Dagblað - 23.10.1925, Blaðsíða 3
DAGBLAÐ
3
Bréfaútbnrði verður svo hagað frá
21. þ. rn. til 15. febrúar, að póst-
kassarnir verða tæmdir kl. 2 að
deginum og bréf borin út kl. 3.
En á morgnanna verða kassarnir
tæmdir á sama tíma og áður (kl.
7*/a) og byrjað á útburði kl. 8’/>.
Slæmar liorfnr eru enn um að
samkomulag náist um kaupgjalds-
málið milli sjómanna og útgerðar-
manna og hafa allar samkomulags-
lilraunir reynst árangurslausar. Er
því viðbúið að botnvörpungarnir
verði látnir hætta veiðum um næstu
mánaðarmót eða jafnvel fyr.
Botnvörpnng'arnir. Karlsefni kom
af veiðum í fyrradag með 134 tn.
Njörður i gær með 116 tn. Menja
með 103 og Baldur með 153 tn. lifrar.
Hjúskaparhoit sitt opinberuðu í
gær ungfrú Hlif Matthíasdóttir (Ól-
afssonar f. v. alþm.)og Ólafur Magn-
ússon skipstjóri.
Nokkrir nemeudur geta ennþá kom-
ist að í gagnfræðaskólann í Landa-
koti, en umsóknarfrestur er aðeins
til mánaðarloka.
Lyra fór béðan kl. 6 í gær áleiðis
til Bergen. Farþegar: frú Lovisa
Sveinbjörnson og ungfrúíStella Svein-
björnson, (Guðm. skrifstofustj.), Jón
Arnórsson verslm., Ragnar Erlings-
son málari, Axel Meinholt kaupm.
o. m. fl. — Fjöldi fólks fór með
skipinu til Vestmannaeyja.
^ffarsl. c^íllinn, JEaugavag fö
og
*2fersl. ©íafs cSófíannassonar Spííalast. 2
selja allár vörur, nema smjörlíki, með
100/o aíslætti.
Áreiðanlega lægsta verð bæjarins.
Peningnr:
Peningar:
Sterl. pd............... 22,30
Danskar kr............. 114,24
Norskar kr.............. 94,02
Sænskar kr............. 123,44
Dollar kr............... 4,61s/i
Gullmörk ............... 109,73
Fr. frankar ............ 20,11
Slysfregnir.
Akureyri, FB. 23. okt. ’25.
Fimm manna róðrarbát hvolfdi
í gær í lendingu á Reykjaströnd
í Skagafirði. Tveir menn drukn-
uðu, unglingspiltur, sonur Ás-
gríms Einarssonar skipstjóra á
Reykjum, og Páll Árnason, aldr-
aður maður frá Siglufirði.
Hér er nú sótsvört þoka.
Hótel Hekla
Hafnarst. 20.
Þæglleg: og óilýr hen
foergfl. Midstöðvarliltun.
Baö ókeypis fyrir gestL
Heltur og: kaidur matur
allan daginn.
Sonnr járnbrnntnkéiig'siiis.
Ég er Garavel; ég heíi skygnst inn í framtiðina,
og ég get ekki snúið aftur. Ég hugsa einnig um
sjálft Panama. Pað er mikið í húfil
— En hvað viljið þér gera við Anthony?
Garavel horfði hálfhissa á hana.
— Hann er fyrir mér. Ég losa mig við hann!
Er það ekki nóg?
— Pað gleður mig, að þér eruð svo hagsýnn,
þið spænsku Ameríkumenn eruð margir svo
rómantískir. ,
— Og hvers vegna ætti ég eigi að vera hag-
sýnn? Ég er þó kaupsýslumaður. Ég ann að
eins tvennu, frú — nei, þrennu: Dóttur minni,
framför minni í veröldinni og — föðurlandi
mínu. Með þessum hætti þjóna ég þeim öllum
þremur.
— Pegar þér lítið þannig á málið, er ég viss
um að við með aðstoð Ramons munum geta
komið herra Anibal ofan af fyrirætlan sinni.
Hershöfðinginn er skynsamur og er jafn lítið
Sefinn fyrir barsmiðar og þér. Ef dóttir yðar
sanrþykkir-------—
Kæra frú, berið engan kvíðboga fyrir því.
Hún veit eigi hvað óhlýðni er. Ef þörf skyldi
gerast------en það kemur eigi til nokkurra
mála. Petta er ákveðið.
— Látið mig svo tala við Ramón. Hann og
eS munum í sameiningu fá talið hershöfðingj-
anum hughvarf. Hún rétti honum hanskaklædda
hönd sína. Maður á aldrei að vera of bölsýnn.
— Og má ég þakka yður fyrir snarræði yðar,
sem ef til vill hefir eitt orðið til þess að bjarga
vonum okkar og metnaðarfullum fyrirætlunum.
Hann fylgdi gesti sínum til vagns hennar og
skundaði svo aftur á skrifstofu sína.
Síðdegis þenna dag barst Kirk frá bankastjór-
anum hátíðlegt skrif, sem fylti hann örvænt-
ingu. Pað hljóðaði svo:
Kæri herra Anthony!
Mér til mikillar gremju frjetti ég að orð leiki
á þvf, að Gertrudis eigi að verða kona yðar.
Ég fullvissa yður um, að hvorki hún né ég
eignum yður snefil af sök á þessum leiðinlega
orðrómi; en þar sem iðnar tungur svo léttilega
eru komnar á stað, algerlega að tilefnislausu,
álitum við að það væri mjög heppilegt, að eftir-
leiðis yrði ekkert tilefni gefið til slúðurs. Ég er
viss um, að þér munuð veita okkur aðstoð í
þessari viðleitni.
Yðar einlægur og auðmjúkur vinur.
Andreas Garavel.
Sú tilfinning læddist yfir Kirk, er hann las
þetta, að hann væri svikinn. Hver væri tilgangur
brjefsins — fyrir utan þá staðreynd, að Gara-
vel hefði snúist hugur — skildi hann eigi, og
hann ákvað þegar að fara og heimta skýringu.