Dagblað - 19.06.1925, Blaðsíða 3

DAGB LAÐ
3
VagSlaðió “■£
endnr ókeypis til mán-
aðamóta. Athugið það!
Gtrindavíkurbíllinn. Af-
greiðslan er flutt á Laugaveg .
45, til Þórðar frá Hjalla.
i. iðusýningnnni á Brúarlandi í
Mosfellssveit er sýndur heimilisiðn-
aður frá 28 heimilum.
Lyfjabúð seld. C. Pedersen lyfsali
á Eyrarbakka heflr selt lyfjabúð
sína dönskum lyfjafræðingi og mun
hann bráðlega taka við henni.
Iiotnvörpnskipin. Otur kom af
veiðum í gær með 78 tunnur lifrar.
í morgun komu Maí með 17 tn.,
Menja með 62 tn. og Njörður með
92 tunnur lifrar.
Skcmtun f Þrastaskógi. Kvenfélag
Grimsnesinga efnir til skemtunar í
Prastaskógi hinn 28. þ. mán. Prasta-
skógur er eign Ungmennafélaganna,,
geflnn þeim af Tryggva heitnum
Gunnarssyni, bankastjóra. Er það
annálaður staður fyrir fegurð.
19. júní
Liaudsspítalasjóðsdagurinn.
Kl. 372 safnast fólk saman í Barnaskólagarðinum og haldið þaðan
niður á Austurvöll. Lúðrasveit Reykjavíkur spilar. Ræða
af svölum Alþingishússins. Þaðan haldið út á Arnarhólstún.
Kl. 5. Ræða og margt annað til skemtunar þar, eins og sjá má
á skemtiskránni er seld verður á götunum — veitingar,
danz 0. fl. — Aðgöngumiðar verða seldir á götunum og
kosta 1 krónu fyrir fullorna og 25 aura fyrir börn.
Kl. 5. Hlntavelta í Bárnnni. Margir ágætir munir. Komið og
freistið gæfunnar. Inngangur 50 aura. — Drátturinn 50 aur.
KI. 5. Barnasýning í Nýja Bio. — Aðgöngumiðar seldir á staðn-
um kl. 4—5 og kosta 50 aura.
Kl. 6. Myndasýning í Gamla Bio. Afar skemtileg mynd.
Kl. 7. Skeratnn í Nýja Bio. Einsöngur: frk. Ingibjörg Benedikts-
dóttir, frú Ásta Einarson aðstoðar. Samspil: Eymundur
Einarsson (fiðla) og hr. Markús Kristjásson (piano). — Guðm.
Hannesson prófessor flytur erindi um Landsspítalann og
sýnir myndir af honum, og af Landsspítala Færeyinga.
Kl. 8x/a Skemtnn í Iðnó. Barnasjónleikur — upplestur — barna-
danz. — Aðgöngumiðar seldir á staðnum kl. 1—4 og við
innganginn og kosta 2 krónur.
19. júní-merkin ogr skemtisbrá rerður seld á götunum.
Danz á Arnarhólstúni eítir kl. 91/2
— Kiúörasveitin leikur undir.
Pramkvæmdanefndin.
Soimr járnbrnntakóngsins.
Hún leit feimnislega undan.
— Þetta er aðeins sundpollur okkar. Hér
hefir engin skógardis verið síðan ég var lítil
telpa. En þær voru margar hér einu sinni.
Því verður ekki með orðum lýst hvað honum
þótti enskuframburður hennar yndislegur. Hún
talaði málið óbjagað og með réttum áherslum,
en hikandi og hægt vegna þess að hún var
því óvön.
— Hafið þér nokkru sinni séð skógardisinar?
— Ne-ei, ég kom of seint altaf. En þær
eru til.
Hann kinkaði kolli.
— Það vita allir.
Henni þótti nóg um hvað hann horfði
áfergjulega á hana. Benti hún því á stíg nokk-
urn og mælti:
— Ressi stígur liggur niður á þjóðbrautina,
ef þér ætlið að komast þangað.
En hann var nú ekki á því að yfirgefa hana
svona undir eins.
— En orkidean yðar? Má ég ekki fara og
ná í hana?
— Jú, það þætti mér vænt um. Ég hefi nú
beðið þess í tvö ár, að hún bæri blóm. En ég
skyldi hafa náð henni þótt þér hefðuð ekki komið.
— Ungar stúlkur eiga ekki að klífa í tré,
mælti hann alvarlega. t*ær rífa kjóla sína á þvf.
— Það er engin hætta á því að ég rifi þennan
kjól, mælti hún.
Honum varð nú litið á það hvernig hún var
klædd og sá þá, að hún var í látlausum bóm-
ullarkjól, sem var hneptur upp i háls. Honum
fanst kjóllinn altof auðvirðilegur handa henni,
en þó gak hann ekki annað en viðurkent að
hann fór henni mætavel.
Hann gekk nú að trénu, en sneri við aftur.
— Heitið mér því að hverfa ekki á meðan
ég næ i blómið, og eigi megið þér heldur
breyta yður í íkorna eða fugl eða neitt þess-
háttar.
— t*ér eruð einkennilegur maður!
— Ætlið þér að heita mér þessu?
— Já, já!
— Eigið þér heima hér í nápenninu?
— Auðvitað.
— Hvers vegna viljið þér ná í þessa orkide?
— Ég ætla að fara með hana heim.
I stað þess að klífa nú upp í tréð, hallaði
hann sér upp að stofni þess.
— Það er einkennilegt að við skyldum hitt-
ast hér, mælti hann. Finst yður ekki svo? Ég
á við það að það var gaman að ég skyldi rek-
ast á yður hérna — það er ekki nema ein
stúlka til í heiminum eins og þér og ekki nema
einn maður eins og ég — hm — og heimurinn