Víðir - 23.06.1934, Blaðsíða 2

V I Ð I R
Didir
Kemur út einu sinni í viku.
Ritstjóri:
MAGNtfS JÓNSSON
Afgreiðslumaður:
JÓN MAGNÚSSON
Sólvangi.
Sími 58. Pósthólf 4.
Hann hefir mesta hæfileika, mesta
reynslu og þvj langsamlega ]ík-'
legastnr til að verða kjOrdæminu
að liði.
Minnist þess, kjósendur góðir, á
sunnudaginn, kjósið Jóhann. fá
er rétt kosið.
Loforð -
Slagcrð.
Kommúuistar mega eiga það,
að þeir predika stefnuskrá sina:
„Blóðuga byltingu og tortýming
þjóðfélagsins*, án nokkurs flátt-
skapar.
Meðan situr við orðiu tóm mun
aimenningur skoða stóryrði þeirra,
sem heimskulegt hjal. I fram-
kvæmd er stefnuskrá þeirra glæp-
ur gegn landi og lýð, sem leiða
mundi óumræðiiegt, böl yfir þá,
sem erfiðasta lífsbaráttu heyja í
þjóðfélaginu.
'Baráttuaðferð kratanna er hins-
vegar lævísari og þessvegna á
ýmsan veg þjóðinni hættulegri í
bráð. Baráttuaðferð þeirra er:
Stór loforð um bætt kjör og taum-
laust slagorðamoldvirði.
Alstaðar þar sem Kratar hafa
náð völdum hefir eyðsla brodd-
anna verið sett í hásæti og ríkj-
um á stuttum tíma vorið steypt
í gjaldþrot.
Kratasaga síðustu ára hermir
alst.aðar það sama: Taumlaus
eyðsla til handa pólitiskum spá-
kaupmönnum, aukið atvinnuleysi,
auknir ska.ttar og þrot héraða og
ríkja.
Skulu nú nokkur dæmi tekin.
Á Englandi, rikasta landi ver-
aldar, náðu Kratar völdum 1924.
5 árum seinna hratt alþýða mauna
þeim frá völdum. Þingmönnum
þeirra fækkaði úr 250 niður í 50.
Völdum náðu þeir með fögrum
loforðum um aukna atvinnu,
hækkað kaup, bætt kjör. Efndhnar
urðu þær, að atvinnuleysingjum
fjölgaði og ríkið var komið í
greiðsluþrot. Eftir að íhaldsrnenn
tóku við stjórnaitaumunum hefir
atvinnuleysingjum fækkað um
rúma miijón. Atvinnuieysisstyikir
hafa verið hœkkaðir að nýju. Nú
nýtur England sama trausts og
áður. Er álitið fyrirmynd annara
um stjórnháttu.
í Þýskalandi 'riktu Kratar um
nokkur ár. Svo taumlaus var
óstjórn þeirra þar, að þýska þjóðin
öll, rois sem einn maður gegn
þeim. Svo hafði flokkur Krata
þar gjörsamlega glatað holiustu
sinni hja þjóðinni, að hann þurk-
aðist út. Framdi bókstaflega póli-
tískt sjáifsmotð með hegðan
sinni.
Sama sagan er að endurtaka sig
í Ðanmörku. En þar njóta Kratar
þess að Danmörk er ríkt land,
svo að af miklu er að taka.
Hjá Stauning, post.ula hinna
islensku Krata, er atvinnuleysi
meira en nokkru sinni áður og
til þess að halda jafnvægi á rek-
stri þjóðarbúsins hafa verið, toll-
aðar mestu nauðþurftir almennings.
f’annig er 40°/o framleiðslutollur
á smiörlíki, 20 aura neyslutollur á
hverju kílo af kálfskjöti en 10
aura tollur á nautakjöti.
Á viku hverri lœtur riki Krat-
anna í Danmörku brenna 2000
nautgripi. Margur fátækur liður
skort. Atvinnuleysi er vaxandi.
Á íslandi var leikinn sami
harmaleikurinn á árunum 1927—
1981. Kratabroddarnir gengu á
mála hjá Framsókn. Ríkið var
komið að gjaldþroti þegar sam-
vinnan brast. Efndir hinna fögru
loforða voru hækkun á mörgum
tollum, fjölgun nýrra embætta og
gegndarlaus óþarfa eyðsla. Sama
skripaleikinn hyggjast Kratar að
endurtaka nú. Fó eiga verkaskiftin
að þessu sinni að vera þau, að hin
deyjandi Framsókn gangi á mála
hjá Krötum.
Laun Fiamsóknar, samkvæmt
yfirlýsingu Framsóknarmanna í út-
varpinu eiga að vera, heimild
S. I. S. til þess að „skipuleggja“
þ. e. einoka landbúnaðarafuiðir
bænda i kaupstöðum. M. ö. o.
Programmið danska innanlands
toll á kjöti, mjólk, smjöri og
smjörlíki.
Hverborgar? Alþýðan til sjávar.
Með þessa stefnuskrá í veru-
leikanum og 4 ára plan Hitlers, í
lauslegri þýöingu, hyggjast Krat-
arnir að sigra að þessu sinni.
Annaðhvort treysta þeir því, að
þjóðin sé óvenju heimsk eða
gleymin. -
Magni.
Heimskuleg
ósannindi.
Þegar ísleifur Högnason sagði á
fundinum á fimtudaginn, að bur-
geisar einir hefðu not af Bása-
skersbryggjunni, sem eins og kunn-
ugt er, er lang stærsta bryggja,
sem bæjarbúar hafa t.il notkunar,
þá fanst víst flestum skörin fær-
ast upp í bekkinn.
Eftir þessari kenningu eru sjó-
mennirnir einu burgeisarnir. f*ví
öllum er það kunnugt, að lang-
mest notin hafa þeir af bryggj-
unni. fetta er svo augljóst, að í
raun og veru er óþarft að ræða
urn það.
Það fer^ venjulega svo hjá Is-
leifi, þegar hann er að viðra sig
upp við sjómennina, og þykist
klappa þeim á aðra kinr.ina, að
þá slær hann þá hina.
fegar Isleifur fór að tala um
bryggjuna, sá hann i huganum
alt í einu Gunnar Ölafsson og
Jóhann f\ Jósefsson, — en þeir
eru í hans augum ógurlegir bur-
geisar, — datt honum þá í hug
að - reyna að koma fólkinu til að
trúa því að þeir hetðu mest not
af bryggjunni.
Svona heimskulegri lýgi truir
enginn sjómaður í Vestmannaeyj-
um. Og tæplega munu þeir vera
Isleifi þakklátir fyrir bm geisanafn-
ið, sem hann var að heiðra þá
með.
það er ekki mjög álitltgt þing-
manns efni, sem lýgur svona
heimskulega.
Það er sjáanlegt á þessu, að
Isleifur hefir, þegar hann var út-
gerðarmaður, lítið fundið til þess,
hvoit skipshöfn hans var fjóra
tíma að losa bátinn, eða aðeins
einn tíma.
Það er augijóst mál, að ein-
mitt Básaskersbryggjan er hinn
mesti erfiðisléttir, og besta þæg-
indi, sem sjóinenn í Vestmanna-
eyjum hafa enn hlolið. — Og
engu síður fyrir það, að sjálfstæð-
ismenn eiga heiðr.rinn af þvi, að
að mannvirki það er til orðið.
Atkvædi mitt vid
aiþiíigis’
kosningarnar.
Eins og Vestmannaeyingum er
kunnugt, hefi ég verið hljóður um
stjórnmálin, og sem betur fer
ekki tekið þátt í deilunum, eða
sót.t stjórnmálafundi. — En altaf
hefi ég látið atkvæði mitt þar,
sein ég hefi talið það verða að
mestu lifti fyrir heill og sóma
föðurlandsins. Dreg ég enga dul
á, að ég hefi ávalt fylgt stefnu
Sjálfstæðisflokksins, og er skoðun
mín sú enn í dag, að i Sjálfstæð-
isflokknum séu fleiri dugandi
menn, en i nokkrum öðrum flokki
héi á landi, í hvaða grein sem
er. — Um það ber sagan vitni.
Atkvæði mitt iegg ég að þessu
sinni, eins og áður, hiklaust til
Sjálfsiæðisflokksins. — Því í ein-
lægni sagt og laust við alt flokka
hatur, treysti ég Sjálfstæðisflokkn-
um best, til að varðveita fengið
sjálfstæði iandsins.
Til þess að reisa við reirinn
brotna, hinn aðþrengda, tóma rík-
issjóð. Að lyfta undir atvinnu
möguleika til lands og sjávar. Að
sllta verslunarhöft. Að eyða sundr-
nngu og sameina alla, utan þings
og innan, undir merki samúðar og
samvinnu. Og í þeim samúðar-'
anda sigrast á örðugleikum þjóð-
arinnar.
Þá má aftur segja: allir eitt —
íslandi alt. Rætist sú von mín,
að' sjálfstæðismenn sigri, þá mun
brátt sjást merki nýs vorgróðurs
í athafnalífi þjóðarinnar.
Páll Oddgeirsson.
Kosningablad
Hrifiu-Jónasar
„Nýja dagbiadið**
hampar því mjög, að Sjálfstæðis-
flokkurinn í Eyjum sé sundur-
þykkur vegna læknastríðsins al-
kunna. Þetta segir blaðið, mun
bitna á Jóh. Jós. við kosningarn-
ar, og hlakkar mjög yfir.
Vestmannaeyingar munu sýna
það. að þeir vita vel hvað þessar
kosningar snúast um, nefnilega
stjórn Jónasar og Sósanna eða
stjórn Sjálfstæðismanna i næstu
fjögur ár.
Vestmannaeyingar vita það, að
eitt einast.a atkvæði getur rið-
ið baggamuninn í þessu efni.
Þess vegna munu þeir allir,
sem afstýra vilja fjárhagslegu
hruni og óst.jórn mæt.a á kjörstað
og kjósa Sjálfstæðismann.
Litíl
athugasemd.
Kratablaðið, véi^krifaða, er kom
út 22. þ. m. lætur, að því er
virðist G. H. Guðmund Helgason?
segja að ég, noti dulnefni undir
greinar, er ég skrifi í Víði, svo
sem „Baldur" ofl.
Að visu skiftir það litlu máli
hvað blaðið segir eða þessi G. H.,
en þó þykir mér réttara að hnekkja
þessari lýgi blaðsins. Ég hefi aldrei,
hvorki fyrir né síðar skrifað í
Víði og notað dulnefni, heldur
annað hvort merkt greinarnar G. 0.
eða þá skrifað mitt fulla nafn.
Níði eða lygum um mig eða
aðra í blaðsneplinum svara ég
ekki frekar, því að mór er enginn
ami í' þó að G. H., þessi fulltrúi
allrar ómensku um langan aldur,
njóti ánægjunnar af þessu skrifi
sínu, eða öðru þvílíku.
G. H. segir í sama blaði, að al-
þýðuflokkurinn hafi skorað á rík-
isstjórnina, að létta af síldarút-
veginum áhvílandi tollum. Ef
þetta væri satt, þá eru hinir svo-