Alþýðumaðurinn - 25.02.1965, Blaðsíða 3

3
Að klæða landið
Hákon Bjarnason skógræktar-
sljóri heíur nýlega skýrt frá því,
að á komandi sumri muni um
1.3 milljónir trjáplantna verða
gróðursettar í landinu á vegum
Skógræktar ríkisins og skógrækt
arfélaganna. Er það nokkru
minna en áætlað var fyrir nokkr
um árum, en þá var svo ráð fyr-
ir gert, að gróðursettar yrðu 1.5
milljónir plantna árlega. Þá bend
ir skógræktarstjóri á það, að
þótt mörgum sýnist þetta liáar
tölur, sé svæðið, sem plöntur
þessar séu gróðursettar í litlu
stærri en Vaglaskógur einn eða
heldur stærra en Reykjavík inn-
an Hringbrautar. Bendir hann á,
til huggunar þeim, sem óttast að
náttúru og fegurð landsins verði
spillt með ræktun skóga, að með
þessu áframhaldi muni það taka
15000 ár að klæða landið skógi
milli fjalls og fjöru, eins og það
var, þegar forfeður vorir litu
það fyrst.
Þá skýrir skógræktarstjóri frá
því, að í Nordlandsfylki í Nor-
egi, þar sem staðhættir og lofts-
lag er að ýmsu leyti líkt og hér,
séu nú gróðursettar um 8 millj-
ónir plantna á ári, og áætlað sé
að auka þá tölu um helming. Er
það talin nauðsynleg ráðstöfun
þar í landi, lil þess að halda við
byggðinni í þeim héruðum og
gera mönnum lífvænlegt við land
búnað. En búskapur leggst þar
óðum niður á smábýlum, ef
bændurnir geta ekki haft stuðn-
ing af skógi.
Þetta eru athyglisverðar frétt-
ir fyrir oss, þar sem vér eigum
á marga lund við sömu erfið-
• leika að etja og bændurn.ir í
Norður-Noregi. Eftir því sem
bezt verður séð, þá ættu vand-
kvæði á skógrækt ekki að vera
miklu meiri hér á landi en þar,
og sums staðar mun jafnvel létt-
ara að rækta nýskóg hér en þar
er kostur. Aldagömul hjátrú og
þröngsýni hefur hins vegar feng
ið oss til að haida, að skógrækt
sé einhver fásinna hér á landi,
og það sem enn er fjær sanni,
að skógræktin sé eins konar á-
rás á landbúnaðinn.
Það er korninn tími til að vér
lærum af frændum vorum Norð-
mönnum ný viðhorf til þessara
mála. Skógræktin er, eins og
önnur jarðrækt. lyftistöng land-
búnaðarins og sveitanna, en hef-
ur einnig það til síns ágætis, að
hún skapar skilyrði til aukins
iðnaðar og fjölþættari fram-
leiðslu.
Eitt af vandamálum sveitanna
er strj álbýlið. Skógræktin skap-
ar möguleika á þéttbýliskjarna
í hverri sveit, þar sem skógur
vex og er nytjaður. Má hún
jíannig verða ein sterkasta lyfti
stöngin til þess að halda við
hinu margnefnda jafnvægi
byggðanna.
Oss ber að fanga hverju því
átaki, sem gert er til aukinnar
skógræktar, og það er skylda
hvers manns að leggja því máli
lið með hverjum þeim hætti,
sem honum er hentast. Það er
þegar reynsla vor, og sömu sögu
Naumast hlustum vér svo á
útvarpsfrétt, að ekki kveði þar
við orðin „ögranir heimsvalda-
sinna“, þegar hermd eru á orð
og ummæli kommúnistaleiðtog-
anna um heimsmálin og deil-
urnar í Viet-Nam, Kongo og
víða annars staðar. Og svo mjög
staglast hið íslenzka útvarp á
þessu, og blöðin taka undir són-
inn, með kommúnistablöðin í
fararbroddi, að líklega fer al-
menningur að trúa því áður en
langt Iíður, að hér sé um ögranir
að ræða, og hin vestrænu ríki
séu einu heimsveldissinnarnir í
heiminum. Enda munu refirnir
til þess skornir.
En í hverju eru þessar ögranii
fólgnar? Jú, þær eru fólgnar í
því, að veita yfirgangi komm-
únistisku rikjanna viðnám. Síð-
ustu áratugina hafa engin ríki
unnið markvíst að því að leggja
undir sig önnur lönd og undir-
oka aðrar þjóðir en kommún-
istaríkin. Framsókn Rússa vest-
ur á bóginn var í bili stöðvuð
með stofnun Atlantshafsbanda-
lagsins. Bandaríkin stöðvuðu
sókn Kínverja i Kóreu, og hafa
um langt skeið leitast við að
stöðva sókn kommúnista í Viet-
Nam, þótt erfiðlega hafi gengið.
En að verjast yfirgangi komm-
únista heitir á þeirra máli ögrun
heimsvaldasinna. Hins vegar er
vandlega þagað um það, hversu
kommún.istaríkin hvarvetna um
heim skapa óró og veita upp-
reisnarmönnum gegn löglegum
stjórnum stuðning bæði leynt
og Ijósl. Það var ekki ögrun við
neinn að þeirra mati, þólt settar
væru upp herstöðvar á Kúbu.
Það er ekki ögðrun við heims-
friðinn, þótt haldið sé uppi
skæruhernaði í Kongó, og Rúss-
ar og fylgifiskar þeirra séu vel
á veg komnir að eyðileggja sam-
lök Sameinuðu þjóðanna, af því
er að segja úr nágrannalöndum
vorum, að skógræktarfélögin séu
einn bezti stuðningurinn, sem
almenningur getur veitt þessum
málum. Þau tengja fólkið sam-
an um hugsjónina, og þótt skerf-
ur hvers einstaklings sé smár,
þá safnast þegar saman kemur.
Eg vil því skora á menn að
ganga í skógræktarfélögin, og
leggja hönd að því sameiginlega
átaki ,sem þarf til þess að klæða
fjallið, heldur fyrr en síðar.
að þær liafa leitast við að koma
þar á friði.
Og út um allan heim er sami
áróðurinn rekinn, með blekking-
um og hugtakabrengli er leitast
við að ryðja kommúnismanum
braut, og um leið yfirráðum
Rússa og síðar Kínverja.
Ef vér v.iljum líta á málin eins
og þau eru í raun og veru, þá
er stefna kommúnistaríkjanna
eina ákveðna heimsveldisstefn-
an, sem rekin er í heiminum, og
kommúnistar einu heimsvalda-
sinnarnir. lleynt er að blekkja
binar fákænu þjóðir, sem ný-
lega liafa losnað undan nýlendu-
okinu til fylgis við kommún-
ismann undir því yfirskini, að
liann sé leið þeirra til frelsis.
Enda þótt liann einungis færi
þeim nýja fjötra, og yfirdrottn-
un erlends valds.
Og raunalegt er til þess að
vita, að góðir og gegnir menn
Framhald af 1. síðu.
þessu sambandi séu veittar á
yfirstandandi þingi.“
Eins og sjá má af ofanriluðu,
er nú komin nokkur lireyfing á
þessi mál. Utreikningar þeir, sem
getið er i álykluninni og Knútur
Ottersledt rafveilustjóri hefur
gert, sýna ljóslega, að nývirkjun
Laxár er fjárhagslega eins hag-
stæð eða öllu hagstæðari en há-
spennulína frá Búrfellsv.irkjun.
Einnig má fullyrða, að Laxár-
virkjun veitir meira öryggi en
umrædd lína.
Það er því fullkomið nauð-
synjamál, að keppl verði að því
einhuga að fá þá lausn virkjun-
armála hér. Annað mál er svo,
að ekki verður fullyrt á þessu
sligi málsins, hvenær hagkvæm-
Frá Raufarhöfn
Framhald af hls. 1.
skipið, sem strandaði hérna í
vetur, Susanna Reith. Nú er bú-
ið að ná því í tvennt og taka
aflurhlulann frá, því meiningin
er að fleyta honum annað hvort
hingað inní liöfn, eða jafnvel
suður, þar sem takast mætti að
bjarga vélum og öðru nýtilegu.
Þá vil ég einnig geta þess í
lokin, að Jóhann Jónsson, sem
verið befur kaupfélagsstjóri hér,
lætur nú af störfum, en við tek-
ur Þorvarður Ólafsson úr Reykja
vík.
skuli láta blekkjast, annað hvort
vegna þess, að þeir nenna ekki
að hugsa málin, eða af því að
þeir trúa því, að allir viðhlæj-
endur séu vinir.
Vér íslendingar höfum löng-
um hæll oss af því, að þjóðin
væri gáfuð og vel menntuð, samt
leyfum vér oss það kæruleysi og
hugsanaleti, að stagast á slag-
orðum kommúnista, sem þeir
varpa fram í áróðursskyni. Með
því er smámsaman verið að
svæfa þjóðina.
Það þurfti blóðuga heims-
styrjöld, til þess að bjarga heim-
inum úr helgreipum nasismans.
Hörmuleg væru þau örlög
frjálsra þjóða, ef öllu því blóði
hefði verið úlhellt til þess eins,
að þær yrðu síðar malaðar undir
járnhæl rússnesks eða kínverks
kommúnisma, en enginn veit
hvað koma kann, ef flotið er
sofandi að feigðar ósi.
ast sé að byrja framkvæmdir,
enda þótt gera megi ráð fyrir,
að þær dragist ekki leng.i úr
þessu. Þá sýna útreikningarnir,
að þótt virkjunin sé dýr, geti
hún þó fullkomlega staðið und-
ir kostnaðinum, og er slíkt vit-
anlega höfuðatriðið, þegar um
er að ræða útvegun lánsfjár til
framkvæmdanna, og hag almenn
ings á orkusvæðinu.
Eins og ályktunin ber með
sér, ef nú þegar send áskorun á
ríkisstjórn og Alþingi, að veita
nauðsyidegar heimildir og fyr-
irgreiðslur um hina nýju virkj-
un. Er þess því að vænta, að eigi
líði á löngu áður en einhver tíð-
indi gerast í þessu mikilvæga
hagsmunamáli vor Norðlend-
inga.
æ\if Ki/psin
GdI^IÍIIdM
Messa: Messað verður í Akur-
eyrarkirkju n.k. sunnudag kl. 2 e.
h. Sálmar: 434, 106, 226, 203.
B. S.
Æskulýðsfélag Akurcyrarkirkju -
Drengjadeild heldur fund fimmtu-
dagskvöldið kl. 8. — Stúlknadeild-
inni er boðið á fundinn. — Mætið
vel. — Nýir félagar velkomnir. —
Stjórnin.
Framlög til Daviðshuss: Asta og
Pétur Jónsson kr. 1000 - Kristján
Kristjánsson 300 - Sigtryggur Þor-
björnsson 500 - Sigriður Kristjáns-
dóttir 100 - Helga Kristjánsdóttir
100 - Kristín Jónsdóttir 100 - Guð-
rún Gunnarsdóttir og Steingrímur
Davíðsson 400 - Guðrún Bene-
diktsdóttir 200 - Elsa Lára
Svavarsdóttir 200 - Björg og Svavar
Jóhannsson 400 - Aðalheiður Gunn
arsdóttir og Hallur Sigurbjörnsson
400 - Ingibjörg Sveinsdóttir og Arni
Jóhannesson 400 - Sigrún Bjarna-
dóttir og Matthías Sveinbjörnsson
200 - Jónína Guðmundsdóttir og
Sveinbjörn Matthíasson 200
Kristin Jóhannesdóttir 100 - Ein-
hildur Sveinsdóttir og Marteinn Sig
urðsson 1000. -— Leiðrétting við
lista yfir söfnun til Davíðshúss, sem
birtur var 10. þ. m. Standa átti:
Jóhann G. Sigfússon 500 - Hall-
grímur Sigfússon og Rósa Stefáns-
dóttir 500. —- Beztu þakkir. Söfn-
unarnefndin.
Framlög i Davíðshús: Jón
Þorsteinsson og Margrét Elíasdóttir
1000 - Steinþór Helgason 500 -
Guðríður Brynjólfsdóttir 500 - Guð-
rún Sigtryggsdóttir 300 - Bjarkey
Gunnlaugsdóttir 200 - Björg Stein-
dórsdóttir og Kristján Sævaldsson
400 - Halldóra Ólafsdóttir 500 -
Sigurður Ólafsson 500 - Trausti
G. Hallgrímsson 400 - Þórður Jóna
tansson 1000 - M. G. G. 500 -
Jakobína Vilhjálmsdóttir 500 - Kol
brún Jónsdóttir, Akranesi 100 -
Fjölskyldan Hrafnag.str. 23 500 -
Arni Friðgeirsson og Kristin Bene-
diktsdóttir 500 - Snorri Sigfússon
1000 - Safnað af Katli Indriðasyni,
Fjalli 3300. — Beztu þakkir. —
Söfnunarnefnd.
Hinir margejtirspurðu
TEKATLAR
úr leir
loksins Icomnir.
Þrjár stœrðir.
Iiagstœtl verð.
Kaupfélag
verkamanna
Kjörbúð
,Ögranir heimsvaldasinna'
iXyvirkjiiu Laxár