Alþýðumaðurinn - 24.01.1933, Blaðsíða 2

AIPÝÐUMAÐbitMW
i
BSO-bsZ%£!r
Fyrst er það að samvinna í verk-
lýðsmálunum getur ekki átt sér stað
við kommúnistana. Peir hafa skipun
Srá flokki sínum um að að rfía alt
niður sem hægfara-jafnaðarmenn
byggja upp — og að berjast á móti
daglegum endurbótum á kjörum verka-
lýðsins, því velmegan hans dragi úr
»stéttvísinni« og >byitingarhæfninni«.
í öðru lagi hefir síðasta ár sýnt
hvert kommúnistarnir stefna i verklýðs-
málumi Áður helir oftlegaa verið
bent á það hér í blaðinu, hvílíka fýlu-
för félagið hefir farið í kaupgjalds-
málum. í þau tvö skifti á öliu árinu,
sem félagið hélt velli, voru það hæg-
fara mennirnir, sem hlupu undir bagg-
ann og börðu kommúmstana niður,
svo ráð þeirra voru að engu höfð.
(Samningur kauptaxtans og deilan við
K. E. A.). Og árið enduðu þeir með
að flæma félagið út úr Alþýðusam-
bandinu til að vissa sé fyrírfram fyrir
því að félagið tapi næstu kaupdeilu.
í þriðja lagi hefir starfssaga félags-
ins síðasta ár flett eins greinilega og
hægt er ofan sf falsi kommúnist-
anna í verklýðsmálum. Félagið hefir
haldið 26 fundi á árinu!!! Þetta
er starfið! — 26 kjaftæðissamkomur
— oftast svo fárra manna sem frekast
má vera til að fundir séu lögmætir,
og stundum færri, — Eftirtekjan : kaup-
lækkanir, sundrung, vanþóknun meiri-
hiuta félagsmanna á félagsstarfinu.
Þetta er sama sagan og gerst hefir
í nágrannalöndum vorum — og á
nokkrum stöðum hér á landi. Komm-
únlstarnir ætlast til að áframhaldið
verði um meiri sundrung — emi meiri
deyfð — enn meiri niðurlæging verk-
lýðsmálanna í Akureyrarbæ. Slikt er
talið meðal góðra frétta af starfinu á
íslandi, sem stjórn Kommúnistaflokks
íslands sendir til Moskva einu sinni í
mánuði.
En meiri hluti verkalýðs í Akureyr-
arbæ mun vera á annari skoðun.
Hann mun taka til sinna ráða og
notfæra sér það sam hann hefir lært
af reynslu síðasta árs. (Meira).
Nú um áramótin voru útvarpsnot-
endur orðnir 5418. Hefir þeim fjölgað
um 1300 s. I. ár.
Sveitarfimdurinn
á Sauðárkróki.
Niðurl.
Við hitt fékk hreppsnefnd ekki
ráðið, að hingað til hefir tekist
miður miklu en skyldi, með fram-
kvæmd á þessum atvinnurekstri hér.
Pó er meðal annars það unnið, að
nú eru þó aðrir farnir að hugsa og
spyrja. Og hver veit hvers virði
það getur orðið?
Pessum og fleiri rökum dirfðust
ekki einu sinni »kommúnistar« að
mótmæla á nefndum fundi. Pað er
því ennfremur algerlega ósatt hjá
bréfritara, að hreppsnefndinni hafi
verið ófært að verja aamninginn við
E. J. Þvert á móti reyndist >komm-
únistum* ófasrt að verja sinn áfell-
isdóm. Úrslit málsins við atkvæða-
greiðsluna sýndu líka ekki óljóst,
eins og bréfritari gefur í skyn —
heldur mjög Ijóslega, að meiri hlisti
fundarmanna stóð með hreppsnefnd,
sem og var von, því yfirleitt eru
menn hér ennþá ekki sokknir í
kviksyndi ábyrgðarleysisins, — er
»kommúnistar« standa í og æpa
upp úr og gera hark að mönnum.
Um tillögur þær, er fram komu
á fundinum, er enn ranghermt. —
TiJlaga hreppsnefndar var þegar
birt fundinum í byrjun — í fram-
söguræðu undirritaðs, - Petta
vissu allir fundarmenn, því þess-
vegna átti hún að berast upp á
undan tillögu >kommúnista*, er
síðar var fram komin. Þessa krafðist
ég — ekki fyrir það að ég væri
hræddur um ósigur hennar annars,
heldur fyrir hrtt, að ég gaf ekki um
að »kommúnistum« né neinum
liðist að vaða uppi með ójöfnuð
og lögleysur, og mótmæla stað-
reyndum upp í opið geðið á fjöl-
mennum fundi. Að öðru leyti var
mér nákvæmiega sama, hvenœr til-
laga »kommúnista« yrði feld.
Ummæfi bréfritara um einstaka
menn verða ekki skoðuð öðruvísi
en sem »kommúnistiskt« saurkast,
sem ég nenni ekki að atast í, og ef
til vill enginn, er fyrir varð. Segja
má þó, að E. J. hafi það til saka
unnið meðal annars, að hann bafí
opnað augurt á einum »síldar-
kóngi*, er þessvegna fer að spyrja.
Höfuðsök Sigurðar Sigurðssonar
virðist sú, að hann hefir sérstakan
áhuga á og hefir beitst fyrir að
koma síldarsöitunarmáli hér á veru-
kgan rekspöl. Þessvegna er reyn-
andi að sverla hann. Kristján Sveins-
son hefir, síðan hann komstí hrepps-^
nefnd, haldið þar með festu og
sanngirni á réttmætum kröfum
verkama»na, en unnið á móti ot-
forsi og öfgum »kommúnista«. —
Því þarf að brennimerkja hann, ef
unt væri. Annars eru mena þessir
sjálfir fuilfærir til varnar um mál-
stað sinn og mannorð.
Sá andi og sú aðferð, er lýsa
sér í nefndu skrifi, er hvorttveggja
ógeðslegt og óverjanlegt, Að fara
með rangfærslur og blekkingar —
svívirða atvinnurekendur og stjórn-
arvöld, vekja þannig á þeim van-
traust og gera þeim óhægra um
störf fyrir almannahelli, siga mönn-
um saman til missætis og ófriðar,
auka enn úlfúð og almenna tor-
tryggni, kenna mönnum að hata,
eins og það eitt sinn var orðað
í »Verkamanninum«. — Ailt eru
þetta starfsaðferðir og viðleitni, er
bregða að vísu litlum ljóma yfir
það þjóðskipulag, er þær eiga að
ryðja braut fyrír-, En þær leiða til
sýkingar og illendis í þjóðmálum
og þjóðlífi. Ber því að andmæla
þeirn* hvar sem þær koma fram.
Sauðárkróki 17. Des. 1932.
lón Þ. B/örnsson,
hreppsnefndaroddviti.
Síðan þetta var ritað hefir (2Q,
Des.) verið haldinn almennur borg-
arafundur á Sauðárkróki, er ^komm-
únistar« gengust fyrir að Verka-
mannaféiagið boðaði til. Gekk þar
margt þeim á móti. Var þar, með-
al annars, með miklum meiti hluta
atkvœða, samþykt svohljóðandi til-
laga: Almennur borgarafundur á
Sauðárkróki telur iila farið ai verka-
maður hér á staðnum hefir gerst
til að rita grain um sveitarfund á
Sauðárkróki, sem birt er í 52. tbl.
»Verkamannsins«. — Par kom og
í ljós, að tvöfalt er faðerni »Verka-