Leifur - 05.10.1883, Síða 2

U x a k j ö t er liið mest nærandi af kpt-
tegunduni, og er litill vandi a& pekkia
það á a& vera sm&gjört. vera íagurrautt á lit,
tl;kkleit t og uie& nægilegri feiti i kring og
það
eigi
taka uudir eins við sjer aptur, er a
stutt. Kúakj .t cr ljósleitaia en uxakjöt, spikið
hvííara, Ijeinin minni og hvcrgi nærri tinssafa-
r. ikið. Kálfrkjót á að vera fíngjört, þurt og
Ijóst og mátulega feitt, Sje það ^ ^
stórgjört og strnrt. skyl.li cnginn kaupa þab. |
S a u ð a k j ö t (Mutton) á ab vera dökk-
rautt og feitt, iituiinn a kjötinu lýsir aldri
skepnunnar. og eptir honum fara gzeði kj.it.ins.
Lainbakjöt á að vera ijósrautt og feitt, s-e það
af nýslátraðri skepnu.ciu æðarnar á hálslnuin
bláloitar, en grænar, ef kj itiö cr íáriö að eld-
ast.
S v í n a k j ö t (Pork) er mestur vandi
að velja, þvi það getur veiið hættuleg foða,
og verði vart við sniásudi í spikinu, skyldi
enginn kaupa það. Sje svinakjöt gott ei ski.mið
eða paran þuuu og mu'ik viðkomu, og aldiei
má kjötið vera stamt eða rakt. Undir eins
og það er komið heim frá slátraranum.
núa það með þurri rfju, unz það ci
þurt og hreint.
þótt að jeg
skal
orðið
hjá einum vissuin slátrara,
ráðvendni.
iiafi tekið eptir þessum
einkennum á kjötvöru og mjer hafi rcynv.t þau
vel, vii jeg þó ráða cinum og sjcihverjum
3ð kaupa þá vöru
sem þekktur er að áreiðanleik og r
Knginn skyldi telia eptir sjer að fara spotta
lengra, nje gef.i fáeinuni centum meira fyrir
gott kj it, heldur en,að kaupa þ ið hja þeini
nassta og ódýrastn, ef maður þekkir hanneigi.
það er eptirteklavert þcgar öliu er á botninn
livolft. þá er gott kj öl miklu ódýrara en slæmt
kj.it, og íinnst það lljólt með því að vega
b'jinin í hvora tveggju og ber.i svo saman.
í e g g j a k a u p u m stendur eigi ætlð
svo á. að inuður goti reynt hvert egg út al
fyrir sig, eigi að siður skyldi hvcr kona neyta
rjettir síns f þvf að íá þeim skipt, sein slæm
eru, og synja góðir kaupmeim þess aldrei.
Til að reyna egg hefir mjer heppnast vel, að
taka utanum enda eggsins þamiig að sinn fingur-
góinur hvlli á liverjimi enda, sje hinn flatan
endi voigur og hinn mjórri kaldur, þá er eggm
áreiðaniega nýtt, cinu má gilda þó því sje drepið
ofan í kalt vatn áður cnn það er reynt á þemia
hátt. Aimað merki á cggjum er, að halda þeim
upp við ljós. sje eggið nýtt, sjezt rauðan og
livítan livort 1 sinu lagi. Að reyna egg í vatni
er vanalegt ráð og opt gott, þó er það eigi
áreiðanlegt að þvi leyti, að þau egg geta og
sokkið, «em ungi <r að lifna i.
í saltfiskskaupu m skai þess
gæta, að fiskurinu sje hvítur, gegnsær og roöiö
blal itt; sje keypt mikið i eiuu, skal gcytna hann
í trjekassa og láta roðin jafnan snúa saman og
leggja ljerept undir lokið, aður enn hann ei lat-
inn ofan i kjallarann. Áður eun hans ei neytt,
skal afvatua harin i sólarhring.
Svkur. kaffi. te, sapu, soda, salt og mjftl,
er bezt að knupa í stærri deildum, með þvl
sparast timi og peuingar, þ'-ss utan sparar það
umbúðapappii' seljauda að mun, þar hann neyö-
isttil að láta þá vöru fylgja, kaupa ida i litinu
hag.
U m
d a hesía.
ii.
það cr' með það ciris og aðra óvana, að það
Cr opt örðugt að veuji liesta af að vera staða.
Vanalega orsiikin cr það, að eittkvað hefn kom
ið íyrir h.stiim, sem lulir liaft ill á r.í'á hann,
og sem eigi get.ir li'óið V.on un úr min i, svo
sem einlivera thm I'iefir ver.ð gengið fram af
honum, ofunkið á liann ligt, hann meiddur og
reiðfæriu litin liggja á bólgnn n bktli eða sárl.
En hver getur æthut til að-skepnau sjo vi'jag til
rcelka allau dagimb þejj'^1' úláf OJJ Öl'eiði lijjj'
— 87,—
ur niðuri meiðsli, og er máske alblóðugt cr
af er tekið- Hver munii möglunarlaust vilja
brúka reku eða öxi frá morgui til kvölds með
skinulausum lófum? Enginn, en þó svífist himi
samvi/.kulausu hestaniðingar ekki við hæði hjei i
hálfu og ekki síður lieima á gamla fróni, að
láta svipuna gaaga, sem þeir orka tim líkania
hestsins, svo aó rákiruar undan svipu ólinui má
dökkleiit, j sjá í margra skrefa fjarlægð, ef liesturinu af
sársauka og illri uieðferð þrjózkast við að halda
áfram.
Opt er það orsök til þráa í hestum að þeir
hafa vorið hafðir fyrir vögnum með sjerhllfnum
og lötum hestum, svo aö áreynzlan hefir lent á
þann viljugri og (jörugri að mestu eða ftllu leyti.
það leiöir af sjálfu sjor að þegar hesturinn einu-
siuui hefir orðið þcss var aö ökumaðuiinn enga
yfirhond liefir yfir sjer. og engin önnur ráð hefir
enn bcrja, sem einuugis er til þess að gjöra hest
inn enn þá þijó/.kari, þá cr spilið unnið, hest-
urinn stanzar. er liouum er boðið að lialda áfram
það kemst upp 1 vana, vaninu verður að for-
herðingu, og hesturiim verður þvl nær óbrúkandi
til noKkurs hlutar.
Vjer vissum þess daglega dæmiheimaá ltóni
að i staðinn fyrir að reyua til að ijarlægja or-
sökina og faia að hestiuum með lempni og góð-
nm atlotum, var hið óheppilegasta meða), svipan
vanalega látið nægja og brúkað miskunarlaust.
það er eins með það og sjúkdóma. að góöur
læknir leitast við að ljarlægja fyrst orsökina, áð
ur enn hann ræðst á sjálfan sjúkdóminn.
Orsökin gelur sem áður er sagt, verið af
þvi að áreiðiö liggi niðri sáti, og er þá sjaltsagt
aö ráða bót á þvi. eins ef latur hestur er fyrir
vagniuum meö hinum staöa hesti, þá er aö
skipta hesfuin, svo ækið iigg'i jafnt á báðum.
Um fram allt verður ökumaður að vera, sein
stilltastur, og skal hann láta scm liann veiti þv
enga eptirtekt þó hesturinn staim cn reyna að
leiða liuga liestsius að einhverju öðru, en forö-
ast högg og hávaða, sem ætlð gjörir illt verra
Meðan ökuinaður reynir aö fjarlægja orsök
ina, getur harn raulað visu eða bllstrað lag
svo hesturinn lialdi að lionuin standi á satna
hvert áíram er haldið eða eigi, getur liasn jafu
franit reynt þau ráð er fyigja:
Tak um nasir liestsins svo audardrátturiun
hindrist, áu þess þo að kreysta, hafa skal ækið
þannig að hcsLiuum veiti seni thægast að fara á
stað ef hann vill. Flestir hestar kuuna þvl
illa að gela eigi sjiii ljeUilegast dregið andau og
halda þegar áírain.
Ef þetta eigi dugar, þá tak hestinn frá
vagninuin og teymdu hann í kring uir/. hann
svimar, lát haun svo fyrir vagninn aptur. og ef
hanu þá eigi vill .halda áfram, þá ítrekaöu það
og mun þaðduga.
það hefir og reynzt vel viö staða hesta að
ökumaður sitji kyr 1 sæti s!nu, eu láti einhvern
annan, sem nærstaddur er binda snúru eða snæri
um framfætr hestsins fyrir neðan hujeð, vilji hann
verða laus við þetta og fer á stað, skal láta losa
bandið. en itreka ef hann stanzar aptur.
Meðau þrái cr eigi otbinn rótgróinn vani,
og þú verður þess var, að hesturinn ætlar að
stauza, þá stöðva þú liann sjálfur um ieið, eptir
Jitla stuud in» vel vtra að hann l'ari á . tað apt-
'& þegar haiin verður þess var að þú lætur
hann afskiptalausann Að loía hestiuum að grlpa
niður við veginn, gefa honum hauctfylliaf grasi
eða korni og að drekka er hann vill. nægir opt
I byrjuu þrjó/.ku i lieAi og getur ef til vill varið
hann alveg af þr.íanuin. Pje þrái orðin aö vana
þá cr bc'/.t að skipta um vinnu l'yrir hestinu, ef
hesturinn hefir haft þuug æki, láta liann þú fá
ijcttara, liafi þiáinn komið af þvl að hesturiuu
var brúkaður moð lötuin liestt, þá láta haun
vcra eiuan og brúka hin.i heizt fyrir vóru vagn
(Delivery wagon) og mun liaun, eptir einu máu
uð ineð góðri meðferð iiafa gleyrat sinum fyiri
brellum. þýtt af S. P.
FRA BANDARÍlKJCrM.
J>anu 15. f. nl. var framið hroðalegt morð
i Pottsville, Pa. afeinhverjum ókenndum manni.
Hjón nokkur nýlega gipt fnndust í húsi sinu
skorin á liáls, þau voru nýkomin úr ferð og
voru i þaim veginn að byrja búskaj), voru þau
einsömul í iiúsinu, og komu nágrannar þeirra
næsta dag til að heimsækja þau, voru þá allar
dyr lokaðar og eptir nokkra hrlð brutu að-
komumenii sig inn I húsið, og fundu hin ungu
hjón í ríimi sinu alþakin hálfstorkuu blóði, i
inminu milli þeirra lá hnlfurinn, sem unnið hafðl
þetta hræbilega verk; herbergið allt var þakið
blóðslettum. en þó var ekki hægt að sjá að
inikil umbrot hefðu átt sjer stað. Engir geta
gezkað á hver morðinginn muni vera, og halda
sumir að inaðurinn hafi verið brjálaður og hafi
iví gjöit þetta sjálfur.
Prestur nokkur, sem var í kymiisferð í
Brookiyn, N. Y. varð allt ( einu vitskertur, og
rjeðist á konu sina og veitti henni batia meö slát-
ur hnlf, að þvíbúnu skar hann sig á háls mcð
hnifuum og stökk um leið út um glugga á
fjórða lopti og koin niöur á strætið og dó eimii
kl. stundu siðar.
Indlánar sem búa í Montana eru farnir að
sýna sig óeyrðárfulla og óþæga við stjórnina,
fyrir sköinmu fór Senatjr West umboðsmaður
Indíánn, á fund þoirra og gjörði tilraun nieð að
fá þá til að setjast að á nfmarkaðri nýlendu Indi
áua, þar sem þeir eru vaktaðir af hermönnuni
Bandarikjanna. höfðingi Indiána ueitaði því til-
boði þverlega, og sagði haun að af því þeir
(Indíánar) væru fánioniiir •>; fátækir, vildu liinir
hvitu menn iialda þeim sem ánauðugum þrælum
en það skyldu þeir sanna að þeir flyttu þá aldrei
lifandi í nýlendu þeirra. Ilerra West mælti
liarölega a i»óti og sýndi honum fram á, að ef
hann ekki vildi lilýða löguin hvitra manna, þá
lilyti stjórnin að ílytja þá i nýlendu og halda
þeim þnr 'I—ritefjtTtiT. Eptir nokkrar nnítöiti'f”
scfaðisl Indiána höfðinginn, svo hann iofaði að
fara til Wasliiugtoii, og tala við liinn ,,mikla
föður“.
Eptir nýlega prentuðum skýrium að dæma,
hefir engu af fylkjuni Bandafylkjanna farið eins
mikiö fram nú á seinni árum sem Texas. Á
síðastliðmim tveiniur árum hafa eignir f fylkinu
liækkað í verði, svo nemur nieira en 100
millíónum doll_ járubrautir liafa og verið byggðar
S sama tíina, svo að nú eru þær i Jþví yfir
5000 milur að lengd. Fyrir tveiin árum voru
útfluttar vörur úr fylkiuu virtar á 84.000,000
doll.
þetta ár er talið til, að íýlkið gefi af sjer
í það heila um hel/.ta þetta ; 120,000,000 doil., og er það
Ljercpt . 75,665.500 doll-
Ull • 4.100,441 —
Húðir . 1,464,402 —
Nautgripi 16,346,402 —
Hesta « • 480.980 —
Borðvið . • 9,226,412 —
Korp og hey . . 5,674,815 —
Sikur og síróp 674,210 —
Ý mislegt • 6,304,665 —
Af þessu sjc/t að fylkið er i uppgangi og
að þab er á uudau hinum fylkjunum, hvað við
víltur griparækt, bómullarrækt og 11.. og eptir
sem námar og járnbrautir halda áfram,
því
lltur út fyrir,
fyrir hönduui.
að fylkið eigi bjarta framtið

frjettir frá canada.
þann 28. f. ui. fórti fram kosningar í Rat
Portage, einungis tveir menn sóttu um þanu
mikla heiður að heita þingmaður, og voru pað
fyrrurn dómari *>• A. Miller ou Jamcs Gillespíc.
sóttust j eir 1 ákafa einkurn Miller, sem siöau
nwstiiöið Uau$t Jicfir aUa tlð preytt við að kow