Leifur - 30.11.1883, Qupperneq 4

verða að tilætíuðum nötum til að geta liaft jafn-
mikinu arð af vimm tinni oghinir, fern be/t geng
ur, uu til pess pekking sú, el ei:in hefir fram
yfir annan í pis; liáttar súkum, geti oröiö scm
íjölkumiust meðal abncmiings, er liinn bezti
vcgur n5 rita um pað 1 almennu.n írjettabiöðum
par sein öilum gefur jafnt tækifæi'i að lræðast
um pað yíirvega og taka sjer til eptirclæmis, að
brúka alla vantlvirkni við að búa jí.rðina unclir
sáuingu, í'yrst plægja liæfilega cijúpt baksetja og
lierfa vel, cr eitt af aðal atvikum til að fá góða
uppskctu, eins að sa liæfilcga miklu útsæði i ekr*
una, parsem scirlið og ljett lantl er, veitir ekki
afaðsá l}< - 2 busli. ickvuna; pvi sje útsæðið
ofgisiðpá nær sólin svo vcl til nð purka rótina
pegar liveitið er að proskast að stöngin visnar
og hveiti kornið getur ekki proskast í axinu.
sumir áííta ónauðsýnlegt að sá jafn pjett í feita
j irð. sem magra og pað er eðlilegt að peir sem
eru óvanir jarðyrkju álííi pað svo, en jeg hefi
t.ilaðvii grei ii;la og reyuda bændur, er segja að
eins nauðsynlegt sje að sá pjett i feita jörð, sem
magra til aö íá liiua beztu uppskeru er ínaður
geti vonast eptir að liún gefi af sjcr af peirri
ástæðu að sje sáð of gisið í hana pá hlaupi allur
vöxturinn í hveitistöngina, liún verið svo há og
gild en kornið í axinu verið ckki að pví skapi
mcir, sem jörðin sje feitari nema pjott sje sáð.
pá er ekki lítið ath’igavert að leggja alla
stund á að læra aö stakka vel og rjettiiega, svo
sutnar vinna manns og votrarforði ekki ónýtist
fyrir vankunnáttu eða hirðuieysi 1 peim efnum,
eins og, pví miður, á -jei' svo tiðum stað mcðal
maúna hjcr í lancli pó pess háttar vanhöld á
eignuin manna iijer í laudi sje ástæðulaus, pvi
pað er saimreynt af verkuiiði ýnisra manna að
pað íuá hlaða síakkana svo vel að úveitið sje
eius óhult og í hlöðum væii, hversu mikil vot-
viðri sem ádynja.
Eptir pví sein jeg hefi komistnæst. pá sjald
an jeg liefi farið um Jiina íslenzku nýlendu í
Dakota, pá virðist. rojer menn finna ýmsa ervið-
Jeika par á vcgi síuum cins og alistaðar annars-
staðar, hvar lielst sem meun eru í heimiuum,
og pað mun alls ckki frítt við að pað kunni að
eiga sjer stað lijá ýmsum. að peir álíti að betra
væri að skipta um en pa eiuusiimi og vita hvert
ekki væri hægt aö lá slað, er ekki væru peir
erviðleikar v ið að stríða, sem par eru, tn pað
er álit mitt og ráðlegging lil lsierdiuga. bæði í
Dakota og óðium að mun ijöhncnnnm fslendinga
nýiendcan. að peir reyni nú að sitja kyrir uin
stund, par scm peir eru- komnir og reyni að sjá
út ráð til að yfirstiga pá erviðleika, er peir
þykj ast haí’a við að strlða og gæta vel að hvert
ýmsir erviölcikar, er peim hafa mætt muni ekki
að mörgii leití vera sjálfum peim að kenna pann
ig, ab peir af vanpekkingu hafi ekki byrjaft á
pvi sem bezt átti vift á iiverju piázi út af fyrir
sig til pess að koma. sem lljótast og farsællegast
áfram, pað liefir til að mynda átt sjer stað með-
al landa vorra, ev Iiafa sett sig niður á gras-
sijettum að pað liaí'a allt of ruargir af' peiin, er
hafa verið eigulausir, hleypt sjer i ofmiklar
skulclír i'yrir jarðyrkjutól og dýra hesta, áður en
peir hafa veriö búnir að koma landinu í svo gott
horf aö pab gæti borið sig, svo peir gætu borg-
að hii.ar Jiáu rentur, er á pað heílr verið lagt
áriega cg svo hc'jfuðstólinii pegar að skuldadög-
unum hefir vcrift komiö eins og nærri ma geta
að, sá scm tekur stórar sumrnur til láns, upp á
paö að borga mcð ágóöanuin af uppskeruuni hann
Jiiýtur að verða iila stauclur pegar uppskeran
hrcgzt; pettaer pað scm jeg álit aö hafi staðiö
ail mcrgum löndiun fyrir prifum bæði i Dakota
og víðar, að pcir liafa hleypt sjer í skuldir fyrir
ýms jarðyrkjutól áður en tími hcfii veriö komin
til fyrir pá. að puir gætu látið pan verða að til
ætlufttun notum, í staðin fyrir aðbvrja i gripa-
ræktinni fyrst og reyna að láta liana koma undir
sig fótniiUm með pvl að græða peninga á peim
til að kaupa verkfæiin.
Framhaid.
— 120,—
Ileiðraði ritstjóri, eg vil biðja yftur aft
gufa lfnum pessum rúm f blaði yðar, af pvi eg
hygg að fleiri ídeudiugar hafi sáir.a álit og eg
viðvikjandi fslenzku binði 1 Ameríku, Eg hefi sjeð
I bluði yðar að aðal tilgangur yðar, er að halda
við íslonzkri tungu og pjóðerni, og er pað
spursmálslaust gott og rjeít, eu aö pað sje nóg,
að gefa blaft út á íslenzkri tungu, pað álít eg
ekki; mjcr sýnist purfa að velja efni að skapi
kaupandaunn. að svo miklu leiti sem hægt er,
pví ef pað er ekki gjört, pá getur eigandinn,
ekki búist við mörgum kaupendum. Eg vil pvi
leyfa mjer að drepa á nokkur máiefni, scm mjcr
sýnist ,,Leifur“ hafa allt of litiö af og svo
c'innur (málefni), sem íslendingar 1 hoild sinni
ekki geta álitið svo .árfðandi, að vert sje að taka
pað litia rúm, sem ..Leifur hefur frá öðrum
máiefnum scm c'iJluin sönnum íslendingum lilýtur
að lig'gja næst skapi ,Eg vil pá fyrst geta pess
aö cg aldrei tek mjcr. ,, Leif** i hönd, án pess að
leita að frjetfum frá löndum lijer 1 Amerlku og
svo að heiinan af Fróni, og verð eg pess pá var '
að litið er liægt að uppfræðast um ástancl Islend-
iuga hjer, með pvi aö iesa Leif og frá gamla
íslandi heyrist svo að scgja ekkert, og pó að
ótrúlegt sje liefi eg fengið meiri frjettir í Skand-
inaviskum blöðuin frá Islandi en í Leifi; ritstjóri
kann að gefa fyrir afsökun að engir íslendingar
skrifi í biaðið en pað er engin afsökun, pví rit-
stjóri má ekki reiða sig á pað sein kcmur höpp.
um og glöppum til að fylla blaðið- lieldur verð-
ur hann að útvega sjer regluiega frjettaritara í
hinum ýmsu nýlendum og sömuleiðis á Islandi
Amiað mál sem eg álít nauðsynlegast ab rita um
er ferðalag íslendinga milluin Amerfku og ís-
lands, svo að menn geti komizt að cinhverii
uiöurstööu livernig bezt vœri að leiðbeina peim,
pvl ferö peirra 1 sumar sem leiö, var bæbi svo
kostnaðarsöin or klaufaleg ,sem verða mátti
og væri pvl óskandi að sem fle-tir ijetu til sln
heyra viövlkjaudi pví efni, eiukanlega peir sem
bafa verið hjer lengi og kunna að ferðast lijer.
Að endihgu vil eg minnast á pau mál, sem eg
álit að Leifur haí'i verið ailt of fjöloiður um og
sem má ske hefðu hrcint ekki átt að koma út
í svo litlu blaði sem Leil'i og pau mál eru:
Canadastjórn og Kyrrahafsbrautin, pví pesskou-
ar málefui geta peii sem hafa huga á pvi kynnt
sjcr í blöðum, sein hafa bæði meira rúm og
öll betri tæki til aö lýsa peim 1 yztu æsar, og
par að auki get eg tkki álitiö að pað sjeu
mjög margir íslenclingar eða kaupcndur Leifs,
sem kæri sig um að meiri hluti blaðsins sje tek-
iu til að lýsa Canada og stjórn pess, pvl ritstjóri
verftur að muna að veir priöju partar íslend-
;nga eru í Bandaríkjunum og að ílestir, sem
lijer cptir koma muuu setjast ab i Bandarikjuuuui^
Stefán Stefánssou,
ÍMISLECT.
Glaclstoue lætur ckki af að skora á Edward
priuz af Wales, að fara til írlands, karl heldur
allatíð áfram meö pað. pvi hann álítur eö af
pví rnegi gott standa, og pað muncli verða,
sem meðal til að sefa pær óeyröir, sein daglega
eiga sjer staö á írlandi og ætið fara vaxandi,
Hefir prizinn að lokum látið í ijósi pá fyrirætluu
slna, að ferðast um írland, eptir áskorun Glad-
stones, en ,, Toiymenn“ vilja ekki sleppa honum
peir telja honum dauöann visan, ef bann stigi
fæti sluum pangaö, reyna peir með öllu móti að
aptra ferðinui, og ev eigien pá vist hvorir betur
moga, Gladstonc eða ,,Torics“.
Norðurálubúar eru hræddir um, að strið
milli llússa og Austnrrikismanna veröi óumflýjan
legt styrl jast peir i pcirri trú vegna óeyrða og
ýmsra vandræða, er eiga sjer stað í Sorviu.
Ákafar æsingar ganga í Parísarborg síðan
1(5, p. m. að tilraun vat gjörð að ráða af dögutn
J nles Ferry æðsta ráðgjafa Frakka tilraunin var
gjörðal' ungum rnamii, er tilheyrir jafúaftarmanna |
fioLknuui, uiiðaði liauu skamwhku á Fcriý, eu
áftur lianú gæti hleypt af henni, var hann tekinn
fastur. pvi saluiinn, er Ferrjr var J, var fullur
af fólki.
Fólkstalau á Spáui er alls, 16.333 276 par
af kunna að lesa og skrifa 5.355,108 eða nokk-
uð minua en % landsmanna, lýsir pctta beti.r
en nekkuð annaft fáfræði og vesaldóm SpáDverja.
iaglysiagar.
TIALL & LOWE
MYNDASIHIDIR.
Oss er sönn ánægja, að sjá sein optast vora
i s 1 e n z k u s k i p t a v i n i, og leyfum
oss að fullvissa pá um, að peir fá eigi betur
teknar myndir annars staðar. Stofur vorar eru á
Aðalstrætinu nr. 499, gaguvart markaðinum.
BUFFAL.O 8TORII.
fllfred (Pcarson
verzlunarmaður hefir allsnægtir af alls konar
fatnaði sem fylgir:
Karlmannsskyrtur af ali -ri STÆRD.
Yfirhanir, hatta og hufur,
IJalslin og kraga,
SoKKA OG VETLINGA.
LjÉREPT 00 DUKA.
N Æ R F 0 T.
Auk pessa höfum vjer óteljandi margar teg-
undir af allskonar skrautbúnafti, einkar vel
valift fyrir jólagjafir.
Komift og skoftift vorar mörgu tegundir af
silki.
Vjer seijum fatnaftinn fyrir iægra verft en
pjer getift fengiö hann i stórkaupabúftum
bæjarins, komift og sjáift meft yftar eigin augurn.
Munift aft verzlunarhús milt er vestanvert
vift Aöalstraitið, norftan við Qucen Street.
Yfir dyrunum er spjald meft nafninu:
BUFFALO STORE.
♦ »
*
læ þeir, sem kaupa eitthvaft í pessari
búft, eru beftnir aft geta pess vift afliendingar-
manninu, aft peir hafi lesift pessa auglýsingu.
Islendingar!
þegar pjer purfift aft kaupa skófatnað skuiuft
pjer verzla við Ryail, hitm mikla skófata
verzlunarmann. 12. okt.
The Eureka Auction Itooms, er sá bezti
staftur i bæniim til aft kaupa búsbúnaft.
493 & 495. Aftalst.
T, P. Murry, uppboftshaldari 7. scpt.
W. G. Fonseca. laigir hús fyrir lága rentu,
selur bœjailóftir og bújarftir, ódýrt og meft góft-
um kjörum. Skrifstofa 495, Aftalst. 7. sept.
MONKMAN eg GORDON.
Laga, og málafæislu menn og erindsrekar
fyrir Ontario eru á horninu King og James Sts.
WINNIPEG. MAN.
A. MONKMAN. G, B. GOEDON.
Hreinsun á sigurverkum (úrum) og klukk-
ut'n, og aðgjörft í ýmsu smávegis fæst hjá nnd-
irskrifuftum meft lægra veröi, en hjá öftrum.
Nr. 24 Notre Dame St East, AVinnipeg.
Loptur Guftnason.
VliMlLHS LEIFUL,
kostar$ 2. í Americu og 8 kr. í Europu.sölul. %
Eigandi, ritstjóri og ábyrgftartnaöui':
II. Jónsson.
WINNIPEG. MAN.
No. 146, NOTRE DAME ST. W^T.