ganga. Fjölment félag með öt-
ulli stjórn getur miklu góðu til
vegar komið.
Práinn.
„Slær út í:‘
Ur Vestmannaeyjum er bláð-
inu nýlega skrifað: »Hingað
kom nýlega m.b. >Skaftfelling-
ur<, sem varla væri í frásögur
færandi, ef ekki væri dálítið
I sérstakt við hingaðkomu haus.
Nýkomið:
Hjólhestadekk og slöngur,
prima sort, mjög ódýrt í
Fálkanui.
Vínarpylsur, bjúgu, tólg, niður-
soðið kjöt og kæfa verður áreið-
anlega ódýrast í verzl, Elíasar S.
Lyngdals, Njálsg. 23. Sími 664.
Hann hafði sem sé varla annan
varning meðferóis en lítils háttar
spíritussendingu til lyfsalans.
Svo sem kunnugt er, er hér
taugaveiki allútbreidd, og er
landlæknir að rannsaka hennar
gang, og þarf allmjög á lyfjum
að halda, sem von er. Kemur
það þá upp úr kafinu, að lyfja-
búðiu hér er uppiskroppa með
spíritus. Þetta er þvf undárlegra,
sem kunnugt er, að lyfsalinn er
einn af spámönnum hinnar
>frjálsu< verzlunar og alleiiv
beittur Bakkusarliði, og merki-
legt, að þetta skuli henda hann,
þann mæta mann, þar sem hann
þarf að halda uppi heiðri hhraar