Dagblað - 27.08.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
Hótel Hekla
Hafnarst. 20.
Þægileg og- óiiýr Iier-
berg-l. UliðstöðvapiiiíuH.
Bað ókeypis fyrir gesti.
Ileitir (>{* kaldir róttlr
allán dagiim.
744 er síi Dagblaðsioa.
Lansn it síðnstn krossgátn (VIII).
Þvert: 1 Eg. 3 Tuddi, 6 Rá. 8 Læsa.
10 Ljeð. 12 Falt. 14 stór. 15 Fat. 16
Rif. 17 Tíð. 18 Lát. 20 Sé. 21 Nú.
22 Sút. 24 Fló. 26 Alt. 28 Rán. 39
Eari. 32 Klár. 34 bila. 36 Eðli. 38
Ýr. 39 Fátælc. 40 Að.
Niður: 1 Él. 2 Gæfa. 3 Tal. 4 Dá.
5 Ilt. 6 Reri. 7 Áð. 9 Satt. 11 Jórt.
13 Tað. 14 Sól. 15 Fasta. 19 Frúin.
22 Stal. 23 Til. 24 Fok. 25 Óráð.
27 Leir. 29 Ária. 31 Raf. 33 Lek. 34
Bý. 35 Út. 37 Ið.
Réttar ráðningar á síðustu kross-
gátu (8.) sendu 9 menn og hlaut
Benedikt Sveinsson fo’-seti, verð-
launin, eftir hlutkesti. — Verðlaun
fyrir 7. krossgátu hlaut Pétur Helga-
son, Grundarstíg 15.
Krossgáta IX.
HP wm wm i 2 3 j§ 4 5 6 §j j§j
íjjjj 7 8 9 jjj
10 jjf jjf j§ |jj 11 12
13 i 14 15 jjf 16
17 ui 18 19 j§ 20
j§ 21 jJJ 22 j§
23 j§ 24 25 j§ 26 27
28 H 29 j§ 30
31 §j 32 JJJ §j 33 m 34
j§ 35 36 37 38 39 jj§
Pll mp lH 40 ■41 Wm 'Ws Wm
I^ylíill;
Pvert: 1 Eirðarleysi. 4 Nærast. 7 Praut. 10 Frumögn. 11 Við-
víkjandi. 13 Blóm. 14 Staður. 16 Sjávardýr. 17 Greinir. 18 Verk-
færi. 20 Venjuleg skamstöfun ávarps. 21 Hylja. 22 Héldu leiðar
sinnar. 23 Athöfn. 24 Leiðindi. 26 Fuglskeiti (þolf.). 28 Heyleyfar.
29 Líflaus. 30 Ábýli. 31 Líkamshluti. 34 Sjór. 35 Jurtaflækja. 40
Stefna. 41 Nafn á borg í Ameríku.
Niður: 1 Vor. 2 Skemd. 3 Upphaf. 4 Þú sjálfur. 5 Vökvi. 6
Leðja. 7 Upphæð. 8 Einkenni árstíðar. 9 Ivýrnafn. 10 Frumögn.
12 Meiðsli. 14 Eyddist. 15 Dýr. 18 Að væta. 19 Söngflokkur. 23
Mannsnafn. 25 Dyr. 27 Hljóðstafir. 32 Tíðum. 33 Fyrir utan. 36
Spíra. 37 Viðureign. 38 Skepna. 39 Á klæði.
Sonnr járiibrnntnkéngaiiis.
— Ég fer á veiðar á morgun, sagði Kirk.
Og ég er nærri því viss um, að ég muni villast
— svona um þrjú-leytið.
— f*ér ættuð að hafa leiðsögumann með yður.
— Það var ágæt hugmyud. Ég vildi gjarna
tala dálítið nánara við yður um það- Getum
við ekki hittst aftur á eftir næsta þætti?
— Nei, ég verð að vera hjá föður mínum.
Ég hefi aldrei áður haft svona mikið frjálsræði.
— Æ, hve ég hata þessar hárfínu spænsku
lífsreglur, sagði hann mjög ákafur. Og hvaða
gagn er svo í þeim? Ég — ég — — —
Hún hló og flýtti sér til föður sins.
Virtist yður ekki ungfrú Garavel vera falleg
stúlka? spurði frú Cortlandt, er þau gengu aftur
tíl stúku sinnar.
— Hún er skínandi draumurl svaraði Kirk
meö hlýrri aðdáun í röddinni.
— Ykkur virtist koma vel saman. Flest aliar
ungar stúlkur hér eru alveg óþolandi.
— En meðal annars, hvað heitir hún? spurði
Kirk.
— Gertrúdis. Er það ekki fallegt nafn?
Kirk var alveg sammála frú Cortlandt f því.
Þetta nafn hreif hann svo mjög, að hann gat
ekki um annað hugsað undir öllum öðrum
þæfcti i La Tosca. Það var jafnvel ennþá fallegra
en hljómblærinn í máli hennar,
Er tjaldið féll á eftir öðrum þætii, sem Kirk
hafði þótt alveg endalaus, gerði hann sér afsökun
til þess að laumast í burtu frá hinutn og leita
eftir henni, En þegar hann kom auga á hana,
var eins og rekinn væri í hann hnífur, og af-
brýðissemin ólgaði upp í hjarta hans.
Ramon Alfarez stóð við hliðina á henni, og
þau spjölluðu saman eins og bestu vinir. Kirk
varð alveg hamslaus. Skamt frá stóðu þeir
Garavei og Jolson ófursti og töluðu saman.
— Heyrið þér, Ramon, má ég tá að kynna
ykkur herra Antonio, sagði Gertrúdis. Jæja, þið
eruð þá kunnugir áður?
— Já, frá Colon, svaraði Kirk, en Alfarez
virti hann einkennilega fyrir sér. Herra Alfarez
var mjög gertrisinn við mig.
— Já, sagði Spánverjinn, mér þykir að eins
fyrir, að herra Anthony gat ekki verið lengur
hjá mér.
— Ramon er í föruneyti forsetans í kvöld
Hann er ritari Galleos forseta, eins og þér ef
til vill vitið, sagði Gertrúdis.
— Ég sagði yður frá hepni minni fyrir
skömmu síðan, eins og þér munið víst.
Hið ósvífna augnaráð Ramons var svo
storkandi, að Kirk dauðlaugaði til að taka
hann steinbítstaki.
— Jú, sei, sei, þér hafið víst sagt mér þaö.