Dagblað

Ataaseq assigiiaat ilaat

Dagblað - 10.03.1925, Qupperneq 1

Dagblað - 10.03.1925, Qupperneq 1
Priðjudag 10. marz 1925. &ag6(aé I. árgangur. 32. tölublað. Helgað minningu sjómannanna, er fórust í mannskaðaveðrinu 7.-8. febrúar 1925. Þjóöarsorg. Enginn flgr eitl um skref örlaga skapadóm; veraldar vegabréf verða þá innantóm. »Pegar að kemur kall kaupir sig engi frí«. Hinum á hœla skall hurð, eða nœrri pví. Það, sem menn hafa óttast mest og ekki viljað trúa, er nú fram komið. Tvö skip úr botnvörpungaflotanum hafa sokkið í sæ, með allri áhöfn, og hafa þar týnzt 62 menn úr hinu hrausta sjóliði íslendinga. — Menn hafa haft óbifandi trú á botn- vörpuskipunum sem sjóskipum, og hefir verið talið, að þau mundu verjast í hvaða garði sem væri. Enda hafa þau oft sýnt það, að þau eru ágæt sjóskip. Og ísienzku skipunum hefir altaf fram að þessu farnast vel, og hafa þau orðið fyrir litlu manntjóni. Þeim mun sviplegra er það, þegar tvö skip hverfa nú í hafsins djúp samtímis. Enginn veit neitt um það, hvernig hið hræðilega slys hefir atvikast, nema hvað menn geta gert sér það í hugarlund af frásögnum hinna botnvörpuskipanna, sem heimt voru úr helju. Af þeim sögum veit maður það, að munað hefir minstu, að mörg fleiri skip hefði horfið — og er það voðaleg tilhugsun. Fátt segir einum af. Ei mun það vafi. neinn: Skipsögn í hyldjúpt haf hverfur sem maður einn. Alveg í einum svip yfir lykst báran há. Afskráir alla og skip Ægir í skyndi þá. Þetta er hið ægilegasta sjóslys sem orðið hefir hér á landi, og er sannkall- aður alþjóðarharmur, því að þarna hafa horfið hinir röskvustu menn, úr öllum landsfjórðungum. Og hvað var mann- tjón ófriðarþjóðanna í styrjöldinni miklu á móts við það manntjón, sem orðið hefir í liði íslenzku sjómannanna á þessum vetri? í*að var hverfandi, þrátt fyrir allar vígvélarnar. Er það ekki sorglegt, að okkar fámenna þjóð skuli greiða slíkan skatt, að jafnvel sé þyngra en tárum taki? Og er það þá ekki eðli- Iegt, að maður geti ekki trúað því fyr en í seinustu lög, að forlögin sé svo grimm sem raun er á? En það er fagur vottur um hugsunarhátt íslendinga, að einkis hefir verið látið ófreistað til þess að leita uppi hin horfnu skip og reyna að bjarga þeim. Mun það í annálum haft, svo lengi sem land er bygt, þá er skipafloti héðan leitaði dögum og vikum saman um þvert og endilangt Grænlandshaf.

x

Dagblað

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblað
https://timarit.is/publication/605

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.