Leifur - 23.11.1883, Síða 1

1. ARGr VimiPEG ' 23. É'O'VEMBER' 1888'. Nd 29.
I. Bennetto & Co. hafa betri og ódýrari
myndaumgjarðir, enn nokkrir nðrir í bænuni.
FRJETTIR ÚTLENDAR.
Rcykjavík, 17. oki.
„þessi sex smálög frá alþiugi í sumar cr
konuugur búinn að staðfest, öll 21. sept.:
]. Fjáraukalög fyrir 1878 og 1879;
2. Lög uni samþykkt á landsreikningm.m fyrir
1878 og 1879;
3. Lög um brpytingu á opnu brjefi 27. mai
1859 um að ráða útlcnda menn á dönsk
skip, sem gjörð eru út frá einhverjum stað
á Islandi,
4. Li'g um eptiistöðvar af byggingarkostnaf i
fangelsa greiðist eigi af jafuaðarsjóðum amt-
manna nje af bæjarsjóði Reykjavíkur;
5. Lög uin broytingu á 1. gr. 2. lið 1 tilskipun
handa íslandi um skrásetning skipa 25. júní
1869;
6. Lög um afnám aðflutningsgjalds af útlend-
um skipum.
Stjórnarherrann hefir 28. sept. samkvæiut
áskorun alþingis í þingsályktan gefiö landshöfð-
ingja heimild til að veita allt að 100,000 kr.
lán úr viðlagasjóði, einkum handa þeim sveita-
bændum, sem þurfa að auka bústofu sinn. Og
sömuleiðis heimild til að veita meistara Eirlki
Magnússyni 1 Cambridge 5400 kr. lán, á þaun
hátt, er neðri deild alþingis hafði farið fram á.
— Skólakennari Björn Magnússon Ölsen, er
fór utan 30. júni 1 sumar og kom aptur mcð
póstskipinu 15. þ. m., liefir hlotið doktors
nafnbót við Khafnarháskóla fyrir ritgjörð uro
rúnir í islenzkum fornritum, er hanu varði 21.
sept. Úr flokki háskólakennaranna ar.dmæltu
þeir Konráð Gislason ogWimmer; úráheyrenda-
llotki cand. mag, Guðmundur þorláksson.
— Aflabrögð eru að frjetta góð af Eyjafirði,
einkum af síld. En á Austfjörðum aflalaust af
slld og lítið af þorski. Hjer i Reykjavík og
þar 1 grend reytingur að undanförnu, sem nú er
aö lifna við að góðum mun.
Sven Foyn hvalaveiðamaðurinn norski, er
hjer var við iand 1 sumar, fyrst við fsaijaröar-
djúp, og sfðan á Austfjörfum, kom heim til
Túnsbergs 1 riuðjum sept. ITafði ekki fengið
neina 3 livali allt sumarið. enda liafði timinn
gengið (nest allur til að koma sjer bjer á lagg-
irnar.
Fimm færeyskar fiskiskútur komu heim
þangað frá Austfjörðum fyrstu vikuna af okto-
ber með 30 þúsund fiskjar minnst og 38 þús.
mest, samtals 170 þús.
— Craigforth, fjárkaupaskip frá Slimon 1
Leith, kom hjer 11. okt.; íór aptur 15. okt.
með 2314 fjár, sumt að norðan liitt flest úr
Arnessyslu. Hafði Coghill keypt og gefið fyrir
16—20 kr. fullorðna sauði; borgaði yngra fje
betur nð tiltölu. Annars kosta gamlir sauðir
hjer langt yfir 20 kr.; meðal kindur um eða
undir 20 a. pdið; 30 a. algengt og jafnvel 35
a.; dæmi til 40 a. Von á Camoens á hverjum
degi eptir öðrum fjárfarmi.
— Von á njrri prentsiniðju f Reykjavlk. Á
uö komast upp i vetur. Eigandi og forstöðu-
ínaður Sigmundur Guðniundsson, er áður var
yfirprentari í ísafoldarprentsiniðju. Hefir liann
útvegað sjer hraðpressu og áhöld í Edinburgh i
suinar“. (Eptir ,,fsafold“).
Ekki hefirgengið vel aðfá vitnin frá jUriku
fyrir liönd O'Donnel’s, gufuskipafjelagið, sem
átti að flytja þau, heimtaði tvöfalt gjald fyrir
verkið, en þó er nú nm si?ir búið að ylirstíga
þann örðugleika og >r búizt við að þau komi til
Englands kriiif.uin þann 20. þ. m. og er búi/.t
við að O’Donnels málið verði tekið fyrir þann
23 þ. m,
þann 30, f. m. sprakk í iopt upp járnbraut
arlest á einni brautinni, er liggur i jórðu n’ðri
undir Lundúnaborg, meiddust þar iun 30 inanns
og margir biðu bana; sagia dag yareinnig gjörð
tilraun mcð að sprengja upp aðra lest í öðruin
stað, tu það tóksl ekki og varö því enginn
skaði af. þykir sjálfsagt að þetta sjo citt af
vevkúm liinna írsku saniscerisrnanua; hcíir lieyrzt
að O’Donavan (Dynamite) Rossa, sem er for-
ingi þeirra hafi meðgengið að svo væri, og látið
í ljósi ánægju sína ytir því, einnig er sagt að í
New York hafi fundizt menn nokkrir, er hafi
verið i vitoröi með að fremja ódáðaverkið.
Á írlandi ganga miklar óeirðir milli Oraniu
manna og þjóðar samhaldsmanna, og fer versnandi
þann 1. þ. m. haföi boigargreiiinn í Dublin
ásett sjer að halda fyrirlestur um einkarjettindi í
ráöhúsinu í Loudonderry, en áður hunn fcngi
frainkvæmt það tóku Oraniumenn sig sainan;
fylktu liöi sínu uinhveríís ráöhúsið, og varð því
borgargreifinu frá að livefra, út úr þessu risu af
ar miklar æsingar nieðal lyðsins og Já við bar-
daga, varð Gingri reglu á komiö lyrfi cn her-
ílokkur var sóttur til að §töðva lýðiun, hafa síð-
an aukizt óeyrðir daglega og liorlir til vandræöa.
Hoyrzt helir að íjelag sje inyndað á írian li, sem
hafi fvrir mark og inið að koma á sætlum milli
Orauiutnanna og hinna ýmsu annara fjelaga, að
allir vinni í sainbandi að því að frelsa fóðurland
þeirra frá ánauðaroki liinna haiðsviruðu lauds-
drottna.
Engleudingar hafa nýlega látið smíða her-
skip eilt með nýju lagi og nýfundnu fyrirkomu-
lagi, flytur þab engar fallbyssur, en hefir i staö
þeirra 3 sprengiskotvjelar (Torpedos-Apparat) |
eina í íramstaf'ni og eiua sitt á hverri liliö. Var
það lengi að þeiin tókst eigi að skjóta spreugi-
skeytum þessum með mikilli ferð, en nú eru
þeir komnir svo langt aö þcir liafa skotið þeim
undir bát á 200 faðma færi á fullri ferð, sem
eru 17 nillur á klukkustundinui. Er skiúfa
skipsins svo til búin, að það má brúka hana
til þess að reka göt á skip í viðlögutn og er
þetta liið bezta, öruggasta og mesta sprengi-
vjelaskip, sem smíðaö hefir veiið á þessari morð-
tóla- og vítisvjelaöld. Drekinn heitir „Poli-
phemus.
Svo kveður nú mikib að vináttu þjóðverja
og Spánveija, Frökkum til hiuuar mestu skap-
raunar. andstyggðar og óánægju. að króprinz
þjóðverja er þegar lagður á staö í orlofsferð til
Madrid, að heimsækja Spánardrottinn. Ætlaði
hánu ab koma til Genua 15. þ, m. og þaðau
áttu 3 herskip að flytja hami og fylgd lians til
Spánar. þaö er haft. eptir Vilhjálnn keisara,
að liann myndi sjálfur liafa farið ferð þcssa, ef
elli væri eigi svo mjög stigin yíir liöfuð honuin.
það er sagt að Bismarek niuni hafa livatt all
mjög til þessa fcrðalags, í einhverjum tilgangi
sjálfsagt.
Sagt er að stríð milii Frakka og Kinverja
sje óumflýjanlegt. llershöfðinginn Bouet óskarað i
hann verði seudur aptur austur lil Tonkin til að 1
lúka því verki, er liann yfirgaf f haust, vill j
liann f'á utn 10,000 hermanna þvi liann segir að j
herinn þar eystra sje of fámennur til að stánda I
á móti ,,liði hiunasvörtu faua“, sein liann segir i
að sjc harðskeytt og illt viðureignar, þykist í
hauu l'ullviss um að foringjar þess ílokks sje
þýzkir aðætt og uppruua, eru þeir vel búuir að
öllum herbúnaði. Fyrir skömniu liafði bæzt
viö flokk „svörtu fánanna-• heilinikill flokktir
Kínverja og vom þeir vel útbúnir að vopnum og
li' fðu allii' byssur frá veiksmiðju Kruppi á þýzka-
landi, bembj' allt þetta á að Bismarck liaíi liönd
j íbagga mcð þeim eystra. þr. tt fyrir ailar
þessar mötspýinur. iætur Bouet í ljósi fullvissu
sina um að auðvcllt muni fyrir Frakka að
■ná völduni þar, og nefnir til n ;kkur virki, sein
hægt væri að hertakn, og vill liann að stjórnin
sendi sig austur með 'liðssöfnuð nokkurn, og lofi
sjer að reyua hei'kænsku sina á móti ,.svörtu fán
unum“. flv í'L honum veitir svo auðvelt að
sigrast á þessum Austurlieimsbúum, er ósjeð,
einkurn fyrir þá i'stæðu, að það er nú nokkurn-
vcginn v’Jst,'að Englondingar munu veita Kín-
verjmn lið ef i hart í'er; cr hætt við þeir verði
þunghöggir, eí' þeir áannað bsrð fara af stað.
lTeyr/.t liefir að hertoginn Alexis á Rúss-
andi ætli að taka sjer fyrir konu Anveliu prinz-
essu elztu dótt.ur greifans af Paris, vinir og að-
stoðarmenn Rússakeisara styðja það, og þykir
iíklegt að af því leiði viðreisn Orleánista á
Frakklandi; að giptingin muni styrkja samband
ið milli þjóðanna. Talsvfcrðar lireifingar cru
nieðal alþýðu á Rússlandi út af fregn þeirri. að
keisarinn sje í þann veginn að breyta stjórnar-
fyrirkoinulaginu;, cins 02 nærri ma geta þykir
almúganum freguin góð, ag er það engin fuiða,
þvihinutn menntaðri mönnum svíður að vita, aö
Rússland skuli vera það eina land í Norðurálfu,
cr ekki liefir neina mýnd af þingi, þar sem full-
trúar fyrir hnd Ivömus megi uokkuð segja.
Ráðgjafar keisarans þreytast ekki að bioja nSnn
að gæta vcl aö livað hann gjöri og vera ekki
of tannþýður, en keisarinn er þrár á nieiningu
sinni og vill ekki hætta við svo búið, það hafu
allt í einu opnast augu haus, svo hann sjer nú
að það cr skylcla lians að sjá um velfeiö þegiia
sinna og til þessað gjöra þjóbina ánægð*; dugar
ckki annað on brcyta stjórnarfyrirkomulaginu og
það stórkostlega, og til að fá því framgengt,
var greifinn Tolstoi kosinn til að gjöra hinar
nauðsynlegu breytingar þannig, nð „gleði og
ánægja ríkti hvivetna um rikið, þvert og emli-
langt“. Pobedonoseff fyrruin k’ennari keisarans
og hra Katkoff ritstj. blaðsins ..Moscow Gazettc
eru meðlijálparar Tolstoi’svið þé'tta inikilfetig-
lcga verk. þegar ráðgjafar keisarans keppa við
að snúa liuga hans, ei valla von að liðugt gangi
að framkvæma vcrk þotta; það væri óskandi að
það gengi bctnr en forðum, þegar Alexander IL
s.it að völdum; honum var hætt við að íiv sjer
heldur riílcga í staupinu stundum. og ætið c-r
kona hans var nálæg og var hrædd um að hann
mundi fá sjer lieldur mikib, sat húu u.n að taka
lL'skuna frá honuni, en er hann varð þess vís,
varð hann æfur og liótaði að gefa þegnum sín-
um mcira frelsi ef llaskan kæmi eigi aptur á borð
ið. Flaskan var ætíð sett á borðið aptur.
Á cyjunni Cuba eru í vændum upprcistir
miklar. Eyjarskeggjar cru orðnir leiðir á jivi
að vera þrælkabir af Spánverjum og ætia sjer
iiú að brjórast undan valdi þeirra. Siðan árið
1868 hafa þeir eigi gjört tilraun til þess, var
sú tilraun eigi til annars cn auka á kvalirnar,
sem við var ab búast, þar þoir ekki gátu slitið
sig uudan valdi harðstjóranna, Nú ætla þeir
ab láta skriða til skagia og þykjast fullviSsir
mn sigur, ciga þeir i væn lum styrk frá ýmsuin
fjelúguni í Baiidafylkjunum, cr myndast haí'a
eiugöngu þeiin til aðstoðar. Ef þeir ekki veröa
sigursælir nú. má búast viö aö langt verði að
biða. þess, að þeir fái jafu gott tækifæri og nú.
því Spánvorjar munu leyua til að giröa fyúr