Alþýðumaðurinn - 13.03.1933, Page 1

ALÞÝSUM AÐO RINN
I. árg. || Akureyri, Mánudaginn 13. Mars 1933. 14. tb
Ofsolyræði kommOnista gegn verkalýönum.
Stjórn Verkamannafélags Akureyrar ætlar að hafa upp
undir 20 þúsund króna atvinnu af verka-
mönnum í Akureyrarbæ.
Novu á að setja í bann fyrir það, að hún tekur það minna flutn-
ingsgjald á tunnuefnið en önnur skip buðu, að hægt verður
að greiða verkamönnum 10 aurum meira út á
tunnu en áætlað var í fyrsíu.
Eins og nokkrum sinnum hefir
verið bent á hér í blaðinu, hné öll
iðja stjórnar Verkamannafélags Ak-
ureyrar s. I- ár að því, að lækka
kaup verkamanna og spilla áliti
verklýðssamtakanna á alla lund. —
Þessi iðja hennar náði hástigi í
sambandi við turnusmíðamálið á
þessum vetri, enda orðin með end-
emum. Bapjarstjórnin bauð félag-
inu vinnuna þegar í upphafi og var
ekki um minna að ræða en um 20
þúsund króna atvinnu yfir harðasía
tíma ársins — stöðuga atvinnu
fyrir 40 manns urn tveggja mán-
aða tíma.
í staðinn fyrir að haga sér eftir
2. gr. félagslaganna, sem leggur
stjórninni þær skyldur á herðar, að
leitast við »að útvega félagsmönn-
um vinnu, þegar þeir þarfnast«, æsti
hún félagið tii að hafna vinnunni
hvað eftir annað, og svifta félags-
menn þar með betri atvinnu en
þeir gátu vænst að fá á nokkurn
annan hátt, á þeim tíma árs. Pegar
stjórninni var bent á að hætta væri
á að bæjarstjórn hætti við tunnu-
smíðið, þegar ekki fengust samn
ingar við félagið, svaraði hún því
til, að það gerði ekkert. Þá væri
bara að »heimta« atvinnuleysisstyrk,
eða atvinnubótavinnu, sem ekki
væri hægt að veita, *því þá sœist
live bœjarstjórnin vœri ófœr til að
verða við kröfum verkalýðsins«. —
Hefði V.m.fél. strax tekið upp samn-
inga við bæjarstjórnina, hefði hún
þar með trygt félaginu verkið, og
án efa getað fengið kjörin bætt
svo, að enginn árekstur hefði þurft
að verða. En hún var nú ekki á
þeim hosunum. Hefði hún gert
skyldu sína, hefðu félagsmenn haft
um 20 þús. krónum meira úr að
spila í vetur. Þá hefði verið um
40 atvinnuleysingjum færra á göt-
unum til að leita eftir hverju smá-
atviki, sem hægt var að fá að vinna.
Þá gátu ekki rógberar og ósann-
indamenn kommúnista, sem taka
laun hjá Rússum fyrir iðju sína,
komist eins nærri eyrum verka-
mannanna, eins og þegar ekkert er
annað að gera, en að hlusta eftir
hvísli þeirra. Þá hefði eymdinni
verið haldið úti frá heimilum verka-
mannanna, þessu ástandi, sem
kommúnistarnir byggja allar sínar
vonir og framtíð á.
Þetta sá stjórn Verkam.fél. allt
saman, og æsti því þekkingarsnauð-
asta og forsjárminsta hluta félags-
ins upp til að hafna tunnusmíðinu,
og svifta félagið vetraratvinnu. í
staðinn fyrir þetta fór stjórnin — í
gegn um kommúnista — betliferð
til bæjarstjórnar fyrir jólin, og báðu
um einhverja slettu handa mönn-
unum, sem hún var búin að véla
frá góðri atvinnu — auðsjáanlega
í þeim eina tilgangi, að reyna að
drepa niður metnaðarkend verka-
mannanna og gera þá að ræflum f
augum þeirra sjálfra og annara.
Þetta er fyrsti þáttur þessa máls.
Annar þátturinn stendur yfir núna.
Tunnuefnið er að koma. Stjórn
Verkam.fél. finnur á sér að hún
verður krafin reikningsskaþar fyrir
glæpsamlegt athæfi gegn félaginu.
Hún ærist og hygst að bjarga mál-
inu með enn meiri æsingum en
áður. »Verkamanninum« er hleypt
af stokkunum fullum af lygum og
blekkingum, níði um vissa menn
og æsingaupphrópunum. Smalar
kommúnista æða um bæinn og
ljúga þessu að Páli, öðru að Pétri.
Nú á að trústa^, >mola«, »mala*
og >fótumtroða< alt og alla. Það
á að reka Novu burt með tunnu-
efnið, því ef það kemur í land og
verðiir unnið, lækkar alt kaup. —
Verkamannafélagið á að vera búið
að vera, ef ekki fæst »sigur« íþessu
máli. Sigur sem sé innifalinn í því
að ekki verði unnið úr tunnuefn-
inu. —
Allt þetta brölt fellur um sjálft
sig. Tunnuefnið kemur og úr því
verður unnið. Nova verður ekki
stöðvuð, því við hana verður greitt
fullt taxtakaup. Geri ærslaseggir
kornmúnista tilraun til að stöðva
vinnu, sem hvergi brýtur í bág við
taxta verklýðsfélaganna, verður á‘-
byrgð komið fram á hendur þeim,
og eignir Verkamannafélagsins tekn-