Leifur


Leifur - 25.03.1884, Blaðsíða 1

Leifur - 25.03.1884, Blaðsíða 1
© I. A I><; \V I N.X I PH;fi 25. MAEZ 1884. NO. 46. J4' pjer viljið fá vcl teKiKu' myudir pá gleymið ekki, að I. Bcnnelto & Co. skara frani úr öðrum. ‘FRJETTIR ÚTLENDAR. Reykjavík G. febr ,, Af Snæfellsnesi skrifað 11. janúar: ,,Síö- au mn veturnætur hefir verið svo að kalla liski- laust hjer út með sveitunuiu og i kringum Jökul; helir og sjaldan gefiö á sjó“. Og pessu bœtt við: „Órbirgð hjer uni sveitir pví einhver iiiu m-sta: llestir búendur að kalla skepuulausir, og hafa, pcgar sjórinn bregzt, ekki á öðru að Jifa cn gjöfum, eu pær vilja lljótt jetast upp, pvi pr) niikið hali verið gefið tii pessarar sj'slu, er margur munnurinn, og heimburðarheyið vcrður ó Irjúgt, pegar ekkert er annað við aðstyðjist“. ---Blautíiskskaupmennirnir ensku ráðgjóra að ifita skip sitt, Glemviiliam, leggja af stað hingað tii lands frá Liverpool 1, mafz, nuð saltfarm tii Rvíkur, Hafnarfjarðar, Voga og Keílavikur. Gjfira svo ráð fyrir að verða viðbúnir að taka við íiskinum um miðjan máuuðiun. Saltfannihu ciga íslen/kir kaupmenn í Khöfn; cn til marks utn hvernig peim muni um fyriitækið gelið, er pað hið cinkenniiega kaupmannsbragð, að peir liafi haft pað í skilyröi fyrir að vilja nota skipið undir salt sitt, að umboðsmaður hinna cnsku kaupmanua hjer, herra porl. Ó. Johnson. fengi ekki með pví eina tunnu. í Neweastlc-kaupmönnunum, er hjer komu í liaust, peiiu Wcidner og Jiaus íjclögum. er sama hljóðiö og áður: áformið statt og stöðugt að byrja Iijer verzlun 1 ror allmiklá“. (Eptir ,,isafold“.) í anuað skipti hafa Bretar unuið sigur á Aröbuiu. pó pcir ekki sjeu búnir að vcra lengi í Egyptalandi eru peir búnir að sýna að hefðu peir verið sendir pangað i uppbafi óeyrðanna, heffu pær ekki náð aunari eius fullkonmun og nú cr angljóst oiðið. Eptir fáfra daga clvöl i Súakim hjelt Graham af stað móti óvin.ahernum, scin haföi fylkt sjer (12—14,000) fuar milur frá bænum, og að kvöldi hins 12. p. m. tók Gra- liams lið sjer náttstað um eina mílu vegar frá lierbúðuin Araba, og bjuggu sig undir orustu uæsta morgun; undir eins og iýsti af degi gall við lúður varðinannanna og risu hermenu pá upp og hjeldu af stað, leið eigiá lðiigu áður fylkingarn ar mættust, og purfti hvoruga að eggja til fram göngu, sóttu Arabarliart fram, ogí einui atlögu tókst peim að rjúfa eina fylkingu Breta, náðu peir par mörgum byssúm en engum mauni, roru pá Bretar nauðbeygðir að hörfa undan um 1000 skref áður Grahain íjekk komið skipulagi á fylk- inguna er suudraðist; við pessar aðfarir æstust iiermcun Breta mjög, og er peir byrjuðu atlög- unaá ný stóðst ekkert við peim, óöu peir gegn uui fylkingar Osman’s og hjuggu og lögðu á báð ar hendur, eptir 3. tíma ornstu tóku Osmans menn til i'ótanna og flúði’.; tókn Osthanns menu pá stefuuua til Siuknt, og vissu uicim Graiiams gjörla að peir muudu ætla sjer að byrja nvjau lcikerpaugað kæmi; var pcgar scndur liddara- ilokkur í veg fyrir pá og eptir nokkra «ókn tókst peim að stcmma stigu fyrir peim i aðra átt. Tóku Grahams nienu sjer hvild l herbúðmu Os- inauns og bundu sár sín, dysjuðu pá föllnu o. s. frv. Telja peir svo til, að af Osmans ílokki |)afi l'allið frá 3—4000 og næstum pví anr.að eins af peim sárir svo livorgi komust. Af iiöi Breta íjellu 88 menn en 103 særðust, pess utan sakna peir úr liópnum 19 inanna, er að öllum likindum bafa falliö fyrir vopuum fjandmanuauua. p.uin Io. p. ui. var Graliam og lið bans komið til Suakim aptur, og búíð að. flyija paugað aila pá særðu or nú liggja a sjúkVahúsiuU, á leið inni pangað kom ótti mikill ylir hina egýpsku lierniei'n. sem voru undir stjórn Bakcr paclia, 6úðu peir eigi öðru' eu flokkur uf Ai'öbum væ'ri á liæluin peirra og "snei'ii sjer við li'vað sem liers- höfðinginn sagði, og ,ráku i gcgn tvo af slnum cigiu niöniiuni, cn sení peir áiitu aðvera Av.iba; gekk Bukór örðugt að íá pá til aö liætta sókn- inni, enn pað fór pó svo ,um síðir að peii yðruð- ust eptir livað peir liöfðu uunið; atvik petta sýn ii’ hversu liugrakkir Egyptar cru, og er pví ekki undariegt pó peir gjöröu ekki mikið gagn meðaii peir voru einir uui liituua. Einn inaður 1 liöi Breta Adam Fra/.er skozkur að ætt, banaði 12 Aröbutn nieð sverði síuu; niá svo. að oiði kvcða að lianii væri boriuu á öriúuui bermanua aila ioið til Suákim, svo fanust peim mikið um hreysti ha’us. Graham. lætur uiikið yfir harðfongi Araba, segii haiui að pó peir sakir sára heföu mátt Kggjast lyrir 1 valiium, sátu pcir um að stinga Breta, ef ckki nieö sveröi pá mtð hnífúm, er pcir hafa allir á belti sjer, og til að framkvæina pað, lágtí þcii' sein dáúðir, pur til cinhver hcr- inaður gekk hja risu poir pá uþþ og lögðu pá, ef nokkurt færi var; segir hann aö pcgar peir rufu fylkinguna, fóru peir á hnjáin og höndum svo skotin llugu öll fyrir ofan hofuð peirra, en er peir komu í fylkinguná stóðu póir upp og beittu pa sverðum sinum og spýrunv svo ckki var um aunaöáö gjöia fvnr Breuiinen ifffrta lindáini. Einn af frjettaritúrura blaöanna í LutidúuUm liefir voi'iö í herirúðum Osmans 1 1G. daga; segir liann að Osuian lesi langar ræður. tvisvar á dag, yfir mönnúm sínurif, og æsast peir til muna eptir livein fyrirlestur. peir lifa mest megnis á korn- mat og ilijólk, fá peir nrestan vistatbrðá siun frá Tokar, er liann flúttur til peirra á úlfuldum, mjólkina drekka peir ekki nema súra, cnda veit- ist peim pað, pví hún er liutt i skinnbelgjum, sem aldrei ertt pv'egnir, er hún pvi optast cius og skyr pegar til herbúðanna keiuur, A pessum lGdögum sem frjettaritarinn var bjá peim, sm'akk aði bann tvisvar saiiðakjöt og var pað hátiðlegt. Arabar segjast ekki hræðást nein vopii sem Norö ui'álfiibúar brúki, og cf pcir faili fyrir peim; pá verði peir eilitlega sielir I paradís; ■ ætla peir sjer. fyrst að hertaka b'æina Sinkat og Tokar, paðan ætia peir til Suakim og rei.sa borbúðir sinar ut au borgarhliöa, og hverfa par ekki lrá fyr cn bærinu sje gjörsamlegu eyðilagður, uð pví búurt halda norður uur Egyptalapd og uorður á Tyrk- land og ráöa soldáninn 1 Stambúl at dögum, myiða og drepa alla Engl.endinga og jafnvel alla kristna rnerni, hyerftv svo heim aptur, og vonast peir pá eptir aö peir.mulii verða óáreittir, o"- megi ínæði bevja á Abyssinu möiinum, svo sem peir vilja. llimi nafufrægi hershöfðiugi Kina Gordon situr enn í Kartúm, og hclir houum aö miklu leyti tekizt aö stööva úcyrðir uuihverlis og 1 bænum; pó pykir honuui ekki trúit cius og er, og lielir pvl skrilaö' bijef til Sir Eveliu Bariug liius brezka ráölierra i Kairo, og skor.ir á hauu að sejida 2000 indverska hcrmenu til sin. o"' scgir að pcii skuli vura sem hyiningarsteiuii til- vonandi setuliðs Breta í Súdan, i linn enski aðmlráil Howitt í Suakiiu lieiir í anuað siuu sent út augiýsingar meðal Araba, og SKorað á pá að g'efast upp, og pað tafarlaust pvl aiinars skuli peirallir fara sem fjelagar pcirra, cr orustur hafa háð viö menn Grahains. þeir, scm pykjast pekkja skapferli þeirra álíta sjálf- sn_( aö peir inuan skamms muui leggja niður vopiiin, pví poim ruuni ógna mannfallið. Luudunum er inikill f.'gnuður meðal manua sJðan fijcttin kom um penna nýja sigur ög pykir sjalfsagt að tleiri muni verða á máli Gl.idstones optir enn áður, pó.eru margir, seni koppa viö að æsa aipýðu gcgn stjóru íians við ! 'lvert bcjvifæri. Fyrir .sk'önmni var fundur hald- inu í liorginni, I pví skytii að tilnefua tvo menn, I li Kjósa skyldi tii pinginanna. Meðal peirra er • tolu^u’ var inarkgreifinn af Salisbury; sparaöi | llanu ;'b álasa Gladstono og stjórn hans, °S sP‘ðí «5 breyting muudi koma á stjómina aöur langt liði; yar baun Gladstoue reiður fyrii p>i újálp, er liann vill veita írum, og kvað pað ■ ósbéuiilcgt aö. fórúftera bæði Englaudi og Skot- ■ lal)íl' írlaud eitt, eu sagði að ,pað væri ! paö, scm Gladstone væri nú að gjöra. Ilanii | a,c,t s,i,v^ nnetti ekki lengur látið umtals- laU5t’ skoraði á alpýðu að heimta, að pingi ' væri siiiið og ömuir sljórn kosin, sem betur færi að ráði s'inu og ekki steypti rikinu meö óparf? meðaumkún við Iriand. pað eru enginundur, pó Salisbury vilji hrinda Gladstone og hans stjórn, pví maðurinn cr sannur apturhaidsmaður (coiHervativc) og par að auki mögulegt að lmnn cigi eignii' á íriandi. og pyki pvi nær sanni að draga paðan peninga, heldur enn að gefa peim jafnræði við Englondinga, mun houuni sem öðriini lan isdrottuuin íra, pykja Gl idstone vera luifini að gjöra pcim nógan skaða. og pví óhngsandi að láti hahn-gjöra .neira að vorkum. iMii) pa eiuu sinni-.-koma fregnir um dynamite fiá Lui.dúnum. Fyrir föuin döguin var sprengt upp veitingaliús i utanverðri borgihni. og l'órst pai einn maður. \ finnaður njósuarmannatlokks- ins lidfir mn unlanfarinn timu vcrið i Paiisar- borg til að komast cptir hvort ..feuians”, sem par eru, búi til dynitnite, og er liann pess vis orðiun að paö er ckki og að pað keinur allt frá Ameríku; pykist lianu vcra pess vis orðinn að 10 Bandaríkjameun, er komu fyrir sköinmu til Lundúna, og höföu vöiu pessa meðferðis, og er nú hvert fótmái peirra vaktað, svo peir ekki sleppi, eí liægt er að sanna að peir sje 1 peiui erindagjörðiiii) að oyðileggja. O'Donovan gauili í New York hefir sagt, að hanu hafi vilað um livemer veitingahusið átti að sprensrjast upp, og pað löngu áður, enu fremur að lianu viti vel hvaö næst verði gj írt. en gefi ekki um að opinbera paö, enda sje pað ekki til neins. — Ríkispiug þjóðverja var sett 6. p. m., með vei.'julegum ,,serem6nium“. Avarp keisar- aus var lesið upp af hcrr vou Boettielier iunan- rikissKrifara. það s.'in af er þinginu liafa geug ■ ið dcilur niiklar og práttanir, scin risið hafa út af gjörðuni Bisaiarcks viðvlkjandi Laskers málinu. Framfaramehn eru honum reiðir og tættu habu sundur i ræðum sintnn, menn Bis- marcks poldu pað ekki og lá nærri að ping- h'.’iuiur bcrðist, leið iangur tiini par til skipulag komst á svo lekið yrði til stari’a, Brjef.frá Bisinarck var Jesið iipji á pinginu, sem kuun- gj.uii". að eiun af piiigmöunuui lierr Ricliter liali veriö dæindur til G máuaða fangelsis fyrir að svtvirða keisarastólinu Sjálfur situr Bismarck 1 Fiiedtichsrube, cða vjettara s;igt liggur, pvi lianii er mjög veikur eptir sögu, og kenna licknai’ haus um of miklum áhyggjum, cr pví óvíst hvenær liann kemur til Bcilinar, Blað Bismarcks , Tlio North German Gazette** feyrar mál lians með öllu móti; álitur pað sem náttúr- legt að hnnn liali ueitaö að ieggja brjef Bandnríkja piugsins fyrir stjóruiua, par pað striddi gjör- samlega á mðti pvi, er hauu álitur heppileg-

x

Leifur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.