Dagblað - 19.05.1925, Blaðsíða 3

DAGB LAÐ
3
ur undir stjórn Aðalsteins Eiríks-
sonar, Puriður Sigurðardóttir las
upp, Sig. Guðmundsson sýndi barna-
danza og að lokum var leikinn
gamanleikur.
Nýlátin er frú Sigríður Sigurðar-
dóttir, kona Guðjóns Magnússonar
skósmiðs. Hafði hún lengi átt við
mikla vanheilsu að striða.
Svannr fer til Breiðafjarðar í dag.
Kemur einnig við á höfnunum sunn-
an Snæfellsness.
Skaftfollingnr fer héðan til Eyrar-
bakka á morgun.
Stúlkan í selinn verður sýnd enn
í kveld. Hefir verið óvenjulega
mikil aðsókn að þessari mynd.
Garðyrkjnnámsskcið heldur »Sum-
argjöíin« í vor og sumar fyrir börn
eldrf en 9 ára. Verður þar kend
bæði blómarækt og matjurtarækt.
Aímælissjóður
Einarg Jónssonar myndhöggT
ara og atsteypnrnar ai
listaverkum hans.
í fyrra um þetta leyti tóku
nokkrir vinir Einars Jónssonar,
karlar og konur hér úr Reykja-
vík, sig saman um í tilefni af
fimtugsafmæli listamannsins að
gangast fyrir fjársöfnun í Reykja-
vík og grendinni til þess að
koma listaverkum hans í þann
málm, sem mölur og ryð fengi
eigi grandað. Fjársöfnun þessi
gekk framar öllum vonum og
fengust á nokkrum dögum í
Reykjavík og Hafnarfirði 3122
krónur.
Mestu af fé þessu hefir nú
verið varið til þess að koma
neðannefndum listaverkum Ein-
ars í eir; hefir hann sjálfur ráð-
ið valinu, en, kostnaðurinn við
þetta hefir orðið svo sem hér
segir, í dönskum krónum;
1. Dagur............ kr. 75,00
2. Nótt.............. — 75,00
3. Engill lífsins... — 150,00
4. Þróun............. — 200,00
5. Atlantis.......... — 700,00
6. Jól............... — 700,00
7. Lampinn........... — 600,00
Ýmisl. kostnaður
annar en flutn.gj. — 266,50
Alls í d. kr. 2766,50
en það samsvarar í isl.— 3136,55
Nefnd sú, er kosin var til þess
að annast um frekari fjársöfn-
un og ráðstafa fé því, sem inn
kæmi, eftir óskum listamanns-
ÓDÝRT.
Bollar 0,35 — Diskar 0,50 —
Könnur 0,65 — Kallistell 6 manna
14.50 — Matarstell 6 manna
36,00 — Vatnsglös 0,35 — Syk-
urstell 1,85 — Matskeiðar 0,35
— Gafflar 0,30 —Teskeiðar 0,20
— Vasahnífar 0,75 — Broder-
skæri 1,00 — Rakvélar 2,75 —
Rakvélablöð 0,20 — Rakhnifar
2.50 — Hárburstar 1,25 — Nagla-
burstar 0,25 — Vasaverkfæri 1,00
— Dúkkur 0,45 — Barnabollapör
0,85 — Barnadiskar 1,25 —
Barnaskálar 0,60 — Töskur 1,75
— Úrfestar 0,50 — Höfuðkamb-
ar 0,65 — Hárgreiður 1,00 —
Spil, stór 0,65 — Smjörkúpur
1,75 — Vatnskaröfflur 1,85 —
Myndir frá 0,25 o. m. fl. ódýrt.
E. Einarsson £ Björnsson,
Bankastræti 11. Sími 915.
ins, meðan hans nyti við, leyfir
sér nú á afmælisdegi hans, að
flytja öllum gefendunum frá í
fyrra, kærar jþakkir og minna
jafnframt á þau hin mörgu lista-
Sonnr járnbrantnkáiijrsins.
— Ég hefi gleymt miklu nú á seinni árum,
en þegar ég var 12 ára þá átti ég járnbraut og
var sjálfur forstjóri.
— Er það satt?
— Ég býst við að þetta hafi verið mér með-
fætt. Við krakkarnir stálum teinum og drumb-
um í dálítinn brautarstúf og fengum handknú-
inn vagn hjá pabba. Svo komum við á hjá
okkur reglulegum félagskap, og þegar einhver
vildi ganga í félagið, varð hann að stela bæði
teinum og drumbum til þess að hægt væri að
lengja brautina. Að lokum var hún orðin 4
kílómetrar á lengd, með skiftisporum, hliðar-
sporum, króksporum og öllu sem til heyrir.
Brautin var lögð í halla — við urðum að ýta
vagninum upp brekkuna en svo gekk það á
fljúgandi ferð niður eftir. Við höfðuin fastar
ferðaáætlanir eins og hinar reglulegu járnbrauta-
lestir. Fullorðið fólk, sem komst að þessu, fekk
sér far hjá okkur og greiddi 5 cent fyrir hverja
ferð. Vorum við því farnir að úthluta ágóða á
hverjum laugardagskvöldi. Já, það var nú fyrir-
tæki sem bar sig! Enda var alt i frægustu
feglu hjá okkur. Ég var forstjóri, svo voru
Undirforstjórar, vagnstjórar, stöðvarstjórar og
sVo fram vegis.
— Hvað varð svo um járnbrautina?
— Jú, einn góðan veðurdag ókum við á kú,
sem var á brautinni, og við það tækifæri fót-
brotnaði varaforstjórinn. Járnbrautafélagið komst
á snoðir um þetta, enda voru slæmir menn þá
farnir að krefjast skaðabóta fyrir það, að við
ónýttum girðingar þeirra. Á einu kvöldi mist-
um við helming brautarinnar, og pabba leizt
ráðlegast ’að senda mig í skóla. Þar var ég
bezt geymdur.
— Ég skal nú samt veðja um það, að þér
hafið lært allar grundvallarreglur fyrir rekstri
járnbrauta, mælti hún.
— Já, ég lærði alt.
— Því miður er til forstjóri fyrir Panama-
járnbrautafélaginu, svo að við getum ekki látið
yður hverfa að yðar fyrra starfi.
— Getur ekki skeð að hann vanti aðstoða-
mann?
Hún hló.
— Annars held ég að það sér réttast að þér
athugið hvernig vinnu er hagað við jarnbraul-
irnar hér. Pað sem þér sáuð í gær, er ekki
neitt. Jæja, herra Anthony, treystið þér mér svo
vel að þér viljið láta mig koina — þessu öllu
í kring fyrir yður?
— Hvert það nú væri! Ég get bara ekki skýrt
yður frá því með orðum hvað-----------—
Hún greip fram í:
— Verið þér ekki að þessu. Ég óska yður