Dagblað - 14.05.1925, Blaðsíða 3
DAGBLAÐ
3
í gær til Vestmannaeyja og meö
honum landssímastjóri til þess að
sjá um lagning á uýrri símalinu til
Eyja og viögerða á þeirri gömlu.
Guðm. Thoroddsen heflr nýlega
■verið skipaður prófessor við lækna-
deild Háskólans, í stað Guðm. heit.
Magnússonar.
Thor Jensen heflr verið kjörinn
hiðursfélagi Búnaðarfélags tslands.
Miðfjarðar-læknlshérað, í Húna-
vantssýslu er nú laust til umsóknar
til 15. júní.
Illn gengnr eins og fyr að innheimta
Landsbókásafnsbækurnar. Heflr það
aftur og aftur verið auglýst og að
öðru leyti brýnt fyrir mönnum að
skila bókunum innan ákveðius tima.
— í dag eru síðustu forvöð fyrir
menn að skila þeim sér að kostn-
aðarlausu.
Gestir í hænum, eru margir um
þessar mundir. Meðalannara: Sæm.
Halldórsson kaupm. Stykkishólmi
Sigurður Ágústsson versl.m. s. st.
Ingimundur Magnússon bóndi í Bæ
og Ólafur Ólafsson kennari frá
Pingeyri.
Glfmusýningu ætla Noregsfararnir
að halda i Hatnarfirði í kvöld
og má þar vænta mikillar aðsókn-
ar eftir þeirri einlægu aðdáun
sem þeir hlutu fyrir glímusýningu
sina hér í Iðnó á dögunum.
Vonandi gefst Reykvikingum kost-
ur á að sjá til þeirra aftur áður en
þeir fara, því mönnum er svo nýtt
að sjá hér svo fagurlega glímt, eftir
allar »kappglímurnar« undanfarin
ár.
Peningar:
Sterl. pd............... 26,75
Danskar kr.............. 103,84
Norskar kr............... 92,63
Sænskar kr.............. 147,61
Dollar kr............... 5,52‘/a
Fr. frankar kr........... 28,92
Nú á verðlag'ið
að lækka!
1 útlöndum hefir íslenzk króna
hækkað stórkostlega síðan í
fyrra um þetta leyti, en hér á
íslandi hefir hún sama sem
ekkert hækkað. Kaupmagn henn-
ar er mjög líkt og í fyrravor.
Slíkt misvægi og þetta getur
ekki staðið lengi. Annaðhvort
verður innlenda verðlagið að
lækka, eða krónan hlýtur að
lækka þegar fram á árið dreg-
ur, nema því aðeins að fram-
leiðsla og sala verði mikið yfir
meðallag.
Gagnvart gjaldeyri Danmerk-
ur og Englands, sem vér höfum
mest peningaskifti við, hefir ís-
lenzk króna stigið um 20 af
hundraði, eða riflega það, frá
því í mai i fyrra. Gagnvart
Bandaríkjadollar hefir hækkunin
orðið miklu meiri, sem sést á
þvi, að gullgildi (= dollargildi)
krónunnar hefir stigið úr 50
aurum upp í 67. Á þessu sést,
að dönsk króna og sterlings-
pund hafa hækkað eigi alllitið
síðan í fyrra.
Pegar þess er gætt, að þaö
tvent hjálpast að, að hækkun
krónunnar varð mest fyrir ný-
ár og að innflytjendur fá oft
gjaldfrest svo mánuðum skiftir,
þá getur ekki hjá því farið, að
einhver er búinn að fá laglegan
skilding vegna gengisbreytingar-
innar,- þótt almenningur hafi
oröið þess litið var í vöru-
verðina.
Sanngjarnt er að geta þess,
að nýjar tollálögur hafa vegiö
mikið á móti verðlækkun á út-
lendum varningi, einkum verð-
tollurinn, sem þó ekki er á að-
alnauðsynjavöru. í öðru lagi
varð á árinu allmikil verðhækk-
un á kornvöru erlendis, sem þó
Sonnr járnbraTitnkéiigsins.
hann alls ekki sætt sig veð að fresta burtför
sinni. Við nánari athugun, sá hann að ekkert
skip var á áætlun til New York næstu daga.
Hann ákvað ^Jjví að slá einn vina sinna um
peninga fyrir fari er að því kæmi, og fylgja
bréfinu áleiðis norðureftir.
Biðtímann var hann á einlægu ferðalagi með
vinkonu sinni.
Edith Cortlandt var einkennileg kona. Mörg
orð og atvik, sem mundu hafa sfcert aðra, lét
hún sér í léttu rúmi liggja, enda var hún sér
þess meðvitandi, að hún mundi geta haldið vin-
fengi þeirra Kirk innan þeirra takmarka er
hún sjálf óskaði: Hann var svo barnslega þakk-
látur fyrir þá hjálp er hún hafði auðsýnt hon-
um, að það varð til þess að rótfesta enn betur
en áður vinfengi þeirra. Hún athugaði í laumi
öll geðbiigði hans og komst fljótt upp á það
að laga geðhrifningu sína eftir því hvernig í
honum lá.
Hún var altaf smekklega og vel til fara og
Kirk varð næstum hissa á því, að hann skyldi
ekki hafa tekið eftir því fyr að hún var ung
og verulega falleg kona.
Á daginn gengu þau fram og aftur um hinar
þröngu götur borgarinnar, fóru inn í hinar
kínversku búðir til kaupa, eða óku í vagni
undir hinum himinháu pálmatrjám. Á kvöldin
sátu þau oftast á'í svölum gistihússins, eða þá
að þau gengu út á fjölförnustu götur borgarinn-
ar til þess að horfa á bæjarbraginn. Stundum
gekk þó Stephan Cortlandt með þeim, en venju-
lega var hann svo þögull að þau tóku varla
eftir því að hann væri með. t*ó kom það fyrir,
að hann lék á alls oddi, og í hvert skifti varð
Kirk hissa og dáðist þá að honum.
Þannig liðu margir dagar og Kirk náði sér
alveg eftir þá meðferð, sem hann hafði orðið
fyrir í Colon. En svo kom skip frá New York
og með þvi fekk hann bréf, er sent hafði verið
til konsúlsins í Colon. Kom það honum alveg
á óvart og sá hann sig nauðbeygðan til þess,
að breyta algerlega fyrirætlunum sínum. Bréfið
var vélritað og var það hvorki staðsett né
undirritað, en þó vissi Kirk vel frá hverjum það
kom. Það var svolátandi:
— Simaðu ekki, því að þá getur heimska
lögreglunnar tæplega orðið þér hlifiskjöldur.
Hinir sluppu og það væri asnaskapur af þér að
koma einn heim. Hvorki vil ég né get hjálpað
þér nú. Að þessu sinni hefir þú gengið feti
framar en þú máttir. Þú verður að taka af-
léiðingum gerða þinna. Að vísu trúi ég ekki á
kraftavert, en ef þú vilt reyna að verða maður,
þá skal ég hjálpa þér til þess að komast út úr
þessum ógöngum. Annars þýðir ekki fyrir þig