Ægir - 01.07.1906, Blaðsíða 10

6
ÆGIR.
hún slanda yfir álíka lengi fram eftir og í
Faxafióa. A »Thor« fengust 13. maí í vor
69 þorskar í botnvörpu á 40 faðma dýpi,
út af Suðursveit. Peir voru allir utgotnir,
nema einn 89 cm. langur svilfiskur, og 24.
s. m. i fyrra vor fekk sama skip 143
þorska í botnvörpu við Ingólfshöfða. Allir
þeir sem voru lengri en 60 cm. voru út-
gotnir, eða (nokkrir svilíiskar) því sem næst.
»Hrygning þeirra er nú auðsjáanléga að
mestu leyti úti«, segir dr. Schmidl í rann-
sóknadagbókinni**. Þeir sem voru undir
60 cm., voru óþroskaöir.
Það er fullvíst, að þorskur hrygnir
meðfram vesturströnd landsins, frá Faxa-
fióa og norður í ísafjarðardjúp, og alt út-
lit er fyrir að hrygningin byrji þar seinna
og sé seinna um garð gengin, en við Suð-
urland, þótt ekki hafi verið gerðar margar
nákvæmar athuganir þar að lútandi. Þess-
ari skoðun til stuðnings vil eg geta þess,
að mér hefir verið sagt af fiskimönnum,
að við Snæfellsnes norðanvert (Sand og
Olafsvík) fari þorskur að sjást með renn-
andi hrognum í 1. viku sumars (o: seint
í apríl).
í Arnarfjörð og ísafjarðardjúp gengur
oft þorskur um miðjan apríl og er þá oft
með miklum hrognum og ógotinn; er lík-
legt að hrygningin byrji þar seinast í apríl
og standi yfir fram í júm'byrjun (þ. e. fari
fram mánuði seinna en við Suðurland).
Eg heíi fengið rennandi lirogn úr þorski
úr Djúpinu í miðjum maí 1902 og sá sem
sendi mér þau, segisl hafa séð þorsk með
ógotnum sviljum snemma í júní. Þetta
kemur alt vel heim við það, að Dr. Scmidl
hefir fundið þorskhrogn í sjónum úti fyrir
Vestljörðum í miðjum júni og jafnvel
nokkur í byrjun júlí 1903*, í Önundarfirði
*) Þess vil eg geta hér með þakklæti, að
Dr. Scmidt hefir góðfúslega leyft mér að gera
útdrátt eftir vild úr rannsóknadagbókum sinúm.
’*) Sjá Fiskeriundersögelser ved lsland og
Færöerne i Sommeren 1903, bls. 58.
3.—11. maí og 13. júní 1904 ekki útgotna
svilfiska í Djúpinu. Einnig við það, að
einn af hásetunum á »Thor« mældi á fær-
eyskri fiskiskútu, 14. júni s. á. úti fyrir
Djúpinu, þorska sem ekki voru fullgotnir,
hæði hrogn- og svilfiska. Þorskseiðin þar
vestra hafa og verið miklu smærri en á
sama lima við Suðurland. — Fiskmergðin
sem gýtur við Vesturland er þó eflaust
hvergi nærri eins mikil og við Suðurströnd-
ina og í Faxafióa. — Það mun mega telja
fullvíst, að þorskur gýtur að jafnaði alls ekki
við norðurströnd landsins, frá Hornströnd-
um að Langanesi. Á »Thor« hafa þorsk-
hrogn eltki fundist á þessu svæði í þau
skifti sem hann hefir farið þar um á þeim
tíma ársins, er von væri á að finna þau,
(i miðjum júní 1903, 23. apríl og 31. maí
—2. júní 1904) og sjálfur hefi eg ekki get-
að fengið neinar upplýsingar hjá fiskimönn-
um norðan lands um það að þorskur sjáisl
þar með þroskuðum hrognuin. Hann kem-
ur þar að öllum jafnaði ekki á grynnri
mið fyrr en seinast i mai eða í júní og er
þá sagður útgotinn. Þó hefir einu sinni
orðið vart við ógotinn íisk í Skagafirði;
það var 1875. Sá fiskur þótti óvanalega
vænn.
Eptir því sem menn vita bezt, lítur út
fyrir að líkt sé um hrygningu þorsksins
við Austurland (frá Langanesi að Horna-
firði) eins og við Norðurland, það er að
segja, gjóti þar ekki nema endur og sinn-
um, og þá seint að vorinu, í maí og snemma
í júní. Dr. Scmidt hefir ekki, þrátt fyrir
ítrekaðar rannsóknir, í maí og júní síðustu
3 ár, getað með vissu fundið þorskhrogn í
sjónum á þessu svæði, né þorskseiði á
yngsta aldursskeiði, en þegar úti fyrir Lóns-
víkinni hafa þau farið að sjást að mun.
Hinsvegar getur hann um (bls. 56, neðanm.)
að umsjónarmaður Wathnes-útgerðarinnar
á Seyðisfirði hafi séð hrogn í einstöku
þorski 1903.