Alþýðumaðurinn - 17.01.1933, Blaðsíða 3

dirfðist að leggja í kostHað og á-
hættn við að ríða á vaðið? Og
var ekki sjálfsagt og sa»ngjarnt að
slíkur maður tryggði sér rétt til af-
notanna, ef sæmilega tækist, meir
en 1—2 ár? Og var ekki jafnvel
h'ka eðlilegt að nefndin, sem lagði
raikið í kostnað, teldi, eftir ástæðum,
ekki fjarri að fyrirbyggja að þessi
leigutaki hlypi burt frá öllu, ef eitt-
hvað mistækist í fyrstu? Jú, sann-
arlega var hreppsnefnd skyldug til
að nota tækifærið og nota það til
þrautar, og ganga ekki frá, þótt
hún þyrfti að undirgangast einhver
skilyrði Eggert Jónssyni í vil. Og
hún gerði það af því hún hafði á-
byrgðartilfinningu. Hún vissi hvað
hún geröi og hvers vegna hún
gerði það. Og sá sem opinberlega
átelur slíkar gerðir og það með ó-
hlífnum — jafnvel ósvífnum orðum
— hann getur gjarnan sjálfur verið
sneyddur ábyrgðartilfinningu, og ef
hann er það ekki, þá er næstum
skíljanlegt, að hann blygðast sín
fyrir nafn sitt undir slíkum áfellis-
dóm, svo í stað þess sé sett vesælt,
óburðuiegt eymdar-sjrik. Framh.
Skæðadrífa.
Kommúnistarnir hættir að
skil/a Þorstein.
f fyrra fyrir aðalfundinn í Verka-
mannafélagi Akureyrar störfuðu kom-
múnistarnir að þvi að ná stjórn fé-
lagsins í sínar hendur með Þorsteini
Porsteinssyni, og tókst það eins og
kunnugt er. Að sönnu lét Porsteinn
Svo sem hann vildi ekki verða for-
maður í félaginu, en kommiínistarnir
skildu maeta yel að það var ekkert
annað en fyrjrsláltur, enda kom það
á daginn á aðalfundinum, að honum
var kærkomin uppástunga kommúnist-
anna um hann sem formann, Nú fyrir
aðalfundinn hafðj hann sömu aðferð
eins og f fyrra, að láta svo sem hann
vildi ekki vera formaður áfram, og
mun hann hafa vænst þess af kom-
múnistunum að þeir skildu hann ekki
lakar eftir árs sambúð áður en þeir
og hann tóku saman, — en það fór
á annan veg en í fyrra. Nú skildu
kommúnistarnir þorstein ekki.. Peir
tóku því strax tnjög alvarlega þegar
faann í mesta sakleysi fór að impra
á því, að hann vildi ekki vera
formaður áfram, og létu ekki stanáa
á sér að tilnefna nýtt formannsefni.
Gætnari mer.n félagsins höfðu látið
það uppi fyrir aðalfund, að þeir
myndu ekkert skjfta sér af stjórnar-
kosningu í félaginu. Þegar kommún-
istarnir vissu það, gáiu þeir gefið
Þorsteini »langt nef«, og þá stóð
ekki á þeim að gera það. Porsteinn
mun hafa ætlað sér veglegra hiutskifti
í fyrra, þegar hann spyrti sig saman
við kommúnistana, en að verða spark-
að út úr hreiðri þeirra um leið og
þeir sáu að þeir gátu það, — en þeir
menn, sem þekkja innræti kommúnist-
anna, kemur ekki slíkt á óvart.
Reyndust illa.
Kommúnistarnir ,kusu stjórn í
Verkamannafélagi Akureyrar í fyrra
og aftur nú. Aðeins einn þeirra, sem
kommúnistarnir kusu í stjórnina í fyrta
þykir nú hæfur til þess að vera kos-
inn aftur, fjórir hafa því reynst óhæf-
ir að þeirra dómi, kommúnistanna. —
Svona reyndust verkin þeirra spreng-
ingarmannanna. En það mun varla
leika á tveim tungum meðal þeirra
manna, sem vit hafa á, að þessi eini
stjórnarlimur, sem kommúnistarnir hafa
treyst til að vera áfram í stjórn fé-
lagsins, sé að manndómi langt fyrir
neðan alla þá, sem úr stjórninni fóru,
En þetta er líka mjög eðlilegt, að
svona ógæfusamlega takist til fyrir
kommúnistunum, þvi að það er eitt
af þeirra eiginleikum að sökkva allt af
dýpra og dýpra í mannleysuhætti og
vitleysu, og fyrirlíðarnir verða að vera
í samræmi við það.
Steingrímur frá Lyngholti, sem
kommúnistarnir kusu fyrir formann,
er kunnur að einstökum mannleysu-
hætti í félagsmálum. Félagið í Bót-
inni, sem hann var formaður í, var
nálega dautt þegar það var tekið af
honum, og 5 félög á Siglufirði og
Akureyri hafa lognast út af í höndun-
um á Steingrhni sem formanns Verk-
lýðasambands Norðurlands, fyrir utan
þau félög, sem hafa sagt sig úr
þessu makalausa sambandi Steingríms.
Kommúnistarnir munu treysta Stein-
C f) -bilar besiir.
Simi 260
grfmi manna besi til þess að standa
yfir moldum Verkamannafélags Akur-
eyrar eins og hinna íéiaganna,
Úr bæ og bygb.
í síðustu vikn fann lögreglan í
Reykjavík töluvert af áfengi í togar-
anum iSkúli fógeti«, er hann kom
úr Englandsför. Skipstjórinn á tog-
aranum iátaði að eiga áfengið, og
var hann dæmdur í 2,600 króna
sekt og 10 daga fangelsi. Pá tók
lögregían í Reykjavík, nú fyrir helg-
ina, konu og tvo útlendinga, er
staðin voru að áfengisbruggun þar
í borginni. Höfðu hjú þessi verk-
smiðju gangandi við þe9sa iðju.
Á bæ einum í Óslandshlið í Skaga-
firði brann fjós og heyhlaða, með
300 hestum af heyi í, á íyrra Mánu-
dagskvöld. Skepnum var fcjargaö
úr fjósinu.
Undanfarið hefir lögreglan á Siglu-
firði haít íkveikjumál til meðferðar.
Hefir verið afar erfitt að fá ábyggi-
legar fróttir af þesau, því bæjarfó-
getinn, sem rannsakað hefir málið,
hefir neitað fréttariturum útvarpsins
og blaðamönnum um upplýsingar.
Það er þó augljóst aö tveir menn,
Egill Ragnars kaupmaður og Indriöi
Björnsson (Aærslunarmaður,?) hafa
verið sakaðir um að hafa gert til-
raun til að kveikja í samkomuhúsi
kommúnista á Siglufirði, aðfaranótt
7. þ? m. Hafa þeir verið í gæslu-
varðhaldi undanfarið, og mikil og
margbrotin réttarhöld fram íariö.
Meira faest ekki upplýst enn.
Verkamannafélagið á Sauðá-ikróki
hefir sagt, sig ur V.S.N. Jafnaðar-
mannafélagið þar á staðnum hefir sam-
tímis verið endurvakið, og er áhugi
verkamanna eindreginn fyrir því að
treysta samtökin á grundvelli alþýðu-
flokksheildarinnar.
í s. I. mánuði seldu íslensk skip oif
bátar ísaöan fisk til útlanda fyrir
1 rnilijón króna. Fiskurinn var seJdur
til Englands, í’ýskalands og Hollands.
B.