Dagblað - 30.11.1925, Side 3

DAGB LAÐ
3
\
böfn og var sent þangað skeyti
nm hvort hann hefði ekki farið
þar í land í misgripura. En
svar við þeirri fyrirspurn kom
ekki fyr en í Vestmannaeyjum
og því hafði rannsókn ekki
getað farið fram fyr.
Verðmæti þessarar póstsend-
ingar er talið 6—7 þús. kr. og
■var það bæði peningar og verð-
hrjef. — Enginn sérstakur mað-
ur er grunaður um hlutdeild í
þjófnaði, en rannsókn verður
auðvitað haldið áfram.
Innlend tíðindi.
íslenzk glfma var sýnd á
Stokkseyri á skemtisamkomu,
sem ungmennafélagið þar gekst
fyrir á laugardagskvöldið. Er
iþróttaáhugi mikill vaknaður á
ný þar eystra fyrir ötula forgöngu
Sigurðar Greipssonar iþrótta-
kennara og glímukappa, sem
gerir ráð fyrir að halda náms-
skeið á ýmsum stöðum austan-
fjalls í vetur, að tilhlutun ung-
mennafélaganna.
Auglýsing
um kosning alþingismanns fyrir Gullbringu-
og Kjósarsýslu.
Með því að 1. þingmaður Gullbringu- og Kjósarsýslu, Augúst
Flygenring, hefir afsalaö sér þingmensku, er hér með samkvæmh
53. gr. laga nr. 28 frá 3. nóvember 1915, um kosningar til Alþingis,
fyrirskipað, að kosnig skuli fara fram laugardaginn 9. janúar
1926 á alþingismanni fyrir Gullbringu- og Kjósarsýslu, í stað herra
Augusts Flygenring, fyrir þann tíma, er hann átti eftir.
Þetta er hér með birt öllum þeim, er hlut eiga að máli, og
hefir verið lagt fyrir hlutaðeigandi yfirkjörstjórn að undirbúa
kosning þessa og sjá um, að hún fari fram samkvæmt fyrirmælum
kosningalaganna.
í dóms- og kirkjumálaráðuneytinu, 28. nóvember 1925.
Jón Magnússon.
St. Gunnlaugsson.
8»nnr j&rnbrantat6ngaln»,
befðu þeir verið honum innilega þakklátir fyrir
það. Störf þeirra allra voru sameiginleg, sagði
hann, og hver hjálpaði öðrum. Þess vegna hefðu
þeir komið sér saman um að votta honum
þakklæti sitt og óskuðu nú að fá að gera það
á sýnilegan hátt.
— Það er að eins lítilræði, bætti Runnels við
hrosandi, og það kemur nokkuð seint, er tekið
er tillit til þess orðasveims, sem borist hefir oss
til eyrna síðustu dagana, en hvað sem því líð-
nr. og þótt það kynni að snerta einhvern okk-
ar ef breytingar verða gerðar við vora deild,
þá kunnum við allir að meta þá miklu hjálp,
er þér hafið látið oss í té sameiginlega.
Hann afhenti Cortlandt fallegan bikar, og
hann þakkaði gjöfina með nokkrum vel völd-
un» orðum, og bjóst við, að þar með væri sam-
sætinu lokið. En Anthony stóð þá upp og mælti:
— Herrar mínir, ég verð að fá að bæta við
fáeinum orðum frá sjálfum mér, þar eð ég stend
i meiri þakklætisskuld við herra Cortlandt en
n°kkur ykkar hinna.
Cortlandt leit snögt og spyrjandi upp á ræðu-
manninn og lyfti hendinni eins og hann ætlaði
að stöðva hann. En Kirk lét það ekki á'sig fá
°g hélt áfram:
Mig langar til að þakka honum í viður-
v*9t yhkar allra fyrir alt það, sem hann hefir
gerl fyrir mig persónulega. Er ég kom í land í
Panama, var ég slæpingur og letingi. Aldrei á
æfi minni hafði ég unnið handarvik, og ætlaði
mér heldur ekki að gera það. Ég gat blátt á-
fram ekki liðið þá, sem unnu. Ég var peninga-
laus og vinalaus, og það litla sem ég vissi og
kunni var alt saman hringlandi vitlaust. Og —
það sem þið ef til vill hafið ekki heyrt áður,
var, að undir eins og ég kom i land, lenti ég i
vandræðum af versta tagi, og herra Cortlandt
bjargaði mér út úr þeim. Hann gekk í ábyrgð
fyrir mig og útvegaði mér herbergi á hóteli
sínu, klæddi mig og borgaði fyrir mig, þangað
til ég fékk atvinnu. Ég bið yður að minnast
þess, að ég var honum ókunnugur, en hann
reyndist mér eins og bezti ættingi, og verði ég
nokkurn tíma nýtur maður, þá,á ég það fyrst
og fremst hans hjálp að þakka.
Pótt orð Kirks væru mjög blátt áfram og
hversdagsleg, þá var þó þvílikur hreinskilnis-
blær yfir þeim, að Cortlandt var ljóst, að þau
höfðu áhrif á tilheyrendur. Hann varð enn þá
gulbleikari í andliti. Endurminningin um það,
er hann hafði verið heyrnarvottur að fyrir fá-
um dögum siðan á svölunum heima hjá sér, —
ýmislegt það, er hann hafði orðið var af og til,
grunsamleg breytni konu hans sama kvöldið, —
alt þetta gægðist upp i huga hans og vakti á