Alþýðumaðurinn - 21.07.1931, Blaðsíða 3

3
alÞýðumaðurinn
Eiiar Olgeirsson
og svarðarmálið.
Eins og lesendur* Alþm.« muna,
ritaöi Einar Ólgeirsson smágrein í
»Verkam.« rétt fyrir kosningarnar,
þar sem því var dróttað að mér,
að ég hefði dregið mér fé frá svo-
nefndum Svarðarreikningi Verka-
mannafél. Ákureyrar. Fyrir þetta
stefndi ég Einari, og er málið nú
lagt í dóm fyrir hálfum mánuði
síðan. Eftir að Einari var stefnt,
og til að verða við áskorun minni,
birtri í »A!þm.« 17. f. m., skrifaði
hann í »Verkam.« svokallaða Svarð-
armola. Er þessum skrifum hans
líkiega lokið nú, og mun ég svara
þeim hér í blaðinu við tækifæri. —
En til að sýna á hve miklum rök-
um aðdróttanir Einars um óheiðar-
lega meðferð fjár Svarðarreiknings-
ins voru og eru bygðar, birti ég
hér vottorð frá stjórn og endur-
skoðendum Verkamannafélagsins,
sem lögð hafa verið fram í auka-
rétti Akureyrar.
Vottorðin eru svo í afriti:
»Vegna ummæla í blaðinu »Verka-
maðurinn«, 51. tbl. þ.á., þar sem
svo er til orða tekið, að Halldóri
Friðjónssyni hafi, á síðasta aðal-
fundi Verkamannafélags Akureyrar,
verið gefið eftir »það síðasta* af
tapi, er félagið varð fyrir vegna
svarðarupptektar fyrir nokkrum ár-
um, vottast það, að þetta er til-
hæfulaust. Hvorki á tilteknum að-
alfundi eða á nokkrum öðrum fundi
Verkamannafélags Akureyrar, hefir
nefndum Halldóri verið gefið eítir
nokkuð af umræddu tapi, sem og
líka ekki hefir verið hægt, þar sem
ekki er vitanlegt að nokkur eyrir
hafi inn til hans runnið frá nefndri
svarðarupptekt*.
(Dagsetning).
Nöfn stjórnar Verkamannafélagsins.
»Við undirritaðir endurskoðendur
reikninga Verkamannafélags Akur-
eyrar s.l. 6 ár, vottum hér með, að
svo nefndir »Svarðarreikningar«, er
Halldór Friðjónsson færði fyrir fé-
lagsins hönd, hafa hvorki fyr né
síðar bent til að nokkurt fé frá
nefndum atvinnurekstri hafi inn til
til hans runnið eða að hægt sé á
þeim að byggja nokkurn grun í þá
átt.« —
(Dagsetning).
Nöfn endurskoðenda.
Halldór Friðjónsson.
Á verkamaiinafimdi
í Reykjavík.
Norðlenskur verkamaður skrifar Al-
þýðumanninum á þessa leið:
»Eg sá auglýstan fund í verkamanna-
félaginu Dagsbrún Laugardaginn 4.
Júlí. Mig langaði til að koma þang-
að, til að heyra hvernig verkamanna-
fundur færi fram, þar sem verkalýðs-
samtökin eru sterkust, og hefir orðið
mest ágeugt- Eg kom því að fund-
arhúsinu á tilteknum tíma og varð
svo heppinn að hitta þar fyrir kunn-
inga minn, sem kom mér inn. Eg
hafði ekkert skýrteini frá félagínu heima,
en í Dagsbrún þurfa allir að sýna
skýrteini til að komast þar inn á fund.
Fundarhúsið var fullskipað. Héðinn
Valdimarsson formaður setti fundinn.
Um 40 verkamenn gengu i félagið og
telur Dagsbrún nú á 15. hundrað
félaga. Fyrst var rætt um ýms félags-
mál, en síðan um atvinnuleysið, sem
þjakar nú mjög að reykvískum verka-
lýð, eins og víðar.
All mikill hiti koms í umræðurnar
um atvinnuleysismálin, og það verð
eg að segja, að mér blöskraði mjög
framkoma samherja Einars okkar Ol-
geirssonar á þessum fundi. F*eir hög-
uðu sér þar eins og brjálaðir menn,
Hæst lét í fjórum mönnum, en þeir
eiga allir áiíka sögu að baki, eftir því
sem mér er skýrt frá.
Fyrstur talaði Porsteinn Pétursson,
ungur maður. Hann er þekktastur í
Alþýðuflokknum fyrir drykkjuslark og
uppþot á kaffihúsum. Eitt sinn braut
hann (drukkinn) rúðu í Alþýðuhúsinu,
og var þá í fylgd með öðrum alþekt-
um Ein3rs manni. Ræða hans var
neðan við allar hellur, Næstur talaði
Guðjón Benediktsson, bróðir síra
Gunnars frá Saurbæ. Sá maður eyði-
lagði atvinnubótakröfur verkamanna
í Reykjavík s.l. vetur með skrílslegu
framferði sínu. Braut samþyktir verka-
manna í Dagsbrún o. s. frv. Ekkert
var ræða hans, nema stóryrði. Sá
þriðji í röðinni, sem hæst hafði, var
Valdimar nokkur Stefánsson. Sá mað-
ur hefir leikið sér að því að taka
akkorð og brjóta taxta Dagsbrúnar og
hélt hann því áfram þar til Dagsbrún
varð að stöðva hann með valdi. Fyr-
ir þetta krafðist þessi kommúnistasál
400 króna skaðabóta af verkamanna-
félaginu. Hannes Guðmundsson var
sá fjórði. Hann er forsöngvari á Sjó-
mannastofunni, sem að áliti margra
sjómanna í Reykjavík, var stofnuð til
að vinna gegn sjómannafálaginu. Enn
þá talaði einn Einarsmaður, sem eg
heyrði ekki nafn á, Er hann þekktast-
ur fyrir það, að það kostaði verkfall
hjá félaginu, sem hann vinnur hjá að
fá hann inn í verkamannaféiagið. Pessi
síðasti kom með tillögu um að reka
Ólaf Friðriksson úr félaginu !!
pannig var nú framkoma þessara
Einars-dáta á þessum fundi. Ógæfu-
legra lið hefi eg aldrei séð, Og nú er
Einar að koma til Reykjavíkur til að
taka við stjóminni á þessum mönnum.
Hér í Reykjavík er sagt að forustu-
maður og »liðið« hæfi hvað öðru.
Bótin er að hér tekur enginn Einar
eða lið hans alvarlega. Hér er verka-
lýðshreyfingin of sterk til að slíkir
menn geti náð að hafa nokkur áhrif.c
Verkamaöur.
Breytin
á lögum um síldareinkasölu íslands,
er borin fram af íhaldsmönnum á
Alþingi. Eru þær þess efnis að að-
alfundur Síldareinkasölunnar skuli
kjósa alla útflutningsnefndina til eins
árs í senn, en fulltrúar á aðalfund
skuli vera 24. Þar af 13 kosnir af
útgerðarmönnum, 8 af sjómönnum
og 3 af skipstjórum.
Hér ríður heimskan ekki við ein-
teyming.
Fyrst er það, að síldareinkasnlan á
að vera ríkissala. Ríkið á að leggja
henni til rekstursfé o. s. frv. En
stjórn Einkasölunnar á að taka úr