Alþýðumaðurinn - 12.12.1931, Blaðsíða 2

2
alÞýðumaðurinn
hefir aftur á móti ekki orðið nema
um 5 kr'ðnur fyrir málið.
Þessi samanburður, sem varla
mun verða hrakinn, sýnir Ijósast,
hversu mikinn hag að síldareigend-
ur Kahi íiáft áf einkasölunni þessi
fjögur ár, sem hún hefir starfað,
pótt ■ iíla hafi gcngiö þeiia erfiöa
kreppuár, sem nú stendur yfir.
Þess er getið framar í þessari
grein, að útlendingar hafi, með
einkasölulögunum, tapað þeirri að-
stöðu, sem þeir höfðu til að leggja
upp síld til verkunar hér á landi
áður en lögin komu.
Stjórnarráðið hafði túlkað fiski-
veiðalöggjöf vora þannig, að útlend
skip mættu leggja upp í landi 500
til 750 tunnur af síld, hvert skip.
t’essi túlkun fiskiveiða-löggjafar-
innar varð síldveiðum útlendinganna
afar sterk lyftistöng utan við land-
helgina. Þegar illa viðraði, evo er-
fitt var að gera að afla úti á haf-
inu, var siglt í land. og aflinn lagð-
ur upp til verkunar í héridur ein-
hvjers »leppsins'.
Þetta jók veiðina utan við land-
helgina að stórum mun, þegar hæ'gt
var jöfnum höndum að verka síld-
ina í landi, ef eitth'vað var að veðri,
og úti á hafinu þegar veður haml-
aði ekki.
Ef öll þáu sliip, sem veiddu síld
utan landhelgi, her við land, siöast-
liÖiÖ sttmar, hefðu lagt upp 500 — 750
tunntir til verkunar, eins og títt var
áður en Síldareinkasalan tók til
dtarfa, hefðu þær algerlega fylt þanri
markað, sem vtð íslendingar höfum
'náð 'móð aðstað einkasölulaganna,
og því skipulagi á sölu síldarinnar,
sem verið hefir síðustu 4 árin.
Erlingur Eriðjónsson■
Millisífdaraflinn er aítaf dágóður. —
800 tunriur fóru með Droftrnngunni
til Kaupmannahafnar, og er þá uþp-
fyltur forsölusamningur Sildsreinkasöl-
unnar við Bvödrene Levy. Áiíka mik-
ið mún veía tíl hér áf millisíld og
bætist vi’ð daglega. Á Austtjörðum
veiðist einnig nokkuð af millisíld bg
mun e'ifthvað ‘áf he'rini fara út með
Biúaifossi.
Alúðar þakkir flytjum við öllum þeim, sem á einn eða annan hátt auð-
sýndu okkur hluttekningu við fráfall og jarðarför sohar okkar og bróður,
S;gurðar Porsteinssonar.
Porst. Sigurðsson. Sigr. Tómasdóttir. Erl. Porsteinsson.
Leiðin til siQurs.
Hinn spánverski kennimáður Igria-
tius Loyola sagði eitt sinn, er ráett
var um uppeldi: »Fáið mér barn í
hendur fyrstu 10 árin, þá skal ég gera
það kaþólskt. Pað stendur á sama
hver kennir barninu upp frá því.* —
Petta er spaklega mælt það sem það
nær, og vaéti vel, ef öllutri þorra
manna væri það Ijóst, hvílík ábyrgð
hvílir á öllum þeim, sem umgangast
börn og unglinga, og nær sú ábyrgð
ekki aðeina til foreldra og kennara,
heldur allra. Sá sannleikur er enn að-
eins i þoku fyrir fjöldanum, að það
er uppeldið, sem skapar framtíð ein-
staklinganna, framtfð þjóðanna og fram-
tíð mannkynsins. Á öllum sviðum ér
það uppeldið, sem mótar stefntina,
hvort heldur er til lífsins og vaxtar-
ins eða hörmunga og hnignunar. —
Utn langt skeið hefir mannkynið verið
að berjast við útrýmingu áfengisböls-
ins, útrýmingu villimensku eiturnautn-
anrta. En þáð hefir aldrei af alvöru
verið bytjað á byrjuninni. Byrjað á
að skapa bindindissamar kynslóðir með
þróttmiklu uppeldisstarfi meðal æák-
unnar, og því er enn komið svo stutt.
Nú staría hér á Aktireyri tvö téskíi-
lýðsfélög, barnastúkurnar tvær, önnur
‘riý'en hitt all gömul. Unglingastúki
urnar eru alhliða uppeldisfélög, en eitt
höfttð-áhugamál eiga þær, og það er
að ala æskuna upp til bindindissemi,
ekki til 'að afnéita nautnum, heldur
aðeins hættulegum rteikvæðiith nautn-
um. Jafrivel þótt foretdrár almetint
hafi ekki víeitt þessurn félagsskáþ mikla
athýgli eða tekið mikirtn þátt í starfi
hans, er það þó von min og trú, að
hann eigi alla þá eða flesta að virtum,
'sern börn eiga og á anrtað borð hafa
'óþin augu fyrir siðspillinguæittifnatitn-
áriria, og ég’Vildi méga verða til þess,
að það sýndi sig í verkinu á ýmsan
Pað tilkynnist hérmeð, eð okkar
kæra móðir, María Jönsdóttir, Skarðr
i Glerárþorpi, andaðist 6. þ. m. —
Jarðarförin er ékveóin Fimtudaginn
17. þ. m., og hefst með húskveðju á
heiriiilinu kl- 11 f. h.
Börnin.
hátt, bæði hér á Akureyri og annar-
staðar, og því aðeins ber slíkt starf
einhvern árangur, að heimilin léggi til
sinn riflega hluta af þeim uppeldisáhrif-
um, sem þurfi til að skapa heilbrigða,
bindindissama og göfuga æsku til að
vinna hlutverk framtíðarinnar.
Hannes J. Magnússon.
Kyndug íraminjstaöð.
Eins og vænta mátti, hefir aðal-
fundur Síldareinkasölunnar, sem ný-
lega er afstaðinn í Reykjavík, vakið
allmikla eftirtekt, og þau tíðindi,
sem gjörst hafa í sambandi við
hann.
Ríkisstjórnin boðar til þessa fund-
ar, til þess aðallega að kjósa útflutn-
ingsneind einkasölunnar.
Eftir því sem blaðinu er skýrt frá,
kaus einkasölufundurinn 3ja manna
nefnd til að tala við ríkissjórnina um
skuldir einkasölunnar við ríkissjóð,
og ábyrgð ríkissjóðs fyrir láni einka-
sölunnar. Hafði nefndin látið í veðri
vaka að óvíst væri að fundurinn
kysi nokkra útflutningsnefnd, ef
búast mætti við að halla, sem líklega
yrði á rekstri einkasölunnar í ár,
vrði velt yfir á rekstur hennar á.
næstu árum. Hafði þá ríkisstjórnin
gefið í skyn, að ef þessi fundur
kysi ekki útflutningsnefnd, þá myndi
hún kalla saman kosna varamenn