Leifur - 05.05.1883, Síða 2

sr ?trsv."i og arka floira enn biöð sr [>]vr kaup-
'ö á Islandi, or; jrg fullvissa ykkur umpað, a& pcgar
pjcr cvu búnir að fá alian áigangin, J)á munu j-'jer
pvkjasf haf.\ variö vcl pciin 8 krónum, or pjcr Ijctu
fyrir hr.nn' og |)á ninnu pjcr fyrr taka fyrir að
kaupa nœsta árgang, cnn yðrast eptir að hafa kcypt
pann íyrsí.i.
Vcgnapess nð jeg p’. eum eig.nntli og abyfgðar mað-
ur blaðs pcssa, pá i cftir :njer til lingar koinið að
skirapað pví nafpi. scm cg hcfi eigi heyrt getiðnin
að ncinn annar hr.fi fyr brúkað á frjetta blaði, off
eptirlanga unihugsuu 02 yfirvcgun, gat jeg eigi fund-
ið neitt nafn, er mjer fannst eiga botur við að láta
Islenzkt hlað iieita lijcr megin við Atlandshnf enn
Loif, eptir pejm Islen lingi, cr fyrstm hvit.ia mantia
steig fæti á iand í hcims-álfu pcssari. Tilgangur
pcss að iáta hlaðið hcita Leif, cr sa að reyn.v að
úthreiöa heiður pánn, cr Lcifur á skilið fyrir að
hnfa fundið heimsálfu pcssa. og scm Kolumbus siö-
Arhlaut, cr hann for að leita hennar. og als eigi
ólíklegt að Kolumhus hafi vitað citthvað um ferð
Leifs, og pað styrkt hann í pcirri trú að fyrir vest"
an hnfværi meginland. pó pesssje eigi getið i æfi'
ságu hans. j>ó að Islendingar sjcu fátækui og fá’
mcnnur pjóðflokkur, pá er pað tnjög ósanngjarnt
nð lofa peimckki að ciga pann heiður, er peir e> u
■'nnnir crfingaraö, Og pví finnst mjcr pað ília gjort
af Norðm.'innum að vilja eigna sjcr hann að öll»
leyti. par sern faðir Lcifs var busettur á Islandi.O?
liami sjálfur fæddm par og uppalinn til fullorðins
ára, pó liann að cins færi til Noregs og dvckli
par um tima. það eina, sem Norðmenn geta rcikn.
að sjertil hciðurs í tilliti til Leifs er pað, að hann
var eins og ailir aðrir Islendingar ættað r frá
Noregi og pað er allt; sein pcir geta hrósað sjer af
1 pvi ofni. Eius og jcg (íefi áður sagt er pað
tilgangur minn með nafninu á hlaði pessu, að
gjóra pað kunnugt um allan heím svo langt og
breittj scm kraptar minir geta náð, að pað hafj
■ verið Leifnr heppni, sann kallaður og rjet.tnefnd-
ur Islendingur, er fyrstur hvítra manna steig fæti
slnum a land i heims álfu pcssari, cn ekk1
Kolutnhus’ pað er ekki svo lítið út í pað varið,
-að hafa fundið hálfu pessa, og eigi lítið happa -
spor, cr sá maður steig, er hana fann, og pv‘
er pað eðlilegt að sá pjóðflokkur, sem hefir átt
pann mnnn i ætt sinni sje dálilið stoltur af henni.
jþegar inaður talar af sannsyni og lltur á livcrsu
mörgum Amenka hcfur hjálpað, sem hafa flúið
undan bana spjóti harðstjórnarinnsir og kúgun og
rangsleitni lrinna gömlu heims álfa pegar piyr
hafa fundið sig svo niðui' prykkta að pcir á engan
hátt hafa gctað notið sinna góíu hæfilegleika, pá
hefir hún með út breiddan frelsis og friðar faðm
inn tekið í móti peim tveim höndum og gefiö
peim lækifæri til aö sýna mannkosti sina, hæði
með pví að styrkja meðhræður sína hjer til franr
kvæinda í ýmsum nytsömum fyrirtækjum, hálfu
pessari til frægðar og frama, og lika með . pvi n?S
frelsa hina marg pjáðu vini sina og vanda tnenn frá
hirium sömu ókjörum, ,er pier sjáifir flúðu undan.
par cð nú engum getur dulist hvorsu rnikill happa
fundiir Amerika var, pá vona jeg kæru landar! að
pað verði pví meiri hvutfyiir ykkur til að styrkja
framhald blaðs pessa, svo pað geti orðið s em viö‘
frægast, að pað er eitt með öðru tilgangur pcss að
byrta peim, sem eigi pekka nafn pessa happa sæla
Islendings, er fvrstur strig pað lieill.i spoi að fi.una
pennan frelsis lund. ,Q
H. J.
LEIFR KEffHi.
Langt er síöan leifr
lét frá Noregs grutid
sveiina sigluhund,
iiraustr og hugum reifr.
Sendir að Grænlands grundu
garpar sjóla fru
trú íyrir lýði tjá,
til luina vóö upp vurnlu.
á aknaði vinda gramr,
vóö uin skýja hól
nú frá norður pól
ógnar oikuramr
Hótaði œgir hörðu,
hvitfext ránar jóð
geist mcð grimdar hljóö
hlakkin sunda hörðu.
Svignuðu siglustengur,
sær um þiljur fól),
skeiö fékk margan skéll,
brökuðu hönd og rcngr.
Subur sveif um hrtfið
súða valinn örn,
ólmuðust ægis börn,
lopt var kólgu kal'ið.
Öld á unnar dýri
ærna hreppti raun,
en sæmd varð sigur laun
J>vi gnfan stóð við stýri.
Litu loks íyrir stafni
landiScm Jrekktu ei,
þó f.ð þundarmey
beitlu horða lirafni.
Ilóprin hölda frægi,
hafnauð-leystr frá,
karskr kncri pa
lagði í fögru lægi.
Lcifr og fylgdin fríða
frónið kanna pá,
cn menn ei fundið fá,
pótt lengi leiti og víða.
Vínland vyrðar ncfndu
veglegt kjalarsíljóð,
svo um sfldar slóð-,
hrátt á hurtu stefndu,
Minning Leifs mun lifa,
löndjmeðan girðir sœr
og haddi grundar grær,
þjóð til hags og jii'ifa.
Hann gyt fyrstr fundið
föjd, þá hyggjum vér,
sönn það sagan tér,
pví lieimskan fær ei hrwndið.
Eptir aldir niu,
endurhorin má
Leif hér lýðr sjá
með þori og þreki nýju.
Kernr liaun fram ófeimin
(þó fest hafi langan blund)
fjörgr og frjáls í lund
og heilsar á nýja hciniin.
Vill hann með oss vinna
vegum lifsins á
og cfla ailt hvað má
lukku landa slnna, •
Lofar hann vcrk sín vanda,
veita spakleg ráð,
vckja dug og dáð
með fornum frelsis auda.
Meinar hann mönnuin segja
margt.som nytseind lér
og hvernig.lieppiu’.st er
striðið lieims að heyja,
Fagnið félags bróör,
frelsis yinir þér!
senn það sönnuni vér
nð haun er gcstr góðr.
Leifs mun öfl*gr andi,
yfir vorri sveit
vaka J>að eg veit*
lieill og hi'ipp eflr.ndi.
S.J.J.
Störflnns íslenzka safnaðar fjelags iWinniPeg.
Arið 1881, um timn bilið 4 Október, pcgar
jrg lagði afstað lieim til Islands' var safimðar ije-
lag ab myndast meðal Islendinga hjer, er síöaii
1 hcfir haldist við, jafnvel pó nú á seinni tið ýnisra
orsaka vegua, bafi verið lítiö staifað 1 pvt. Síðan
30, Júlí stðast liðið sumur, um pað loytí aó sira
Halldór Briem fór heim til Islands hafa
ekki verið lioldnír safnað-
ar dir par til sunnudaginn 81 April 1883. pá
vai haldin safnaðar fundur og endurkosnir embætt-
is n>enn safnaðarins, fyrir fulltrúa Sveinn Björnsson
Jón Július og Sigurðr Ji^iannesson . Fyrir djákna
Páli Sigurgeirsson. J>orstcinn Einarsson, og Kristrún
Sveinungadóttir- Einnig gengu nokkrir pá í söfn-
uðin. Fundinum stýrði Hr. Jón Július. Orsök
in til pess að safnajíiar fundir hafa ekki verið haldn
ir á þessu tímabili. er líklega sú, að um pað loyti
sem prcsturinn fór frá oss í stunar, stóð yfir bezti
og arðsamasti vinnu tími ársius og nienn voru svo
önnum kafnjr að nota hann og afla sjer ciris, til að
hertýja sig með gegn liinum kakllynda oglireÍMlynda
etri, er jafnan heimsækir oss hjer í Manitóba
svo m'enn pessvegna, iyrir pað aðliafa engan audleg
an leiðtoga til að vekja og glæða andlegu parfirn
,ar. fjellu einsog í eiuhvern preytu dvala cptir bina
langvinnu sumar vinuu, ’en nú eptir hiha miklu vetr
ar hvlld, og fyrir geislaskin liinnar endurlifgandi
sumarsólar cr með frjófgunar yl sínuni hefir fælt
hurtu veturinn vyrðist að vjer sjoum að safna ný urri
kröptum, er knýja oss til að taka jafnari og meiri
pátt 1 andlegum efnum. enn vjer höfuin gjört utn
hríð, svo pað nú sem stendur lítur fremur lifiega
út, eins með andlegnr sein líkamlegar framkvæmdir
á meðal vor hjor 1 Winnipeg, enn hefir verið gjört
um tima.
22 Apíl p. á. var, eptir lostur á fjolagshúsi
Islendinga hjer i bænuni, haldin aptur safnaðarfund#
ur. ri! forseta var kosin herra Sveinn Björnsson
fundargjörnlngur fr.4 siðasta fundi lesin upp og sam
pykktur, Djáknar safnaðarins, gjörðu uppástungur
um að pantaðar yrðu sálmabækur að heiman, par
svo lítið vacri ti! a( peim, og eptir nokkara umræður
v*r pað SMnpykkt með atkvæðum og safnaðar full
trúunum fiilið á liendur að fá 12 sálinahækur að
heiman i sumar; ákveðið var og að snnnudaga lcst.
ur skyldi ætíð byrjaður JP ]. 3 e m. á liverjum sunn
udegi og djáknar skyldu sjá um að engar hvíslingar
eða nokkuð, sem striddi á inóti fögru siðferði, ætti
sjer stað fyrir eða eptir lestur. pa gongti einuig
nokkrir 1 söfnuðin og J>vi næst var fundi slitið.
Sveinn Björnsson. JónBjórnsson.
forseti. ritari.
Fimtudagin 29. april, var hinn vikulegi
fiamfarafjelags fuudnr lialdin á liúsi fjelagsins hjer
ibænuni; var pá sainkvæmt 22 grein grundvallar
laga fjolagsins. kosin 5 inanna nefnd til pcss að
yfirlita og endurræða grtindvallarlög og fundarreglr
fjelagsins, enn fremur var 3 manna nefnd kosiu til
pess að virða eignir /jelagsins og yíirlíta reikninga
pess, og skyldi ætlunarverki beggja ncfndanna lokið
l'yrir æsta kjörfund eða 20. Mai pcssaárs ýmislegt
fleira kom til umræðai á fundinum og látum vjer
pcss ógctið ,að sinni.
24. april komu hjer til hæjarins tveir
Ssleudíngar, JóuÁgúst frá Hvitárvöllum og Vigfús
porsteinsson af Akraucsi i Borgarfjarðar-sýslu og
höfðu peir farið frá Reykjavík 24 marz. Með peiin
hafði lngt af stað hr Sigmundur Guðmundsson
prentari úr Reykjavik en sökum laslcika kouu hans
vnrð hann eptir 1 hænum Leith á Skotlandi; sömu-
leiðis ekkja nokkur að nafni Astríður, er ptir
varð í Ilalfax pars henni bnuðst par strnx atvinna,
Aður eniriii'. Sigmundúr fóF ÍNrRcykjvík"liaíði
liann fcngið tilboð frá íslendingum í Dakóta, um
að koma vcstur til peirra og vera prentari íýrir pa,
gýgn 2. 800 króna launutn um árið, en eigi hafði
hahn vcrið viss um að sæta kjörum pcim J)ar hann
hafði von um að fá prentara atvinnu hjá manni
nokkrum i Newyoik og kvaðst liannheldur mundi
kjósa kost þann ef kann fengist, pótt hann fengi
lægri laun, en fara vcstur til Dakóta. vonaðist lian
cptir að i'á svar frá, Nowyork áðttr cnn hann færi
frá Skotlandi.