Dagblað - 19.08.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
^ídsja.
BÖðnll heitir blað, sem farið
er að koma út á Eskiiirði, en
prentað er það á Seyðisfirði.
Það hefir áður komið út sem
fjölritað þorpsblað, en með 29.
tbl. er farið að gefa það út
prentað, en verður samt sem
áður aðallega héraðsblað, þótt
það ræði einnig almenn mál.
Pað virðist vera öfgalaust í
skoðunum og liðlega skrifað.
Ritstjóri er Arnfinnur Jónsson
kennari.
Veðráttan 1924 er nýkomin
út í bókarformi frá Veðurstof-
unni. Þetta er mánaðaryfirlit
yfir veðráttuna 1924, og er það
framhald af veðurfarsbókinni
1920—23, því nokkur dráttur
mun verða á að hún komi
aftur út.
Mánaðaryfirlit fyrir janúar
1925 er einnig komið út. Yfir-
lit þessi gefa fróðlegar upplýs-
ingar um veðurfarið hér á landi
og ýmislegt því viðvíkjandi.
QagBlaðió Láa"/‘r.
endnr ókeypis til mán-
aðamóta. Athugið það!

Úr ýmsum áttum,
Góð mjólkurkýr. Bezta mjók-
urkýrin í Noregi er eign búnað-
arskóla í þrændalögum. Hún
heitir »Pröve« II. í fyrra mjólk-
aði hún 6877 kg með 4,10%>
fitu. Hún hafði fengið 3858
fóður-einingar, og komu þvi 1,78
I kg. mjólk á hverja f. e. Hæzta
dagsnyt var 34,3 kg. — Kýrin
vegur 670 kg.
Stærsta mótorskip heimsins.
Seint í júlí hljóp af stokkunum
í Belfast i írlandi stærsta mó-
torskip, sem smiðað hefir verið.
Það heitir »Asturias«, og er
eign félagsins »The Royal Mail
Steam Packet Co.« Á skipið að
ganga áætlunarferðir til Suður-
Ameríku. Telja ensk blöð smíði
skips þessa merkan atburð, þar
eð skipið er stærsta mótorskip
til þessa, og vélar þess af allra
fullkomnustu gerð, er þekkist
nú á dögum. Skipið er 22,000
smálestir, og hefir farrými handa
1740 farþegum, auk skipshafn-
ar. Lengd þess er 655 ensk fet,
breidd 78 og dýpt 45 fet. Skip-
ið er smiðað hjá Harland & Wolf,
og mótorvélarnar hjá Burmeister
& Wain.
Félagið hefir einnig í smiðum
annað skip samskonar — »A1-
cantara« að nafni, og er búist
við, að bæði skipin geti hafið
göngu sína að ári.
Stærsta birkitréð í Noregi,
eða a. m. k. stærsta björk vest-
anfjalls, er á Mið-Hörðalandi,
nálægt Björgvin. Hún er 2,25
metrar að ummáli 1 metra frá
rótinni, og er mjög fallega vax-
in. Er mjög sjaldgæft, að svo
stór birkitré vaxi úti við sjávar-
ströndu. Nýlega hefir verið stung-
ið upp á að friða björk þessa.
Sonnr jilrnbrantakángsliis.
af sífeldu sólskini. Allur raki var horfinn úr
jörðinni, og staðvindarnir lágu jafnvel á liði
sínu. Hver dagurinn var öðrum líkur og til-
breytingalaus. Hvert skip er kom að norðan
var troðfult af ferðafólki, og í borginni var
samsætislífið lcomið í algleymi. f*ar rak hvert
annað, heimsóknir, miðdegisveizlur og danzleikir.
Á strætum og á gatnamótum kvað við söngur
og hljóðfærasláttur á hverju kvöldi. Skurðgraftar-
mennirnir notuðu góða veðrið. f*ar var unnið
af kappi. Hver verkamannadeild setti nýtt met
á degi hverjum. Járnbrautarlestirnar másuðu
undir byrðum sinum, og mannfjöldinn stritaði
af öllum mætti.
Anthony komst fljótt niður í öllum atriðum
vinnu sinnar, enda var hann svo að segja fæddur
með hæfileikum og skilyrðum til járnbrautarekst-
urs. Hann þurfti því mjög lítið á hjálp Runnels
að halda, og náði brátt svo góðum tökum á
öllu því, er að starfa hans laut, að bæði húsbóndi
hans og sjálfur hann, voru hissa á því. Hann
sökti sér svo niður í vinnuna, að hann hafði
engar stundir til samvista við aðra, og hafði
hann þó þrásinnis fengið heimboð frá frú Cort-
landt. En er sönghallar-skemtanirnar hófust,
brá hann vana sínum og þáði boð hennar að
fylgja þeim hjónum í leikhúsið fyrsta leikkvöldið.
Hann var fyrst til miðdegisveðar á hinu nýja
heimili Cortlandt-hjónanna. Þar var um tylft
gesta í boði, og fékk Kirk því eigi lækifæri
til að tala við frúna, fyr en þau voru komin í
leikhúsið, en þar var stóll hans réttað bakihenni.
— Ég hefi varla séð yður upp á síðkastið
mæiti hún undir eins og tækifæri gafst til -þess.
Þér eruð alls eigi hugulsamur, ungi maður.
— Mér var kunnugt um að þið vóruð að
flytja inn á nýja heimilið ykkar, og auk þess
höfum við verið önnum kafnir á skrifstofunni.
— Ég var nærri því farin að halda að þér
forðuðust okkur.
— Fér ættuð þó að þekkja mig betur en svo.
Hún leit á hann rannsóknaraugum yfir öxl
sér.
— Þér eruð þó vænti ég ekki ennþá að
hugsa um — kvöldið sæla í Taboga? Pér hafið
eigi verið sjálfum yður líkur síðan.
— Hann roðnaði og drap höfði.
— Ég get ekki látið vera að hugsa um það.
Það er fjarskalega fallega gert af yður að fyrir-
gefa annað eins frumhlaup af minni hálfu,
en — —
Ósjálfrátt varð honum litið á Cortlandt, sem
ræddi mjög kurteislega við gamla og málóða
frú frá Gatun.
Hún sló létt með blævæng sinum á kinnina
á honum og mælti: